Paint Of The Enchanted Nights (Marchero Series #1)

CHAPTER TEN

I groaned when I feel the touch of the sunlight in my skin.

"Mom, mamaya na, 5 minutes pa please." I said before covering my face in the pillow.

My mother always had this habit of opening the curtain whenever I don't wake up the exact time that I should, nag-aantay ako ng sermon niya ngunit wala akong marinig. Napabalikwas ako ng maaalala ang nangyari. Wtf! Tumingin ako sa paligid at nakita ang damit ko na nasa paanan ko, maayos na nakatupi ito.

Tatayo na sana ako ng mapatigil at mapamura ng malakas. "Shit!" Ang sakit! Bakit naman sobrang lala noong sakit kumpara noong una? That big thing of Manuel is no fucking joke.

Wait what? Manuel? Avella are you nuts? porket may nangyari sa inyo may pa ganyan ka ng tawag sa kanya. Hinampas ko ang aking sarili at pilit na tumayo. Para akong pilay na iika-ika palakad sa comfort room niya. Nagbabad ako sa bathtub niya upang maibsan ang nanakit kong katawan dulot ng nangyari kahapon.

Truth be told, It doesn't hurt that much after taking a warm bath, I wore his robe and I smell like him since I used his soap and shampoo. I walked near my clothes to wear it but there is something that caught my attention. Lumapit ako sa side table at napangiti.

A Lavender and Roses flower in a vase with a small letter in a piece of paper. I smiled again while reading his message.

Avella.

Hi, baby. I will apologize first for getting you sore today but will never sorry for what happened yesterday. I do love everything about it. I just need to do something in Manila and will be back very soon.

Let's talk later, I love you.

Emmanuel.

Mind you all, this is a hand written message!

Stop, Avella. Stop smiling like an idiot!

I sacrifice my virginity for him to trust me, para makaalis ako rito. I planned this all along para makaalis sa poder niya at paghigantihan siya.

Napabuntong hininga ako pagkatapos ko mag ayos, lumabas ako ng kwarto at saktong napadaan si Leslie, "Magandang umaga po maam, nakahanda na po ang umagahan ninyo." bati nito sakin, nginitian ko siya at nilapitan.

"Tara samahan mo akong kumain at maglibot sa buong hacienda." alam kong alam niya ang pasikot sikot dahil dito na siya halos lumaki. "

"Po? kumain na po ako pero pwede ko po kayong samahan ibinilin na po sakin ni Sir Emmanuel."sagot niya sakin at ngumiti.

Nauna na siyang maglakad pababa sa hagdan at sinundan ko, luminga linga muna ako para tingnan ang lugar. Pasilyo lang iyon at pareho-parehong kulay ng pintuan.

"Nako maam, sa likod ng hacienda ay mayroong talon. doon laging naliligo dati si Sir Emmanuel at iba pa ninyang pinsan. Siguradong magugustuhan ninyo ang lugar na iyon dahil sobrang linaw ng tubig." masayang kwento niya sa akin,

"Talaga? may iba pa bang magagandang lugar dito sa hacienda? tutal pinayagan na akong mag ikot ikot gusto ko sanang malaman din yung mga daan papunta doon." wika ko,

"Meron din po maam, yung mga taniman ng halaman at prutas sobrang ganda din po doon." dugtong nito.

Pagkatapos kong kumain ay lumapit agad si Fredo at ang dalawang bodyguard na naka uniporme at nakatayo sa parehong gilid ko.

"Silang dalawa po ang naatasan ni Sir Emmanuel na bantayan ka habang naglilibot dahil kailangan po s'ya sa Maynila ngayon." paliwanag niya sakin

"Bakit anong meron sa Manila? nasabi sakin ni Emmanuel na may emergency daw don, is everything fine there?" I asked him, kunwa'y nag-aalala.