Yet, I Still Wait

Four

napakurap kurap ako at di makapaniwala seryoso ba siya? pinakatitigan ko pa sya at mukha naman talaga syang seryoso so seryoso nga? ibig sabihin... mahal pa niya ako? teka malabo naman ata yun , walong taon na ang lumipas wag niyang sabihin na sa loob ng walong taon na yon hinintay niya lang akong bumalik?

"you don't need to answer me, I can wait" sabi niya lang napansin niya siguro na wala akong masabi. madaming tanong ang gumugulo sa isip ko wala din akong lakas ng loob tanungin sya mismo kahit na pagkakataon ko na yon dahil kaharap ko na siya.

"Iya" lumakas ang kabog ng dibdib ko ng hawakan niya ang kamay ko gusto ko sanang bawiin iyon ngunit wala akong lakas ng loob. nagawa ko nalang ang titigan ang kamay niyang nakahawak sakin. kumirot ang puso ko ng maalala ang pagbitiw niya at ang paglisan ko.

kung sana nga lang naging matatag ako para ipaglaban sya at sana naging handa din siyang ipaglaban ako. pero alam ko na ikakaubos namin pariho iyon.

"I'm sorry"

"w-why?" my voice broke down when I asked him that. I felt so many different emotions inside me and I really didn't want to acknowledge them so I let out a heavy sigh and look away.

"let's talk some other time"

"h-ha?"

natawa naman sya ulit ano bang problema niya at tinatawanan niya lang ako? seryoso kaya ako.

"here" may inabot sya sakin na card nakalagay doon ang pangalan at number niya. tiningnan ko ulit sya ng nagtatanong pero di niya ako pinansin at nilabas niya ang cellphone niya at may tinawagan doon.

maya maya lang tumunog yung cellphone ko at ng tingnan ko iyon unknown number lang. sinagot ko panaman din at tiningnan si kurt na nakangiti na ngayon.

"Meet me tomorrow morning. I'll come here and pick you up"

"Anong trip mo?" tanong ko at tumawa naman sya may sayad ata to e.

"I didn't expect that coming" nakangiti parin niyang sabi.

"hmm"

nang wala na kaming pariho masabi pinakatitigan lang namin ang isa't isa at nakatayo lang na parang tuod habang nakahawak parin sa cellphone.

seryoso ano ba talagang trip nitong lalaking to?

"Don't end the call yet, I'm afraid you're leaving me again" sabi niya ng akma kong tapusin ang tawag.

gusto kong hanapin ang mga tanong ko sa pamamagitan ng mga mata mo. gusto kong hukayin doon ang lahat ng mga lungkot na nakikita ko ngayon sa mga mata mo. gusto kong ibsan lahat ng hinanakit mo. gusto kong maging karamay mo sa twing kailangan mo ng masasandalan. gusto ko gawin lahat ng bagay kasama ka. gusto ko magsimula ulit kasama ka , may pag asa ba?

"I'm not leaving"

Inisang hakbang niya ang pagitan namin at mahigpit akong niyakap. gusto ko bigyan ng malisya ang yakap na yon gusto ko isipin na mahal pa niya ako na namimiss niya ako. gusto ko isipin na gusto niya ulit mag simula kasama ako. Ayaw ko ng mag isip nakakapagod mag isip. niyakap ko nalang sya pabalik at sinamantala ang pagkakataong mayakap sya ulit.

"You sleep now baby, you need rest" he softly said as he kissed my head

kanina pa ako nakahega sa kama at kahit na anong posesyon na ang ginawa ko di pa din ako makatulog. Ayaw ko na talagang mag isip gusto ko ng magpaghinga. pero hindi ako papahingain ng utak ko. isip sya ng isip, di mapakali pati ako di mapakali. and If i got paid for every time I overthink it'll probably be my full time job right now... haysss

"Iya? are you still awake?"

umayos ako ng upo sa pagkakahega sa kama ng madinig ko ang katok at boses ni ate angel. maya maya pa pumasok na sya at umupo sya sa kama ngumiti lang ako at hinintay syang magsalita. pinaglaruan niya mo na ang mga daliri niya bago ulit tumingin sakin.

"I'm sorry for disturbing you at this time"

"It's okay ate" natawa ako ng konte ng maalala na ayaw pala niyang tawagin ko syang ate

"I'm sorry"

"No it's okay. Just call me ate if you're more comfortable calling me that"

lumapit ako sa kanya at hinawakan ang braso niya sinandal ko din ang ulo ko sa balikat niya.

"may problema ba ate?" tanong ko habang nakasandal pa din sa kanya. bumuntong hininga lang sya

"It's okay you can now open up to me, to the things that's bothering you" this time I looked at her and held her hand.

"I...I'm sorry for what I did years ago"

"wala kang kasalanan doon." I held her hand even tighter "Please, stop saying sorry. stop blaming yourself for the things that are totally out of your control. you did no wrong.."

A tear escape from her eyes , she probably didn't expect that tears to come out. because she immediately look away and wipe it.

niyakap ko sya sa bewang at sinandal ang ulo sa dibdib niya. ayaw kong sisihin niya ang sarili niya sa mga nangyari noon. ayaw kong makulong sya sa nakaraan at masaktan ng paulit ulit.

"Sabi nga ni elsa sa frozen, Let it go , Let it go can't hold it back anymore.. Let it go" kinanta ko pa ang kantang let it go at natawa naman sya kaya natawa din ako. bumitaw ako sa yakap at hinawakan ang kamay niya.

"Ngiti ka na ate, iwan mo na ang nakaraan. wala na ako don, wala na din sya doon. wala ka nang babalikan pa doon. andito na ako sa kasalukuyan. dito, dito ka muling mag umpisa."

_______________