Tauriel & Legolas - Can you love me again?

Rozdział 1

Śmierć. Ból. Rozpacz. Strata. Nadzieja...?
Czułam wszystko to naraz, ale nie mogłam teraz o tym myśleć. W tak krótkim czasie pokochałam Killiego, ale on by nie chciał, żebym się załamała. Zginął...
Legolas. Mój przyjaciel, jedyna osoba, na której mi jeszcze zależy. Odkąd jego ojciec, król Elfów z Mrocznej Puszczy, powiedział mi, że jego syn mnie lubi, zaczęłam patrzeć na niego inaczej. Znaczy, od dawna zauważyłam, że Legolas się o mnie troszczy... Stop. Teraz muszę go odnaleźć, to najważniejsze. W sumie mam jeszcze młodszą kuzynkę. Andia. Już dawno temu umarli jej rodzice, więc była pod moją opieką. Nauczyłam ją walczyć i się bronić, więc jestem pewna, że sobie poradzi. Mimo, że miała 14 lat, została zrekrutowana do najmłodszych parti wojska.
Dopiero skończyła się bitwa, w której brało udział pięć armii. Wstałam z kamienia, na którym siedziałam, chwyciłam w dłoń mój łuk i przejechałam palcem po cieńciwie. Tyle wspomnień...
Rozejrzałam się dookoła. Wszyscy szukali swoich krewnych wśród nieżyjących ciał. Gdzieniegdzie unosił się dym. Zaczęłam biec. Wyminęłam grupę krasnoludów, którzy tylko na mnie spojrzeli, po czym zagłębiłam się w dobrze znany mi las, który i tak za chwilę zostawiłam daleko za sobą.
***
"Nie patrz w tył. Pędź przed siebie. Nie zostawiaj go"
Przeskoczyłam nad stumykiem, który od północnej części lasu był granicą. Zaraz miałam wkroczyć w tereny, w których jeszcze nie byłam...
Odwróciłam się. Cicho. Ale cisza nigdy nie trwa wiecznie... Z lasu wypadły niedobitki orków, jednak mnie nie zauważyły. Albo nie chciały zauważyć. Po chwili poszły w dół strumyka, znikając mi z oczu. Gdzie poszły? Nie wiedziałam. Miałam własne problemy. Dalej nie wiedziałam, w jaką stronę się kierować, więc szłam przed siebie.
----
Hejo :) nie umiem pisać notek autorskich, i opowiadań raczej też nie, ale widziałam ostatnią część "Hobbita" i nie umiem się pogodzić z tym, że niektóre historie są niedokończone... Więc trzeba je dokończyć ;D
Nie porzucajcie od razu tego opowiadania. Akcja dopiero się rozkręci...