Yet, I Still Wait

Forty

"Good afternoon tita, tito" nagmano ako sa kanila isa-isa at tinapik ang balikat ni sceven

"How was it?" Scev asked, I just shrugged and lay my back in the soft sofa

"It's fine i guess"

"It should be fine not just guess you know"

"Di matutuwa yang babae na yan pag nalaman niyang hinahayaan mo ang sarili mo tsaka yang business mo"

"I'm...im still doing fine scev"

"Good to know that then"

I let out a heavy sigh as i stared iya. Same as she is before i left a week ago for business purposes. I guess there's still no progress of her recovery, she is still in coma in a almost two years now.

"She'll wake up soon" i heard scev said

"when?"

"i don't.. we don't know yet"

"Sceven ikaw mo na dito ha? kailangan ko na muna iuwi tong mama mo"

"Sige pa"

"Balitaan mo kaagad ako pag gumising si iya anak ha? pupunta kaagad ako dito"

"Yes ma.. but for now, you must rest, okay?"

Nagpaalam na din kila tita at nang makaalis sila ay namutawi ang katahimikan sa loob ng kwarto. Tumayo ako lumapit sa tabi ni iya. Hinahaplos ko ang buhok niya at taimtim siyang tinititigan

"kurt"

"hmm?"

"I hate to say this and I don't like to say this as well"

"what?" he was about to say something but he prevented himself to speak

"Nothing"

Yumuko ako at ginawa kung unan ang mga kamay ni iya. Nagpaalam rin sa akin si sceven na may bibilhin lang siya at babalik rin. Muli kung pinagmasdan ang mukha ng babaeng mahal ko bago yumuko uli.

My love, hindi ko alam kung kailan ka gigising at babalik sakin. Pero kahit gaano man iyan katagal ay maghihintay ako wag ka lang bibitaw sakin

Nagising ako nang may humahaplos sa buhok ko. Unti-unti kung dinilat ang mga mata ko at dahang-dahang tumingin sa gawi ng nag mamay-ari ng mga kamay. Sumikip ang dibdib ko at lumakas ang kabog nito ng makita siyang nakatingin sakin at may ngiti sa labi. Napakurap kurap pa ako at sinasampal sampal ko pa ang sarili ko kung nanaginip lang ba ako o totoo ito.

"Love? Love?" Lumapit pa ako sa kanya para matingnan siya ng mas malapitan. Hinawakan ko pa ang pisngi niya at dahan dahan naman siya humawak sa pisngi ko habang pinupunasan ang mga luha na kumakawala sa mga mata ko

"Gumising ka"

"hmm" sobrang bagal siyang tumango pero hindi ko na pinansin iyon at niyakap siya ng sobrang higpit

"Sobrang tagal mo bang nahintay love?" Mahina niyang tanong umiling naman ako

"Kahit gaano pa yan katagal maghihintay ako" bumitaw ako sa yakap niya at pinagsingkit ko ang mga noo namin.

"Don't cry" pinunasan ko na din ang mga luha niya at ganon rin siya sa akin

"Akala ko... akala ko di ka na babalik sakin"

"Pwede ba yon?" Tumango ako at matamlay siyang ngumiti

"Babalik at babalik ako para sa'yo kurt"

"Hmmm kaya wag ka na ulit umalis ha? wag kang bibitaw ha?"

"Hihintayin mo naman ako diba?"

"hmmm"

"Hintayin mo lang ako... babalik ako ulit sa'yo" dumampi ang kanyang labi sa aking pisngi at muli niya akong niyakap na tila ba ito ang huli naming pagkikita

"Mahal kita, Kurt"

"Mahal din kita, Iya"

"Kurt? Kurt? Gising...kurt" naramdaman ko nalang na may malakas na yumogyog sakin. Dumilat kaagad ako at nilibot ang paningin sa paligid... naandito sila faith at kim. Tumingin ako sa gawi ni iya at ganoon pa din ang ayos niya nakahega sa kama at nakapikit ang mata

"Here...wipe your face"

"Ha?"

"Wipe your face kurt"

Umiyak ako? Panaginip lang iyon? Hindi totoong nagising siya?

"Kurt where are you going?"

"I...i just need some time...alone"

"Kurt" mahigpit na hinawakan ni kim ang mga bisig ko at mahina akong umiling sa kanya

"Promise me that you'll not do anything stupid and I'll let you go"

"I'll not hurt myseft kim"

"Alright be back okay?" tumango ako at lumisan na doon

The room itself is suffocating me. Dumiretso ako patungong rooftop at nang makarating ako doon ay agad akong napaupo at yumuko

I can't describe how i feel right now.. it's breaking me slowly and painfully...
I'm confused, what was that dream about? Is she saying goodbye? Or is she telling me to wait a little more and then she'll be back for me?

"Kurt"

_________________