ZOR?! |yoonnie✔️

4.5

Aynada saçlarını tararken bir yandan da saati kontrol ediyordu. Sabah 10.00'da dersi vardı ve geç kalmak istemiyordu.

Çantasını kaptığı gibi mutfağa girdi. Kızarmış ekmeklerin yandığını gayet net bir şekilde açıklayan yanık kokusu mutfağı ele geçirmişti.
Ekmekleri tamamen siyah olmadan kurtarmayı başarmıştı neyse ki. Dolaptan bal ve reçel kavanozunu alıp ekmeklerin yanına koydu. Çekmeceden de bir bıçak aldı. Bir ekmeğe bal diğerine de çilek reçelini sürdü.
Bir çırpıda ekmekleri yiyip tekrar saati kontrol etti Jennie, geç kalmak istemiyordu.

Kapının önündeki ayakkabılarına uzandı. Ama giymeye çalışmak, salık bıraktığı saçları gözünün önüne gelip görüş açısını kapatırken çok zor ve zahmetli bir işti.
Doğruldu, saçlarını çok sıkı olmayan bir topuz haline getirdi. Tekrar ayakkabılarına uzandı.

~~~

Jennie'nin dersi bitmişti. Şimdi ise kafeteryada Seulgi'yle oturmuş sohbet ediyordu.
Aynı zamanda da Lalisa'yı bekliyorlardı.

Seulgi sohbetlerini yarıda kesip kahve almak için kalktığında Jennie'nin telefonuna mesaj geldi.

yuunki_min: jennie

biraz konuşabilir miyiz?
(Görüldü✔️✔️)

Jennie gözlerini devirip telefonu çantasına attı, şu an onunla konuşmak isteyeceği son şey bile değildi.

Seulgi elinde üç tane kahveyle Jennie'nin yanına döndü. Kahveleri masaya bıraktı ve sohbetlerine kaldıkları yerden devam ettiler.

Biraz sonra yanlarına Lalisa da katıldı, üçü sohbet etmeye bir süre daha devam etti.

Kahveleri bitince okulun kafeteryasından ayrıldılar. Lalisa küçük kuzenine bakması gerektiğini söyleyip Seulgi ve Jennie'nin gittiği yönün aksine adımlarını yönlendirdi.

Bir süre Seulgi'yle yürüdüler. Evinin önüne geldiklerinde Seulgi evine girdi ve Jennie yoluna yalnız başına devam etti.

Kulağında çalan yavaş melodi eşliğinde adımlarını sürdürürken kulaklıklarından birinin çekilmesiyle bir şok dalgası bedenini ele geçirdi. Kim müziğini kesmeye cüret ediyordu?!
Sinirle arkasını döndüğünde Yoongi'yle karşılaşmayı asla düşünmemişti.

"Sen!"

"Mesajıma cevap vermedin, ben de geldim."

Jennie Yoongi'nin parmaklarına doladığı kulaklığını çekip alırken konuştu.

"Vermek zorunda mıydım?"

Yoongi sinirle 'Hah'ladı. Jennie bazen çok sinir bozucu olabiliyordu.

"Beni dinlemeni istiyorum."

"Ama ben seni dinlemek istemiyorum!"

Jennie tam arkasını dönüp gidecekken koluna dolanan parmaklarla olduğu yerde durmak zorunda kaldı.

"Seni dinlemek istemediğimi belirttim az önce. Korece konuşmuyor muyum yoksa?"

"Beni dinlemen gerek!"

"Neden?"

Yoongi duraksadı, bunun cevabını nasıl açıklayacağını bilmiyordu.

"Çünkü öyle istiyorum."

"Ben de seni dinlememek istiyorum. N'apacağız?!"

Yoongi sinirle nefesini dışarı üfledi.

"Jennie her şeyi daha da zorlaştırıyorsun!"

"Off, iyi, sadece 2 dakika. Süren başladı! Konuş!"

Yoongi şaşkınlıkla gözlerini büyüttü, daha yalvaracağını düşünüyordu oysaki.
Sadece 2 dakikası olduğu aklına gelince hemen lafa girdi.

"Bak, ben yeni, temiz bir sayfa açalım diyorum. Her şeye en baştan başlayalım. Hatta yeniden tanışalım! Sana karşı olan tüm davranışlarımı unut. Ha?"

Yoongi en tatlı bakışlarını atmaya özen göstererek Jennie'ye bakıyordu.

Jennie ilk başta duraksadı. Bir tarafı onu gözü kapalı affederdi, ama diğer tarafı tam aksini düşünüyordu.
Jennie merhametli bir insandı, çok kolay affederdi ve galiba Yoongi de bunu biliyordu.

Jennie derin bir nefes verdi ve karşısındaki oldukça ponçik duran adama döndü.

"Huh, peki. Sana bir şans daha verebilirim sanırım..."

Yoongi'nin sevinçten ağzı kulaklarına varmıştı. Neden bu kadar sevinmişti peki? Jennie'yle yeniden bir şansı olduğu için mi yoksa, vicdanını rahatlatmak istediği için mi? Bunu ölse kabul etmezdi normalde, ama ilk seçenekten yanaydı.

"O zaman yarın bir şeyler yapalım?"

"Olabilir tabii."

"Akşam sana yazarım."

Göz kırpıp gitmeden önce Jennie'nin yanağına küçük bir öpücük bıraktı.

______________
Selam!

Artık bölümlere sınır koymaya karar verdim. Çünkü okunma sayısı fazlayken oy sayısı onun yarısı bile değil!

+25 oy gelirse yeni bölüm yüklerim.

Sizi seviyorum💙💙
Görüşlerinizi belirtmeyi unutmayın,
Kendinize iyi bakın❣️