ZOR?! |yoonnie✔️

4.3

Ertesi gün okulda, Yoongi; bahçede, ağaçların altındaki banklardan birine sinmiş Jennie ve Taehyung'u izliyordu.
Onu deli gibi kıskanıyordu, evet!
Tae'nin Jennie'nin etrafında olmasından nefret ediyordu.
Onun etrafında sadece kendisi olmalıydı, bir başkası değil.
Ama Yoongi önceden yaptıklarını düşününce, hiçbir şansı kalmadığını bir kez daha fark etti. Jennie resmen ellerinden kayıp gitmişti ve o buna göz göre göre izin vermişti.

Taehyung Jennie'nin yanınan ayrılınca Yoongi oturduğu yerde dikleşti.
Anladığı üzere, Taehyung'un şu an dersi vardı; fakültenin kapısından çıkan ve tam Jennie'ye adımlayan Lalisa'nın da dersi yeni bitmişti.

Lalisa masaya oturunca, iki kız koyu bir sohbete daldı. Yoongi de oturduğu yere tekrar sindi.

~~~

Jennie Taehyung'la vedalaşıp Lalisa'yla fakültenin bahçesinden çıktı. Yoongi ise onları takip etmeye başladı; dersi yoktu, yapacağı daha önemli bir işinin olduğunu da sanmıyordu.

Kızlar bir kafeye girip oturduklarında Yoongi de onların biraz arkasındaki bir masaya oturdu. Önüne çektiği mönünün üstünden Jennie'ye kaçamak bakışlar atıyordu.

Yoongi, Jennie tuvalete gidince kafede gözlerini gezdirdi; tek başına oturan sadece kendisi vardı ve insanlar ona tuhaf bakışlarını yolluyorlardı.
Yoongi rahatsızca yerinde kıpırdandı.
Telefonunu cebinden çıkardı ve rehberinde gezinmeye başladı. Kimi çağırabilirdi?
Jimin? Oh hayır, o sadece iyi gün dostuydu. Namjoon? Hayır, dersi vardı.
Hoseok? Yaşadığından bile şüpheliydi.
Seok Jin? Gelmezdi.
Kızları zaten en başta elemişti.

Biraz daha aşağı inince karşısına çıkan isimle kaşlarını çattı, Taehyung...
Onu kesinlikle aramazdı.
Jeongguk'un ismiyle karşılaşınca dudaklarına bir tebessüm yayıldı. Lalisa da burada olduğu için kesinlikle gelirdi.

Hemen onu aradı. Birkaç çalışta açmıştı.

"Alo? Efendim, Yoongi."

"N'apıyordun Gguk?"

"Fakültenin kafeteryasında boş boş oturuyordum. Sen?"

"Ben? Ben de öylesine bi' kafeye geçmiştim, bir şeyler içmeyi planlıyordum. Belki dedim ki sen de bana katılmak istersin, ha?"

"Aslında olabilir ama çok iyi hissetmiyorum-"

"Aaa! Ama şuraya da bak! Ne tesadüf, ilerideki masada LALİSA ve Jennie'yi gördüm! Aaa! Ama sen gelmeyeceksin doğru. Neyse artık-"

"Aaaa! Ben hiç öyle şey der miyim?! Hemen geliyorum. İki cadde ötedeki kafede misin?"

"Evet."

"Geliyorum. Hoşçakal!"

"Görüşürüz..."

Yoongi dudaklarındaki tebessüm genişlerken telefonu masaya bıraktı. Jeongguk'un Lalisa'ya zaafı olduğunu bilmek için dahi olmaya gerek yoktu.