Yet, I Still Wait

Thirty-five

"Hello po sorry po traffic po kasi"

"No, no, it's okay ako nga dapat mag sorry e, may biglaan kasing trabaho kakailanganin daw pumunta agad ako sa Canada this week"

"Ahh ganun po ba"

"Na isturbo patuloy kita"

"Okay lang po ahm ano na po pala ang progress sa wedding?"

Inilahad ni Ma'am eve lahat ng mga kakailanganin from the invitation card, photographer, hair and make up, flowes and etc.

"May ipapabago ka pa ba Ms. iya"

"Wala na po okay na po ako sa lahat" nakangiti kong sabi

"Alright. We're settle then"

"Thank you po"

"Goodluck to your wedding dear"

Nagpasalamat lang ako at nagkwentuhan mo na kami ng iba't ibang bagay

"Excuse me" paalam niya ng sagutin niya ang tawag

I took a sip of my coffee and look outside. After awhile, the rain suddenly poured down. I took a glance of the people outside running

"Ms. Iya"

"Yes po?"

"I'll go ahead na ha? Hinahanap kasi nako ng ano e" napakamot pa siya ng noo natawa naman ako

"It's okay po you can now go ahead"

"See you on your wedding day" bumeso sya muna sakin bago umalis

Habang ako ay patuloy lang umiinom sa coffee at kumakain ng cake. Tumunog yung cellphone ko kaya agad ko itong sinagot

"Kailan ka uuwi uy" bungad sakin ni kuya tss kahit kailan talaga

"Mamaya na kuya malakas pa ang ulan e"

"Gaga umuwi ka na mas lalong lalakas yan"

"Ahh ganun ba?"

"San ka ba? Sunduin nalang kita diyan"

"May kotse ako kuya"

"Pssh umuwi ka na update ka samin mamaya"

"Oo na"

Nang pinatay ko ang tawag ay agad din akong nagcompose ng message kay kurt na agad din naman siyang nakareply

"Take care, love"

"Opo sir"

"I'm serious"

"No you're not serious, you're kurt"

"Iya"

"Hahahahaha to naman joke lang yun"

"Hoy joke lang nga yon love"

"Okay"

"Galit ka na niyan? Hahahahaha"

"Hindi naman"

"Oo nako maya maya love"

"I'll fetch you there"

"Wag na uubusin ko nalang tong kape ko tas uuwi na din ako"

"No insist"

"No din wag kana mag abala pa love uuwi nako talaga" natahimik ang kabilang linya kaya nagtaka ako tiningnan ko ulit ang cellphone ko pero naka connect pa naman ako kay kurt

"Love?"

"Alright"

"I love you"

"Ingat ka update mo ko nakauwi ka na okay?"

"Okay po"

"I love you"

"Bye" binaba ko na ang tawag at inubos ko na din ang kape. Nang tingnan ko ang labas ay malakas pa din ang ulan bahala na nga. Nilagay ko na sa bag ang cellphone at tumayo na

"Come again, ma'am" nakangiting sabi sakin nung crew

"Thank you" ngumiti ako pabalik

Nang makalabas na ako ng Francesca ay napayakap ako sa sarili ko sobrang lamig nakaputing dress pa naman ako. Bumaba ang tingin ko sa paanan ko napangiti naman ako na kumikinang ang anklet na bigay sakin ni kurt kahit na nababasa narin ito

"Bahala na nga tatakbo nalang ako"

Sinimulan ko na ang tumakbo patungo sa kotse ko. At nang makapasok ako ay agad kong pinaypay ang sarili ko gamit ang kamay ko sa pag aakalang matutuyo agad ako. Kinuha ko nalang ang panyo ko sa bag at yun ang ginamit ko pamunas sa katawan. Ni ribbon ko ang panyo sa wrist ko habang pinainit ko na din ang makina ng sasakyan

"Let's go home" bulong ko pa sa sarili ko

Dahan dahan lang din ang pagmamaneho ko dahil nga sa sobrang lakas ng ulan ay lalong lalo lumapabo ang harapan. Seryosong seryoso ako sa pagmamaneho ng kanina pa tumuntunog ang cellphone ko. Di naman ako makakuha ng tyempo na makuha ito kaya bumuntong hininga ako gamit ang isang kamay ay inabot ko ang cellphone ko sa bag at ng masagot ko ito ay inipit ko ito sa tenga at balikat ko

"Yes?"

"Anak"

"Ma? Is there something wrong?"

"Are you okay?"

"Ha? Yes ma why?"

"Where are you?"

"Pauwi na ma"

"You mean nag dridrive ka ngayon?"

"Yes ma"

"You listen anak ha? stay where you are and your kuya scev will fetch you there"

"Omygad"

"what? what's wrong?"

"I'll hang up now ma, i love you"

In-end ko na ang tawag at binilisan ang pagtatakbo ng sasakyan. Hinarang ko ang sarili kong sasakyan sa paparating na malaking track. I don't know why i did this but i couldn't bare to see someone die

Binaba ko ang window at malinaw kong tiningnan ang dalawang bata. The older boy is trying to protect her little sister. Just like my kuya sceven protect me all the time

Life is wonderful, it given me a lot of learnings all throughout my journey. It was never easy but it was all worth it. I've got a chance to live and be with all the people I've loved. This day may the end of me, but i am forever grateful for the things i have.

This kids has a brighter future ahead of them explore, wander and grow... may they live their life meaningfully

I closed my eyes and a tear escape my eyes... before the track hit my car hardly....

_________________