EVREN; Sekiz yıllık büyük aşkın doğurduğu büyük bir hediyeydi.
[+18 sahneler barındırmaktadır.]
________________________________
#9 Kadın
#8 Evren
#4 Doğum
#3 Vurgun
#8 Deliler Hastanesi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Şarkısı: Natassa Mpofiliou - Furtuna
☁️
|İşe yaramımıştı burun spreyi, kolumu kıpırdatamıyor, ağlamayı kesemiyordum. Babam bi' an olsun beni yanlız bırakmıyor, hep yanımdaydı.
"Ne yemek istersin birtanem?" dedi elleri saçlarımda. "Bilmiyorum baba." saçımdan öptü. "Olmaz böyle, en sevdiğin çorbayı yapıyorum o zaman." dedi ve çıktı odadan.
Bunca çabam boşaydı, sırada ne vardı? Telefonumun melodisini duyduğum gibi Uğur'un aradağını anladım. "Efendim?" dedim sakince. "Müsait misiniz?" etrafa baktım. "Evet," telefonu yüzüme kapattı.
Aynı böyleydi, her zaman ki Uğur. Ama o zamanlar bunu fark edemiyordum. Çok değil yarım saat sonra geldiğinde elinde ilaç vardı.
"O ne Uğur?" istemeyerek sorduğum bu soruda kesinlikle o cevabı istemiyordum. Bana getirmesini istediğim şey asla bir ilaç değildi.
"Progestin, Fikri demişti ya. Kontrol hapı gibi bir şeymiş." koltuğa geçip kağıtları okumaya başladı.
"Doğum kontrol hapı kısırlığa yol açmıyor mu ama?" bir ümit sorduğum bu soru cevapsız kalmış ve o ilacı kullanacağımı anladım.
"İğneleri kullanmam haberin olsun." boş duvara bakarak sinirle söylediğim bu cümleme karşılık kahkahasını işittim.
"O ne demek Mercan? Gerekirse kullanacaksın, güzelim." daha saatler önce yaptırdığım iğneden kolumu bi' milim bile kıpırtamayan bendim, korkudan bayılan, ağlayıp yardım isteyen ben. Resmen iğneye itiliyordum.
"Bana istemediğim bir şey yaptıramazsın." diye bağırdım, ilaçlardan kafasını kaldırıp bana baktı. Sinirlenmemişti, "Doğru söylüyorsun" demekle yetindi. Tabii ki de doğru söylüyordum!
Bir müddet bizde kalıp gittiğini hatırlıyorum, tuvalete girdiğimde yarım saatte kolum yüzünden anca çıkmıştım, yemeğimi babam yedirmişti. Ve sadece bir iğne yüzünden olmuştu bunlar.
Hapı kurallarına uyarak alıyor, kendimce tedaviyi kesmiyordum. İstesem de bunu yapamazdım.
Çalınan kapım ile defteri kapattım. "Selam tatlım." diye içeri giren doktor ile hiçbir tepki vermedim.
