Yet, I Still Wait

Forty-three

Lumipas pa ang dalawang linggo bago ako pinayagan umuwi na ng bahay. Sobra ko ngang namiss ang lambot ng kama ko kaya buong araw talaga akong nakahegda doon.

"Pasok"

"Oh ate?" agad akong umayos ng upo galing sa pagkakahega

"Ahm.. can we talk?"

"Ha? Ahh sure ate sure" ngumiti naman ako ng dahan dahan siyang lumapit sakin pinagpag ko pa ang tabi ko para doon sya umupo pero agad nangunot ang noo ko ng dumistansya sya sakin

"Ate? Okay ka lang?"

"Hmm"

"May problema ba?"

"I'm happy iya"

"Ehh?"

"I'm sorry"

"Para saan ate?" Ako na mismo ang lumapit sa kanya at hinawakan ng mahigpit ang kamay niya pero nakayuko lang siya at di makatingin sakin

May nangyari ba na di ko alam?

"Kurt"

"What about kurt ate?" naguguluhan ako di ko alam ang mga nangyayari. Malungkot siyang nakatingin sa akin kaya di ko maiwasan na mangamba at unti unting bitiwan ang kamay niya.

"I...we.."

"May nangyari ba sa inyo?" Ako na mismo ang pumutol sa sasabihin niya. Hinugot ko ang aking hininga at umiwas ng tingin. Nasasaktan ako. Nasasaktan ako ba't sya pa? ba't si kurt pa?

"walang nangyari sa'min iya pakinggan mo muna ako" mahinaon niyang sabi

"Kurt and I talked. The day you suprised us both"

"Ano? magkasama kayo non...dalawa?"

"I saw him.. i saw him rushing out through your room. I was calling him but he just doesn't listen. So, i followed him to the rooftop. He was hopeless."

"why are you telling me this ate?"

"I'm sorry because... because i told him to give up on you"

"Ha?"

"I'm sorry that i convinced him to let you go"

"It's because... it's because i thought you are not waking up again and.. and i thought that we're prolonging your pain" she tried to hide her tears but she couldn't hold it back anymore. She is crying infront of me and i didn't do anything

Should i be mad?

Or should i not?

"It's okay ate"

"I'm sorry iya... other than that wala ng ibang ibig sabihin pa"

Tumango nalang ako at niyakap siya hinahaplos haplos ko pa ang likod niya. Meron man akong dahilan na magalit siguro ay pinili ko nalang intindihin wala din namang patutunguhan ang galit ko kung sakali at tsaka maliit na bagay lamang iyon na maari din namang intindihin

"Ate it's okay" pinunasan ko na ang mga luha niya. Nang kumalma siya ay humiga lang kami sa kama ko at nagkwekwentuhan ng mga bagay bagay. Umiyak at tumawa yun lang ang ginawa namin sa buong maghapon. Nang tawagin kami ni kuya para kumain na ay sabay sabay kaming tatlong bumaba

"Kurt?"

"Good evening, love"

"Hi" lumapit ako sa kanya at niyakap siya dumampi naman ang labi niya sa noo ko

"let's go?"

"Naks ikaw nagluto?"

"Hahahaha ofcouse"

"Psssh"

As usual nag kwentuhan lang kami sa hapag kainan at laking gulat ko na ang dami dami ko ng nakain. Ganito ba talaga ako kagutom? O talagang ganito kasarap ang luto ni kurt at ngayon ko lang ulit natikman kaya ganito ako kagutom?

"i'll help you"

"Okay nga lang love"

Kanina pa niya talaga ako kinukumbinsi na tulungan na niya akong magligpit pero pilit ko din sinasabi na okay lang kaya ko na

"Di talaga ako matatapos nito" sabi ko kasi yun sya nakayakap sa bewang ko at kahit san man sulok ng kusina ako pumunta nakasunod lang sya at nakayakap

"Kurt ano b--"

*tsup

"Hahahaha i'll wait for you outside. I'll wait for you there, let's talk. Alright?"

"Psssh okay"

Sinimulan ko na ang paglilinis at nang matapos ako ay agad akong pumunta sa kwarto at nag toothbrush naglagay din ako ng kaunting liptint kahit papaano ay magkaroon mang lang ng kulay ang lips ko. Inayos ko din ang buhok ko at naglagay ng butterfly clip. Ngumingiti ngiti pako sa harap ng salamin

Pero teka?

"Ba't ba ako nagpapaganda?"

"Pero wala naman masamang magpaganda sa harap ni kurt ahh?"

"Diba exaggerated tong pagpapaganda ko?"

"at teka liptint at clip lang naman ahh psssh"

"Baliw ka ba?"

Agad akong napahawak sa dibdib ko ng may nagsalita sa likod ko.

"Kuyaaa tinatakot mo naman ako e"

"Tsss problema mo diyan kinakausap mo sarili mo?"

"wala lang nagpapaganda lang" sabi ko at nilampasan siya matamlay akong umupo sa paanan ng kama ko at nakatinga kay kuya

"Maganda ka naman ahh"

"Talaga?"

"Di. Biro ko lang yun"

"Tsss"

"Maganda ka alright? Kahit walang kolerete sa mukha maganda ka at kahit di ka man maganda sa paningin ng iba maganda ka padin sa paningin ko"

"Talagaaa?"

"Oo"

"Kyaaaa" pinag isa ko ang pagitan namin ni kuya at mahigpit ko siyang niyakap ginulo naman niya ang buhok ko at mahinang tumawa

"Oo nalang kung yan ang makakapanatag ng loob mo"

Mabilis pa sa alas kwatro akong napabitiw sa kanya at sinamaan siya ng tingin pero siya? Yun tawa ng tawa kaya iniwan ko siya don kahit na tinatawag tawag pa niya ako

"Balakajan" sigaw ko

Nakakainis siya ba't ba ganun yung kuya ko na yon. Nakakrus ang mga braso ko habang sobrang bigat ng mga lakad ko papunta sa pool area namin. Kaya lang napatigil din ako ng makita si kurt at ate angel na nag uusap don. Ayaw ko naman silang gambalain dahil lang dumating ako di natin alam diba? Sobrang mahalang pag uusap nayon

Naghintay lang ako ng ilang minuto na matapos ang pag uusap nila. Pero ang susunod na eksena ay di ko inaasahan

Niyakap ni ate angel si kurt

Wala naman ng meaning yung yakap na yon diba?

Pero pano kung meron?

Pano kung mahal pa nga ni ate angel si kurt?

Ayaw ko naman ng ganun sobrang makasarili ko naman pag ganun

Umiwas nalang ako doon at akma na sanang papasok sa loob ng matigil ako sa paglalakad. Nakatayo si kuya at seryoso akong tiningnan. Nakatingin siya sakin at di ko mabasa ang iniisip niya ngayon. Teka, nakita din ba niya ang yakapan ni ate angel at kurt?

"Kuya" tiningnan niya lang ako at nagsimulang maglakad at lagpasan ako. Di pa ako maka react agad agad dahil nabigla ako sa kilos ni kuya. Dali dali ko din siyang hinabol at hinawakan sa braso.

"Kuya" umiiling iling pa ako at pilit pinakikiusapan siya na wag.

Bumuntong hininga siya bago niya muli ako lagpasan at nagtungo sa banda nila kurt

Oh nooo

_________________