Knowing You Is A Mistake

5

"Ayos ka lang ba?" Chad asked me as he glance at me. Binalik niya ulit ang
Tingin sa daan.

We heading to their house right now.

Tumango ako ng bahagya. "Okay lang ako"

"Wala si Mama mo sa bahay niyo kanina ah"

"Ah Oo, may pinuntahan lang siya." I answered him and smiled a bit sakanya.

Nagmula kagabi hindi pa umuuwi si Mama. She's mad and angry at me and for sure na ayaw akong makita nun. I accept that, i disappointed her. I failed her, I failed all of them. I hurt them, lalo  na si Chad.

Damang dama ko ang bilis ng tibok ng puso ko habang papalapit kami sa bahay nila Chad. Hindi ko alam kung paano ako makikitungo sa buong Family ni Chad knowing that my relatiomship with Chad was on the rock already.

"Maysie, welcome back!" Masayang bungad sa akin ni Reina kapatid ni Chad.

"Thank you Reina" mahigpit ko siyang yinakap. Ganun din ang mga pinsan ni Chad na nakaabang din sa akin.

"Tita" sambit ko ng makita ang Mama nila na nakaabang din para yakapin ako.

"Welcome back" magiliw niyang sabi.

Naluluha akong humarap sakanila. Ang mga tita at tito nila Chad ay magiliw din akong ginawaran ng yakap. I can feel how genuinely they love me. But here I am standing infront of them having this heavy heart, the guilt, and the pain that I am going to cause them specially to Chad.

But eventhough I feel pain inside me. I tried to show them that I'm okay. That everything between me and Chad is Okay. Chad knows that, we've talked already about it. That I can't bring back the old me, I cant love him anymore. I know that he's still hoping.

Nadudurog yung puso ko para sakanya.

Masaya silang pinagkaguluhan ang mga pasalubong ko para sakanila. Mapait akong ngumiti. I know they will hate me once I confess to Chad everything.

"Namiss ka nila" nakangiting umupo ni Chad sa tabi ko tsaka ako hinapit palapit sakanya.

"Chad" suway ko sakanya.

"Uhmmm, bakit. Namiss din kita" naramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko tsaka ako hinalikan doon.

"Chad, ano ka ba" suway ko ulit sakanya. Inalis ko ang kamay niyang nakapulupot sa bewang ko tsaka ako lumipat sa tabi ni Reina.

I gulp when I saw his reaction. His eyes looks sad and at the same time disappointment dahil sa ginawa kong pagiwas.

Mabilis lumipas ang oras at pagabi na. He took my hand dahilan para sumunod ako sakanya.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko ng mapansin ko na palabas kami ng bahay nila.

"Chad" tawag ko sakanya nang mapagtanto na tinatahak na namin ang madilim na daan. An open field just near only in their house.

Tumigil siya sa may puno ng Mangga. It was dark but somehow, I can still see him.

"Ang dilim dilim dito Chad, bumalik na tayo sa bahay niyo" i turned around to walk out from him. But I stopped, when suddenly I saw light around that place.

Laking gulat ko ng paglingon ko sakanya ay nakaluhod siya sa harap ko while holding a ring.

"Love, hindi ko alam kung anong nangyari sa atin. But please, give us a chance. Hindi ko ata kakayanin kapag nawala ka pa sa akin. I want you for the rest of my life. Love, will you marry me"

I couldn't breath. I can't even hear my own heart beat now. Kusang tumulo ang mga luha ko habang nakatingin ako kay Chad. Sa mukha niya na puno ng pagsusumamo.

"Chad" ang tanging nasambit ko lang tsaka ako naiyak ng tuluyan.

"Love, pleae. Marry me"

Umiling ako ng saglit tsaka ko siya pinakatitigan.

"I'm sorry" I said.

"Sige naman na oh" patuloy parin niyang pagsusumamo habang nakaluhod. Kitang kita ko kung paano pumatak ang mga luha niya.

"I can't, I'm sorry. Chad" lumapit ako sakanya para itayo siya pero agad na siyang tumuwid ng tayo.

"Bakit? Maysie. Mahal kita. Mahal na mahal. May iba ba? Kasi kahit na napagusapan na natin lahat na wala na umaasa parin ako eh. Sabi ko naman sayo babawi ako sayo di ba. Hayaan mo lang ako. Hayaan mo langn na maibalik natin sa dati" nahihirapan niyang sabi.

"Hindi ako karapat dapat sayo Chad. You deserve someone better. Hindi ako yun"

"Paano mo nasasabi yan. Maysie, ang tagal na natin ngayon pa ba tayo susuko. Ngayon mo pa yan sasabihin. Bakit ka naman ganyan sa akin Maysie"

"I'm sorry"

Umiling siya sa akin tsaka ako nilapitan. Pilit inaabot but I step backward.

"Anong nagawa kong kasalanan? Bakit???" Bakit Maysie!"

Nahihirapan ang kalooban ko sa nakikita ko ngayon sakanya. Hindi niya deserve itong sakit na pinaparamdam ko sakanya.

"I..." nahihirapan akong magsalita. Pero kailangan, kailangan kong tatagan ang loob ko. Kailangan niyang malaman ang totoo.

"Chad, hindi pwede. I can't marry you. Chad...B-buntis ako" panginginig ng buong kalamnan ko ang tangi ko lang nararamdaman sa mga oras na yun.

"Anong sabi mo?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "Pakiulit yung sinabi mo?"

"Buntis ako. I'm sorry" I clearly said as I cried out. Napatakip narin ako ng mukha ng makita ang sakit na nararamdaman niya.

"Buntis ka? Bakit? Putang ina naman Maysie. Buntis ka?! Kanino?!" Sigaw niya sa akin. Ramdam ko na ang galit sakanya kaya hindi ko maiwasang masaktan. Dahil sa kagagahan ko eto siya at nasasaktan.

"Tumingin ka sa akin" dinig kong sabi niya. "Tignan mo ako Maysie!"

Nahihirapan na ako. Unti unti kong inangat ang tingin ko sakanya. Mas lalo akong naiyak when I saw his face. His face full of hurt, hate, and angry. Kung ano man pwede niyang gawin at sabihin sa akin tatanggapin ko. I deserved it.

"Akala ko ba wala kang iba doon. Kaya pala nakipagkalas ka sa akin. Kaya pala, kahit na anong gawin ko wala. Ni kahit message galing sayo wala din akong natanggap yun pala meron ng iba"

"I'm sorry, I'm sorry" patuloy na paghingi ko ng tawad.

"Paano mo ito nagawa sa akin. Handa naman akong ibigay sayo lahat eh. Ang sama mo. Ang sama sama mo!" Duro niya sa akin"

"Bakit mo nagawa itoh" nahihirapan niyang sabi. Durog na durog ang puso ng makita siyang napaupo nalang sa damuhan at pinagsusuntok yung lupa.

"I'm sorry"