Ortaleja's Bastard 1: Knight in Rusty Armor

C H A P T E R 1 3

THE WHOLE one month bilang lang sa daliri ko kong ilang beses kaming nagkausap ni Isaac sa Video call at madalian pa talaga! I don't know if this is blessing in disguise kasi on that one whole month I spent it a lot with Jay in the institution. At narealized ko na Jay is a changed man. Madaming nagbago, nakilala ko uli yung lalaking minahal ko ng mahigit ilang taon.

"Malapit na ako lalabas Danne." masigla niyang sabi sa akin. "I'm happy for you Jay, sana tuloy tuloy na to ha. May balak ka bang magshowbiz uli?"

"Oo, pero di muna ngayon. Enjoy ko muna ang buhay na nadeprived sa akin dito." he hold my hands, napaigik ako ng unti dahil sa gulat, medyo natawa nga siya eh.

"Ikaw Danne kaya mo pa ba akong papasukin sa buhay mo?" napaisip ako saglit. Napagdesisyunan ko din na ikwento sa kanya si Isaac. "Actually may especial na tao ako ngayon sa buhay ko, siya yung tumulong sa akin noong malabo ang lahat sa akin dahil doon sa break up natin."

Matama lang siyang nakikinig sa akin. "Mahal niya ako at tinulungan niya ako. Naging masaya ako sa kanya at ilang saglit pa ay narealized ko na kaya kitang tanggalin sa sistema ko..." naramdaman ko na humigpit ang hawak niya sa aking kamay. Di ko na din binawi.

"Hindi ko kayang suklian ang pag-ibig na binigay niya sa akin, lagi kong sinasabi na wait me malapit na ako, I ask him to stay with me, I ask him to be patient with me Alfred Jay. Pero bakit ganon? bakit ikaw parin ang gusto ko kahit na nasaktan mo ako." umangat ang mukha niya, may namumuong luha sa aking mga mata. "Danne..."

"Ang sakit ng ginawa mo sa akin noon Jay, di ko alam kong deserve ko ba yun o hindi kasi sa nangyayari ngayon parang deserve ko uling masaktan dahil nasasaktan ko siya. Nasasaktan ko siya pero mahal kita.."

"Danne, I'm sorry..."

"Jay wag mo akong papiliin, gusto ko si Isaac sa tabi ko, he signifies assurance and comfort, but Jay I need you too because I still love you." we both are crying, napapansin na din namin ang tinginan ng mga tao may dalaw sa gawi namin. Parang nakikisempatya sila, akala ata nila umiiyak kami dahil nandito siya.

"Masaya ako na narinig ko sayo yan Danne, masayang masaya ako na sakabila ng lahat ay mahal mo parin ako." ako ba masaya?

ISAAC is coming home, he message me, gusto niyang magpasundo. Ang totoo niyan ay I want to distance myself from him dahil kay Alfred Jay. I love Jay, at sure ako na bibigyan ko siya ng chance. I like Isaac kasi kong hindi, hindi ako manghihingi ng pabor sa kanya na magstay siya sa akin. Ngayon I want him to look for himself, sasabihin ko na sa kanya na I'm choosing Jay.

"Ate pupunta ka ba sa facility?" nataon din na may celebration si Jay, he is celebrating his comeback. Advance niyang ipagdiriwang dahil itataon niya sa apat niyang kasamahan na may birthday which is parang pa birthday daw niya sa mga tropa niya sa loob. I'm happy na nakabuild siya ng relationship doon sa facility kasi dahil doon mas napapabilis ang recovery niya.

"Oo later, baka malate ako. I have someone to meet in airport eh, a friend."

"Ay sige ate, okay lang late basta nakahabol ka. Nageexprct sayo si Kuya."

I drive papuntang naia, I waited for almost mga 2 hours din, walang tigil kakatunog ng phone ko dahil nga sa text messages ng family ni Alfred Jay. I keep on replying na malalate ako.

Ten minutes later I saw him, napahigit hininga ako kong gaano ka laki ang pinagbago niya. Pumuti siya at bagay sa kanya ang may kahabaan niyang buhok. One month in Thailand did a drastic change on him. He looks so international model vibe.

"You look go, halatang alaga ka sa thai ah."

"Really? Thank you. I miss you Danne." I didn't reply. Pumasok na kami sa car ko. He invite me para kumain pero tumanggi ako, kumunot ang noo niya.