နမ္ဂြၽန္း အိပ္ရာေပၚတြင္ ျဖဴေဖ်ာ့စြာ လဲေနသည့္ ေဆာ့ဂ်င္ကို စိတ္မေကာင္းသြာၾကည့္ေနမိသည္။
ေဆာ့ဂ်င္က နမ္ဂြၽန္းကို သိပ္ခ်စ္သည္။
သူ႔ကိုယ္သူထက္ေတာင္ပိုခ်စ္သည္။"ဂ်င္ကြာ တစ္ေနကုန္ဒီလိုေနေနခဲ့တာလား"
အေစခံေတြက နမ္ဂြၽန္းအ႐ွင္နဲ႔ အတူ႐ွိေနလို႔ လာမေခၚရဲခဲ့တာကို နမ္ဂြၽန္းသိသည္။
ျဖဴေဖ်ာ့ေနေသာ ေဆာ့ဂ်င္လက္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။ေဆာ့ဂ်င္သည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိဘေတြရဲ႕ခင္မင္မႈေတြေၾကာင့္ ရင္းနီးခဲ့ၾကၿပီး အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ၾကသည္။
ေယာက်္ားခ်င္းဆိုေပမယ့္ ဘယ္သူမွ သူတို႔ကို မ႐ွံုခ်ရဲ။
ဘာေၾကာင့္ဆို အ႐ွင္ၿပီးရင္ အာဏာစက္အျပင္းဆံုး စစ္သူႀကီးနဲ႔ အမတ္ႀကီးရဲ႕ သားေထြးေလး ျဖစ္ေနလို႔ေပါ့။ေဆာ့ဂ်င္သည္ နမ္ဂြၽန္းကို ေသေလာက္ေအာင္ခ်စ္သည္။
နမ္ဂြၽန္းလည္း ေဆာ့ဂ်င္ကို ခ်စ္ေပမယ့္ ေဆာ့ဂ်င္ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ကို မေက်ာ္ႏိုင္ေလာက္။ငယ္စဥ္ကတည္းက စိတ္က်န္းမာေရးမေကာင္းဘဲ ခ်ဴခ်ာလြန္းတဲ့သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးတဲ့ နမ္ဂြၽန္းကို ေဆာ့ဂ်င္ သိပ္ခ်စ္သည္။
"အဟင့္ဟင့္ ဂြၽန္း ဂြၽန္းေရ.."
အိပ္ေနရင္းနဲ႔ ေခြၽးေစးေတြျပန္ၿပီေယာင္လာတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္ေၾကာင့္ နမ္ဂြၽန္းလည္းလန္႔သြားၿပီး ေဆာ့ဂ်င္ကိုယ္ေလးကိုေထြးေပြ႔လိုက္သည္။
"ဂ်င္ ကိုယ္႐ွိတယ္ "
တအိအိနဲ႔ လုွပ္လာတဲ့ ေဆာ့ဂ်င္ရဲ႕ ကိုယ္ေလးကိုေထြးေပြ႔ၿပီး ငိုလြန္းလို႔ေဖာင္းအိေနတဲ့ မ်က္ခံုမို႔မို႔ေလးကိုဖိနမ္းလိုက္သည္။
"ဟင္ ဂြၽန္းေရ မင္းငါ့ကို ပစ္သြားၿပီထင္တာ အီးဟီး ဂြၽန္းမင္းငါ့ကို တြန္းထုတ္သြားတုန္းကေလ ငါေလ ငါ့ဒီရင္ဘက္ႀကီးေပါက္ျပဲသြားသလိုပဲ "
YOU ARE READING
𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏 [ 𝑻𝒂𝒆𝒈𝒊 / 𝑵𝒂𝒎𝒋𝒊𝒏 ] Completed!!
FanfictionKimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC*