AY IŞIĞI & ORENDA.

EMİR

    Çığlık ata ata uyandığımda bana bakan, bir çift karamel renginde açık kahve gözler ve bir çift koyu kahve göz görmüştüm.

"Bade canım iyimisin? Çok fazla terlemişsin al su iç"

Hafif tombik elleriyle bana su uzattığında gözlerimden akan minik yaş damlalarını sildim ve ona hayır anlamında başımı salladım.

"Kâbus mu gördün yine. Hadi canım iç şu suyu."

Uyandığımda çarşafı, ince parmaklarımı acıtacak derecesinde sıkıyordum. Fazlasıyla terlemiş bir vaziyetteydim.

"İçimdeki yangını bir bardak su söndüremez Açel...ya"

Son kelimeyi sesim titreyerek söylemiştim.

"Yine onu mu gördün?"

Dudağımı ısırarak,  başımı öne eğdim ve ağlayarak kafamla onayladım. Bunu gören Açelya bana sarılarak,

"Korkma birtanem, geçicek bunlar,  son bulacak bu kâbusların."

Kollarımı ondan ayırarak,

"Söz mü?"

Diye mırıldandım.

"Söz canım, söz birtanem. Unut artık."

Diye mırıldandığında, minik, minik akan gözyaşlarımı sildi hafif tombik parmaklarıyla. Burnumu uzun uzun çektiğimde,  Açelya yüzünü buruşturdu. Hafif tebessüm ederek,

"Neee?"

Diye mırıldandım ve uzun kollarıyla bana peçete uzatan uzun boylu bir AY ışığı gördüm. İlk başta alıp almama konusunda kararsız kaldım. Ama bana boş bakışlarla baktığını gördüğümde umursamayarak aldım.

"Teşekkür ederim."

Nezaket kurallarına hep uyardım,  karşımda kim olursa olsun. Bana boş bakışlarla bakmaya devam etti.

"Bu gece yanımda uyuyabilirmisin? Korkuyorum birazcık da. Hem belki yıldızları da izleriz?"

Açelya kafasını sallar gibi olduğunda. AY ışığı,

"Hayır!"

Diye kükredi.

"Açelya'ya sordum sana değil. Üstüne alınma. Yanımda yatabilirmisin? diye sormadım. Üstüne alınma."

Kaşlarını çatarak karamel gözleriyle bana bakmaya devam etti sert bir şekilde.

"Kendi başınıza kararlar almayın burda benim dediğim geçerli?"

Kaşlarını çattı. Kaşlarımı çattım. Ona neydi ki? Ne vardı yani?

"Sanane ya? Ne o yoksa kıskandın mı?"

"Açelya odana git."

Diye mırıldanarak Açelya'ya baktığında,

"Ona emir veremezsin! Kimseye veremezsin! Anladınmı?"

Diye çıkıştığımda, pürüzsüz ışıltılı yüzü bana döndü.

"Şansını fazla zorlama istersen. Bir dahakine arkadaşının yüzünü hiç göremezsin."

Açelya yerinden kalkarak,

"Tamam. Ben gidiyorum şimdi."

Diye mırıldandı. Benim birtanecik orkusugam. Beni görmemeye dayanamazdı. Bende öyle. Açelya bana sorun yok anlamında başını salşadığında içim hiç rahat değildi. O adamın sözünü dinlemeye tahammülüm yoktu.