ေဆာ့ဂ်င္ နာက်င္မႈေပါင္းစံုႏွင့္ႏိုးထလာေတာ့..
ေဘးတြင္ သူ႔အား ေစ့ေစ့ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ အ႐ွင္ယြန္းဂီကို ျမင္ေတြ႔မိေတာ့ မ်က္ခံုးထူထူတို႔က တြန္႔ခ်ိဳးမိသည္..။ၿပီးမွ မ်က္လံုးကို အသာျပန္စင္းၿပီး ကုတင္ေပၚမွ လက္ေထာက္ၿပီး ထရင္ႀကိဳးစားေတာ့ ေအာက္ပိုင္းမွ အတိုင္းအဆမဲ့ နာက်င္မႈေၾကာင့္ အင့္ခနဲ႔ ျပဳတ္က်သည္..။
"ဟက္ မင္းဒီေလာက္ေတာင္ ခံႏိုင္ရည္မ႐ွိဘူးလား ကိုယ္လုပ္ေတာ္"
အ႐ွင့္ယြန္းဂီသည္ ခပ္ဟဟရယ္ကာ ေဆာ့ဂ်င္အား ဂ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္မွ ဆြဲထူမၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔ ျပန္တင္ေပးသည္..။
ေဆာ့ဂ်င္မွာေတာ့ ႐ုန္းခ်င္ေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတာင္ မလႈပ္ႏိုင္သည့္ အေနအထားျဖစ္တာမို႔ အသာ ၿငိမ္ေနရသည္..။အ႐ွင္ယြန္းဂီသည္ ေဆာ့ဂ်င္ ေ႐ွ႕တည့္တည့္ဝင္ထိုင္ၿပီး ေမးဖ်ားကို အသာဆြဲယူၿပီး မ်က္ႏွာကို ေမာ့ေစသည္..။
"ကိုယ့္ကိုၾကည့္"
ေဆာ့ဂ်င္သည္ အ႐ွင္ယြန္းဂီေျပာသည့္အတိုင္း မ်က္လံုး
လွန္ၾကည့္သည္..။
စကားနားေထာင္ေသာ ေဆာ့ဂ်င္ေၾကာင့္ အ႐ွင္ယြန္းဂီ ခပ္မဲ့မဲ့ရယ္ၿပီး ဆံသားနက္နက္တို႔ကို သပ္တင္ေပးသည္..။"စစ္သူႀကီးကင္မ္ ျပန္ေရာက္လာႀကီ အခုအခ်ိန္ဆို မင္းကို လိုက္႐ွာေနေတာ့မွာပဲ ဒါမွမဟုတ္ သိသြားေလာက္ေရာေပါ့ "
အ႐ွင္ယြန္းဂီေျပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ ေဆာ့ဂ်င္မွာ လက္ဖ်ားေလးေတြေအးစက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးတို႔က တုန္ယင္လာသည္..။ အဖ်ားေသြး႐ွိၿပီးသားေဆာ့ဂ်င္သည္ အဖ်ားေတာင္တက္လာသလို...။
ထို႔ေနာက္အ႐ွင္ယြန္းဂီရဲ႕ လက္ဖဝါးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ၾကည့္ကာ.။
"ေက်း ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဂြၽန္းနဲ႔ ေပး ေတြ႔ ပါ"
YOU ARE READING
𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏 [ 𝑻𝒂𝒆𝒈𝒊 / 𝑵𝒂𝒎𝒋𝒊𝒏 ] Completed!!
FanfictionKimNamJoon X KimSeokJin Only his order and permission is our life~~ *Probably 2 months running FiC*