Multi:Güneş&Demir
Dışarı çıktığımızda ilk sesin geldiği yere baktık Demir yan komşumuz olan Hatice ablanın eşi Musa abiyi dövüyordu bu görüntüyle şok olsam da sonra köşede üstü başı dağılmış dudağı patlamış ve çocuklarına sarılmış ağlayan Hatice ablayı görmemle neler olduğunu anlamış oldum.Demir'i bizimkiler halleder diye hızla Hatice ablaya yöneldim.
"Abla gel bizim eve geçelim"dedim kolundan tutup bizim eve götürürken çocukların da ellerini tutmuştum,biri 7 yaşında diğeri ise 4 yaşındaydı.Yasin ve Kübra ikisi de akıllı uslu çocuklardı.Eve girip onları salona oturttum,su getirip hepsine verdim bu sırada Gökdeniz de odasından inmişti.Ben görünce önce bi kalakaldı sonra bana sarılıp
"Abla nasıl geldin,ne zaman geldin?"dedi
"Ablacım daha geleli 2 saat oluyor sakin ol şimdi onu boş ver sen dışarıda neler oluyor bak bi bakalım"Gökdeniz pencereye yönelirken Hatice ablayı görüp olanları anlamıştı bile,Hatice abla ile Musa abi 8 yıldır evlilerdi başta severek elenmişlerdi ama Yasin doğduktan sonra Musa abi sürekli çalıştığı işlerden çıkıp kazandığı paraları içkide kumarda yemeye başlamıştı tüm mahalle seferber olmuş kaç kez konuşup ikna etmiş ve işe sokmuştu onu ama yine aynı şeyleri yapmasıyla artık mahalleli de bırakmıştı,çocuklara ve Hatice ablaya yardım ederdik ama Musa abiyle kimse konuşmazdı,ilk kez dövdüğüne şahit olmuştum ama daha önce bi kaç kere duymuştum.
"Abla sakin ol tamam mı şimdi polis gelir verirsin ifadeni uzaklaştırma çıkarırlar"
"Yok Güneş olmaz bu defa beni öldürür,babama gittim iki üç kere kabul etmiyor çocuklarımı ne yapcağım ben nerede kalacağım Allahım yardım et"
"Abla sakin ol bir şey yapamaz mahallenin gençleri onu mahalleye sokmaz sen evinde yaşarsın boşanma davası açarsın ev zaten senin üstüne olur biter kurtulursun"
"Öyle olmaz işte gelir o bi şekilde beni çocuklarımı kim koruyacak o adamdan yemediğim dayak kalmadı"
"Polisler koruma verirler ağlama lütfen"dışarıda ses artmıştı tüm mahalle toplanmıştı sanırım bizim evin açık kapısından bizim kızlar geldiler hepimiz oturup Hatice abla ve çocukları sakinleştirmeye çalışıyorduk,ben ilk yardım malzemelerini alıp Hatice ablaya pansuman yaptım.Bu sırada polisler de gelmişti.Mahalleli dışarı çıkmıştı.
"Ben dışarı çıkıyorum siz yanlarında kalın"dedim.Kızlar beni kafalarıyla onayladılar.Dışarı çıktığımda Musa pisliğini kelepçeleyip polis arabasına bindirdiler,annem
"Kızım Haticeyi al gel ifade vermeye gidiyoruz"dedi.Hatice ablayı alıp evden çıktım.Çocukları kızlara bırakmıştık.Herkes arabalara bindi ve yola çıktık.
Karakola gitmiştik Hatice abla,Demir,ben,annem,babam ve Fırat ifade vermiştik.Sonra boşanma davası için işlemleri başlatmıştık.Saat gece yarısını geçmişti .Mahalleye döndük.Tüm mahalleli uyanıktı ver herkes sokağa çıkmış oturuyordu meydan da bizde arabalardan indik ve meydana kurulmuş masalarla karşılaştık.Masalardan birine yaklaşıp oturduk kahve de çay yapılmış ve mahalleliye çay veriliyordu. Mahallenin büyüklerinden İsmail dede konuştu
"De bakalım Hatice ne oldu da kavga ettiniz kızım?"
"İsmail amca eve geldi Musa geç gelince neredeydin diye sorum onu bekledik yemeğe gelmedi diye.Önce sana ne sen her şeye karışma diye bağırdı sonra odaya gitti,arkasından gidip aç mısın diye sordum aç olsam söylerdim diye bağırdı bende bir şey demeden salona geçtim arkamdan sen bana nasıl cevap vermezsin diye bağırarak geldi bende sinirlendim bağırdım ne cehennemden geldiysen git geri diye vurdu bana sonra çocuklar ağlamaya başladı.Bende elinden kurtulunca direkt dışarıya çıktım saolsun Demir gördü balkondaymış geldi aldı elinden."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK-I NÂZENİN (Mahalle Aşkları1) TAMAMLANDI
Tiểu Thuyết ChungHayat gözünün önünde göremediklerinden ibaret oluyor bazen.Benim geleceğim aslında geçmişimde de olan bir adam da saklıymış. Ben Güneş Aydın birlikte büyüdüğüm,her zaman hayranı olduğum adama şimdi aşığım... Aileleri dost olan ,çocukluğundan beri...