Yet, I Still Wait

Six

Humiwalay ako sa yakap at hinawakan ang kamay niya. masaya ako totoo, pero ayaw kong magmadali.

"Mahal kita kurt , mahal pa din kita pero..." nagdadalawang isip ako kung dapat ko bang sabihin na wag muna kaming magmadali? O ano, pero naisip ko din na doon din naman kami patungo.

"wag kang mag alala. hihintayin kita, ayaw ko din madaliin ang lahat satin Iya. kaya kong maghintay" kinuha niya ang ilang buhok na nakatakip sa mukha ko dahil sa hangin at inipit iyon saking tenga.

"I can wait, because the best is yet to come"

"Thank you" I sincerely say.

pagkatapos namin mag moment sa dalampasigan. nilibot lang namin ang buong bahay wala pa iyon masyadong gamit. malaki laki ang space lalong lalo na sa living room. kinagabihan, sa labas lang kami ng bahay kakain dahil may mesa doon na kaharap ang dagat. hmmm gandang spot to pag gustong mong mag isa at mag isip isip.

nagluto lang si kurt ng kakainin namin habang ako naandito sa labas at nag muni muni. mula dito dinig ko ang hampas ng alon at kitang kita ko ang mga kumikinang na mga bituin.

napangiti naman ako na di ko lubos maisip na sa lahat ng napagdaanan ko ito ako ngayon nanatili paring nakatayo.

"Let's eat" nakangiti naman akong bumaling kay kurt na hinintay ako makaupo. lumapit ako sa kanya at niyakap ko sya.

"Iya...why? what's wrong?"

umiling lang ako at bumitaw agad sa yakap niya. umupo agad ako at sinabi kong umupo na din sya.

"wow..."

"Try this one too" Binigay niya sakin ang steak pagkatapos niyang hiwain iyon. agad ko naman iyong tinikman at napangiti ng pasado iyon sa lasa ko. binigyan niya naman akong ng isang malaking ngiti.

"So kaninong bahay to?" tanong ko sa gitna ng pagkain namin.

"I bought the lot a year ago and then they finished building it up a months ago" he shrugged.

"The scenery here is beautiful"

"I know. that's why I bought this because I know you will love it"

"you bought this for me?"

"yes"

"why....I mean why would you do that? what if di ako bumalik dito?"

He stopped eating and look away.. he let out a heavy sigh and shrugged then he shifted his gaze and look at me.

"I just have this feeling that you'll be back home.. I let myself believe that I am still your home."

Di na kami nag usap pa at patuloy nalang kaming kumain ng tahimik. nag presenta na din ako na ako na ang bahala sa mga pinggan nakipagtalo pa siya sakin nong una pero nagpumilit parin ako. sabi ko nalang hintayin niya ko sa labas dahil gusto kong maglakad lakad sa dalampasigan at magpapasama ako sa kanya. Umoo naman siya.

kaya ngayon tahimik kaming naglalakad habang ang tanging liwanag lang ay ang ilaw ng buwan. naramdaman kong huminto sya sa paglalakad at nakatingin lang sa payapang dagat. naglakad ako palapit sa kanya at tumabi sa gilid nakatingin din ako sa dagat.

"I was there"

"ha?"

"I was there the day you left"

"you weren't"

"I was there but I chose to hide for you not to see me"

"and why'd you do that?"

"I don't want to see myself to stop you from leaving...we need to grow separately Iya.. you are hurting , Angel is hurting and I am hurting"

A tear fall from my eyes.. All along I thought I never ever mean anything to him. I thought me leaving is the best way for him to start with angel... but he did really loved me..

"hinanap ko ang sarili ko at hinanda ko ang sarili pag umabot ang araw na'to" hinigpitan niya ng hawak ang kamay ko. di man niya kita ang mga luhang pumapatak sa mga mata ko tingin ko mas makakabuti na din iyon para di sya mag alala.

Same old iyakin Iya.. hays

"Ang dami kong sinayang na panahon , minsan iniisip ko na sana na sana sinundan nalang kita at hingin sayo ang patawad. na sana pinigilan nalang kita ng umalis ka.. may mga panahong nawawalan ako nang pag asa na babalik ka pa pero maisip lang kita manunumbalik agad ang pag asa kong babalikan mo ulit ako.."

"I believe that God will guide your way back to me"

"God just did kurt"

"Please do not leave again... don't leave me again this time"

humakbang ako palapit sa kanya at hinawakan ang pisngi niya doon ko lanang na pansin na umiyak din sya. niyakap ko sya at niyakap din niya naman ako siniksik niya ang mukha niya sa leeg ko at doon humikbi.

"I won't leave... I'll not leave you again"

_______________