𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏 [ 𝑻𝒂𝒆𝒈𝒊 / 𝑵𝒂𝒎𝒋𝒊𝒏 ] Completed!!

𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏(11)

ကုတင္​​ေပၚတြင္​ ​အားနည္​းစြာ လဲ​ေလ်ာင္​း​ေနတဲ့ထယ္​​ေယာင္​း။
​ကုတင္​​ေဘးတြင္​ သမား​ေတာ္​ အနည္​းငယ္​႐ွိၿပီး ​ေဘးတြင္​ မတ္​တပ္​ရပ​္​​ေနသည္​့ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီလည္​း ႐ွိသည္​။

ခန​ေန​ေတာ့ သမား​ေတာ္​​ေတြ အျပင္​ထြက္​သြားၾကၿပီး အ႐ွင္​ယြန္​းဂီက​ေတာ့ ထယ္​​ေယာင္​း​ေဘး ဝင္​ထိုင္​ၿပီး ျဖဴ​ေဖ်ာ့​ေနတဲ့ မ်က္​ႏွာ​ေလးကို ဖြဖြထိမိသည္​။

"မင္​းက သိပ္​​ေပ်ာ့တာပဲ"

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီ ခပ္​ဟဟရယ္​ရင္​း ​ေျပာမိသၫ္​။
သူစိုးရိမ္​​ေနခဲ့တာ။
တစ္​ခါမွမျဖစ္​ဖူးတဲ့ ခံစားခိက္​မ်ိဳးနဲ႔..။
_________________________
"အ႐ွင္​"

ထယ္​​ေယာင္​းႏိုးႏိုးခ်င္​းအ႐ွင္​့ကို ​ေတြ႔လိုက္​ရတာမို႔ လန္​႔ၿပီးထမိ​ေတာ့ အ႐ွင္​က သူ႔ကိုျပန္​လွဲ​ေစသည္​။

"ၿငိမ္​ၿငိမ္​​ေန ထယ္​​ေယာင္​း "

ထယ္​​ေယာင္​း အံ့ျသမိသည္​။
အ႐ွင္​ကအခု ဂ႐ုစိုက္​​ေပး​ေနတာလား။

အ႐ွင္​က ထယ္​​ေယာင္​း​ေဘး ဝင္​ထိုင္​ၿပီး စိုက္​ၾကည္​့​ေနသည္​။
ထယ္​​ေယာင္​းလည္​း ႐ွက္​သလိုလို ​အံ့ၾသသလိုျဖစ္​လာၿပီး မ​ေနတတ္​ မထိုင္​တတ္​ျဖစ္​လာသည္​။

"မင္​းကဘာလို႔ ဒီ​ေလာက္​​ေပ်ာ့ရတာလည္​း"

႐ုတ္​တရက္​​ေျပာလိုက္​တဲ့ အ႐ွင္​့စကား​ေၾကာင္​့ ထယ္​​​ေယာင္​းမွာျပန္​​ေျပာရမဲ့ စကားမ႐ွိခဲ့..။
ဒါ​ေပမယ္​့ ​ေက်နပ္​သလို​ေတာ့႐ွိသည္​။

"ဒီ​ေန႔ဒီမွာပဲ ခန​ေနဦး"

အ႐ွင္​က ​ေျပာၿပီးအျပင္​ထြက္​သြားသည္​။
ထယ္​​ေယာင္​းလည္​း ထိုအခါမွသာ သက္​ျပင္​းခ်မိသည္​။
ၿပီး​ေတာ့ ပါးစပ္​ႀကီးက အလိုလိုျပံဳးၿဖီးလာၿပီး ​ေက်နပ္​သလိုႀကီးျဖစ္​လာသည္​။
အိပ္​ယာစကို ဆုပ္​ကိုင္​ရင္​း ႏွစ္​ႏွစ္​ၿခိဳက္​ၿခိဳက္​ျပံဳးမိသည္​။

နာက်င္​မႈ​ေတြ​ေတာင္​ ခ်က္​ခ်င္​းသက္​သာသြားသလို..။
​ေပ်ာ္​ရႊင္​မႈ​ေတြ​သာ ရင္​ထဲတိုးဝက္​လာသည္​။
အ႐ွင္​က သူ႔ကို နာက်င္​​ေစသူလို႔​ေတာင္​ ​ေမ့သြားခဲ့ၿပီ။
အ႐ွင္​က ထယ္​​ေယာင္​းအ​ေပၚ စိုးမိုးႏိုင္​လြန္​းတယ္​။။။
________________________
"ဒီ​ေန႔ အ​ေနာက္​မိဖုရား တင္​​ေျမႇာက္​ရမဲ့​ေန႔​ေလ ဂ်င္​ရဲ႕ ကိုယ္​သြား​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​ "