ထယ္ေယာင္း အ႐ွင့္မႉးမတ္တို႔ႏွင့္အတူ အ႐ွင့္အေဆာင္ကိုေရာက္႐ွိလို႔လာသည္။
စိတ္လႈပ္႐ွားလြန္းတာမို႔ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။နန္းေဆာင္အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ေတာ့ ခ်စ္ရတဲ့အ႐ွင္က ထိုင္ခံုေပါ့တြင္ အခန္႔သား။
အ႐ွင့္ေဘးပတ္ဝန္းက်င္တြင္ေတာ့ ပစ္ခြဲထားတဲ့ ပစၥည္းတို႔က ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ ကို ထယ္ေယာင္း အံ့ျသစြာျမင္ေတြ႔သည္။ထိုပစၥည္းမ်ားကို ေတြ႔ကတည္းက သိလိုက္တာက အ႐ွင္တစ္ခုခုကို စိတ္တိုေနၿပီ ဆိုတာကိုေပါ့။
ထယ္ေယာင္း အ႐ွင့္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတုန္းမွာပဲ အ႐ွင္က သူ႔မူပိုင္ မဲ့ျပံဳးတစ္ခုကို ပန္ဆင္ရင္း ထယ္ေယာင္းကို ခပ္တင္း
တင္းစိုက္ၾကည့္သည္။ထယ္ေယာင္းလည္း ထိုအခါမွ အသိစိတ္ဝင္ၿပီး အ႐ွင့္ကိုဂါရဝ ျပဳရေတာ့သည္။
"အ႐ွင့္ကို ကြၽန္ေတာ္ ကင္မ္ထယ္ေယာင္း ဂါရဝျပဳပါတယ္"
"အဲ့ဖိနပ္ကို ခြၽတ္လိုက္"
အ႐ွင္က ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထိုင္ရင္းေျပာသည္။
ထယ္ေယာင္းလည္း အ႐ွင့္ေျပာသည့္အတိုင္း ဖိနပ္ကို ခြၽတ္ၿပီး ေခါင္းငံု႔ေနလိုက္သည္။"လာခဲ့ အဲ့အကြဲေတြကို ဖိနင္းၿပီး ငါ့ဆီတစ္လွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လာခဲ့"
ထယ္ေယာင္းလည္း မေန႔ကမွ သိပ္ဂ႐ုစိုက္ေပးၿပီးမွ အခုႏွိပ္စက္ေနတဲ့ အ႐ွင့္ကို အံ့ျသမိေပမယ့္ အ႐ွင့္အမိန္႔အတိုင္းသာ
ျပဳလုပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္သည္။နာက်င္မႈကို က်ိတ္မွိတ္ခံရင္း အကြဲအေၾကမ်ားကို ဖိနင္းကာ အ႐ွင့္ဆီသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္သြားမိသည္။
ေျခေထာက္က စိုစိစိ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ေသြးေတြထြက္လာၿပီဆိုတာက ေသခ်ာသည္။မ်က္ရည္က်ရန္မရည္ရြယ္ပါဘဲ နာက်င္မႈေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းထက္မွ မ်က္ရည္ၾကည္တို႔ တစ္လိမ့္ခ်င္းစီးက်လာသည္။
အသိစိတ္က ကပ္တစ္ခ်က္ မကပ္တစ္ခ်က္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ အ႐ွင့္ေ႐ွ႕သို႔ ေရာက္လာသည္။
YOU ARE READING
𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏 [ 𝑻𝒂𝒆𝒈𝒊 / 𝑵𝒂𝒎𝒋𝒊𝒏 ] Completed!!
FanfictionKimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC*