Marquez Brothers: Ainsley Marquez [BXB]

Chapter 3

[] Ainsley Krishnan Almari-Marquez

Pagkababa ko pa lang mismo sa aking sasakyan ay sinalubong na kaagad ako ni Katarina. I sighed ng lumapit ito sa akin nang may malaking ngiti. I just look at her plainly. I understand bakit kahit ni katiting na paghanga sa babaeng ito ay wala akong nararamdaman.

Nandito pala ako sa school dahil Monday ngayon at may pasok. I already expected this to happen na mukha kaagad ni Katarina ang sasalubong sa akin dito. Alam ko rin na kalat na kalat na sa buong school ang pagiging mag fiance namin.

Ilang ulit na akong kinukulit ng mga barkada ko dito pero di ko sila lahat pinansin. Ayokong sumakit ang ulo dahil sa babaeng ito. Why did I even let her post a photo of us yesterday? God!

"Goodmorning, Ainsley." Masayang bati niya sa akin na tila buo na ang araw dahil sa nakita na niya ako. Kamusta naman yung araw? Fuck! Ang aga-aga pero nasisira na kaagad.

"Yeah. Morning." I replied. Kahit papano ay mar respeto pa naman ako sa babae. Katarina is still a girl.

"I really came here at school this early kahit na mamayang 10AM pa lang ang pasok ko. Here, I brought something for you." She said sabay abot sa aking ng isang lunch box. "I cooked that for you. I hope you like it." She added.

I was about to accept the lunch box when a familiar voice exclaimed my name and suddenly hugged me.

"Ainsley!" Excited na ani nito at saka ako dinampa ng yakap. Hindi ko nakapag react kaagad.

It's Amara. Adamson's sister.

Ilang minuto akong naestatwa bago siya niyakap pabalik. It's been two years since I didn't saw her. Mukhang pinatapon yata siya sa US ng magaling niyang kapatid. How could he. Kung hindi umalis si Amara matagal na sigurong naging kami.

That possessive jerk!

"I missed you, Ainsley. God! I miss you so much!" Ani nito sa akin at saka pinaghahalikan ang pisngi ko. She's always like this to me. She's clingy kaya ang hirap mag pigil. Since First year College siya ang unang babaeng nakaclose ko. Until I develop feelings towards her.

"Y-you came back." I mumbled sapat lang na marinig niya ang sinabi ko. She giggled at saka pinisil ang pisngi ko.

"Yes! I came back for good. I'm already at my legal age right now and Adamson can't stop me from doing what I wa-"

"Excuse me! Who are you?" Katarina butt in sabay hila ng braso niya Amara na para bang pinapalayo ito sa akin.

"Ahm. I'm Amara Grimaldi, and who are you?" Amara asked. Napakunot naman ang tingin nito kay Katarina at tumingin sa akin ng may patataka. Mataray kasi itong tinanong ni Katarina.

Katarina crossed her arms on her chest at ngumisi kay Amara.

"I'm Ainsley's fiance. Katarina Guzman." She said. Nilakasan pa niya ang kanyang boses pati iyong ibang studyante na dumadaan malapit sa amin ay napalingon.

Dammit! Napa facepalm tuloy ako ng wala sa oras.

Amara doesn't know anything about my marriage. At mas lalong hindi rin niya kilala si Katarina.

Bumaling naman sa akin si Amara. "Is that true?" Nakita ko pa ang kanyang pangiwi. Alam kung sa presensya palang ni Katarina ay hindi na ito gusto ni Amara.

I nodded at her dahil wala din naman kwenta kung magsisinungaling pa ako. Everyone knows. "Yeah! I'll explain to you later." I said.

Humarap ako kay Katarina. I can feel that she's furious. Nagkasalubong na kasi ang kilay nito at kulang na lang ay sugurin niya si Amara.