✔ [⑅ Childhood Friends ⑅] / Tododeku

[⑅ 8 ⑅]

⑅ Midoriya'nın Ağzından ⑅

Uraraka, kolumdan tuttuğu gibi beni odasına kadar sürükledi. İkimizin arkasından da, kızlar koştular. Uraraka'nın odasına girdik. Ashido kapıyı kitledi. Bağzıları yatağa, bağzıları yere oturdular. Beni yatağa oturttular. Yanıma Uraraka, Jirou ve Ashido oturdu. Yere Tyusu, Momo ve Hagakure oturdular. Bilgisayardan da Nejire'yi aradılar. Anında açtı. Bütün kızlar bana bakıyorlardı. Ashido ve Uraraka bir şey soracaklarmış gibiydi. Fakat söylemiyorlardı. Neden ki? Herkes bilgisayara döndüler. Nejire o tatlı ses tonuyla konuşmaya başladı.

"Midoriya, sen çok şanslısın. Biliyorsun değil mi? Todoroki ile arkadaş olman, senin için en iyisi. Fakat Todoroki'nin senden hoşlandığını anlayamayacak kadar kör olman, beni şaşırttı açıkcası."

"Ho-hoşlanmak mı!?"

Herkes aynı anda kafa salladı. Elimi, saçlarıma daldırdım. Normalde utanırdım, fakat aynı anda bir sürü duygu, üst üste geldiği için ne yapacağımı bilemedim. Ne yani? Todoroki benden hoşlanıyor muydu? Benden, Midoriya Izuku'dan! Ama kızlar bunu nerden öğrenmişlerdi ki? Bu biraz saçma. Sonuçta benden cidden hoşlansaydı, ilk bana söylerdi. Kızlara niye söylesin ki? Özellikle de Nejire'ye!

"Kızlar, bir şey sormak istiyorum size. Siz bunu nerden biliyorsunuz da, bana söylüyorsunuz?"

Momo, ayağa kalktı. Kucağındaki bilgisyarı Tyusu'ya verdi. Karşıma geçti. Kaşları çatıktı, sinirli gibiydi. Kızların buraya toplanmasının tek sebebi, Todoroki ve benim aramda geçen şey miydi yani? Ve şu anda beni azarlamalarının tek sebebi de, Todoroki'nin benden hoşlanması ama ben ondan hoşlanmıyorum, izlenimi verdiğim için mi yani? Bu çok saçma! Ondan hoşlanıyorum. Fakat arkadaş manasında. Gerisi yok ki. Momo, omuzlarıma koydu ellerini. Derince bir nefes aldı.

"Midoriya-san, kendine gel ve biraz düşün. Todoroki'nin sana her baktığında gülümsediğini görüyor musun? Ya da senle konuşurken ses tonunun değiştiğini... Sana da düşünmen için 2 gün vericez. Diğerlerine karşı ve sana karşı olan tepkileri, tavırlarının fatklı olduğunu anlamalısın artık!"

Sessiz kalmayı tercih ettim. Çünkü biraz daha konuşursam, hepsi birden üstüme dalacaklardı. Ashido ve Uraraka beni kapı dışarı ettiler. Ardından içerden konuşma sesleri gelmeye başladı. Derin bir iç çektim. Todoroki'nin odasına doğru yürümeye başladım. Onu da tek başına, orda bırakmıştım. Bunu isteyerek yapmadığımı anlamıştır, değil mi? Sonuçta Uraraka kolumdan asılıp, beni çekiştirmeseydi, şu anda Todoroki ile ödevlerimizi yapıyor olurduk.

Todoroki'nin odasının kapısını birkaç kez tıklattım. Todoroki kapıyı açtı ve beni içeri aldı. Yüzünde, sevimli bir yüz ifadesi vardı. Dayanamayıp, beni de gülümsermeyi başardı. Çantam, Todoroki'nin odasındaydı. Demek ki, buraya geç de olsa geleceğimi biliyordu. Beni çok iyi tanıyor.

∞

"Sonunda bitti!"

Kendimi yere attım. Yer masası kurduğumuz için, çok rahat çalıştık. Ve azıcık çikolata yedik. Todoroki oturduğu yerden kalktı ve bana bir yastık uzattı. Saate baktım. 22:37'ydi! O kadar olmuş muydu!? Todoroki'nin çevirdim başımı. Bana bakmasıyla, gülmesi bir oldu. O kadar mı şapşal görünüyorsun şu an?

"Midoriya, sen odama geldiğinde 19:52'ydi. Ne bekliyordun?"

"Bi-bilmiyorum. 1 saat olsa anlarım. Fakat 3 saat biraz fazla değil mi?"

Todoroki, bana dışarıyı işaret ederek odadan çıktı. İşi vardı herhalde. Ben de yastığımı aldığım gibi, Todoroki'nin yatağına kıvrıldım. Yumuşacıktı! Ve yatak, aynı onun gibi kokuyo-...! Bi dakka. Ben ne diyorum!? İyice saçmaladım. Kızlar kafamın içine girdiler. Söylediği sözcükler beynimin içinde çınlıyor sanki. Derin bir nefes verdim. Gözlerimi kapattım ve yastığımıa sarılarak uyumaya çalıştım.

⑅ Todoroki'nin Ağzından ⑅

Odama geri döndüm. Ödevleri, Aizawa Sensei'ye verip gelene kadar, Midoriya'nın uyuması, çok tatlı bir durumdu. Yanına oturdum. Verdiğim yastığa sarılmıştı. Benim yastığıma kafasını koymuş, bacaklarını da kendine doğru çekmişti. Çok şirin görünüyordu. Kıvır kıvır saçları gözlerini kapatmıştı. Yanakları biraz kızarmıştı. Saçlarını, anlından kaldırdım. Minik bir öpücük koydum nedensizce. Yüzü biraz daha kızardı. Yanına yattım. Yorganı üstümüze çektim. Telefonumu elime aldım. Instagram'da biraz gezinmeye başladım. O sırada Midoriya, biraz kıpırdandı. Ardından başını, gögsüme yasladı. Yastığı yere koydum. Telefonu kapattım. Hep o elleme istediğim, yumuşak olduğunu düşündüğüm saçlarına dokundum. Cidden yumuşacıktı. Elimi yavaşça saçlarına daldırdım. Kıpırdandı ve ellerini göğsüme koydu. Sağ tarafa doğru döndüm. Bir elimi sırtına, diğer elini saçlarına götürdüm. Derin bir nefes verdi sakince. Kalbinin atışını hissedebiliyordum. Kafası göğsümde olsa da, sanki onun kalbi, benim kulağımdaymış gibiydi. Nefes alış verişi, kafasını arada bir oynatışı, kısacası uyurken yaptığı şeyler, uyanıkken yaptığı şeylere nazaran, daha sevimliydi. Midoriya'nın her şeyi sevimli olsa da, uyurken daha sakin, masum, hassastı. Aynı minik bir bebek gibiydi. Uyuduğunda masumlaşıyordu. Hassas ve zarif oluyordu. Sakindi, sevimliydi. Bebekler, uyurken de, uyanıkken de tatlı, sevecen, şirin olurlar ya, işte Midoriya da öyleydi. Gün, hafta, ay veya yıl tanımaksızın, her daim o şirin yüzünü taşıyor ve insanları mutlu etmeyi beceriyordu. Nasıl yapıyordu bunu? Nasıl olmuştu da, benim kalbimdeki en büyük yeri sahiplenmişti?

∞

Evet bu bölüm de sonlandı. Mido ne kadar da şanslı değil mi? Offf~ keşke benim de özgürlüğüm olsaydı, 1/A sınıfına gitseydim ve Todo ile en iyi ve en yakın arkadaş olsaydım. Ya da Baku'yla. Ya da Kiri'yle. Dur dur! Amajiki-senpai ile tanışmak o kadar çok isterdim ki!!! Todo-senpai'den sonra ilk işim Amajiki-senpai ile tanışmak olurdu. Keşkee~ Siz ilk kimle tanışmak isterdiniz peki? Ama malesef ki hayaller ve hayatlar arasında uzun bir çizgi var. Ve bağzı hayallere ulaşmak için çalışmak yetmiyor...

Her neyse çok boş konuştum. Diğer bölümde ne olacak sizce? Todo ve Mid O'nun arasında farklı bir şeyler yaşanmaya başlayacak mı? Yoksa Todo, Mido'nun çocukluğunda gördüğü çocuk olduğunu anlamaya mı başlayacak? Sizleri seviyorum!!! ♡♡♡

833 kelime...

kiribakulover22 bu bölüm senin içindi!!!