Marquez Brothers: Ainsley Marquez [BXB]

Chapter 28

WARNING: Rated 18+

Ainsley Krishnan Marquez

"Babe," bulong ni Adamson sa tenga ko habang yakap ako mula sa likuran. I was changing when he suddenly hugged me.

"Adam, let go. Nagbibihis ako," kalmado kong ani na pilit kumawala sa bisig niya but he didn't budge, he even hugged me more kaya hinayaan ko na lang.

"You smells so good. Like a baby," he huskily said while sniffing my neck. He also planted small kisses on my shoulder sabay singhot muli sa akin. I tilted my head to give him more access on my neck and shoulder.

Mariin akong napapikit when he sucked the skin on my neck. He nibbled it and licked it.

"Hnng! Adam...," mahabang ungol ko.

"Wala ka bang sasabihin sa akin?" he whispered to me sabay kagat ng kaliwang tenga ko. Naidilat ko ang aking mata at mabilis na humarap kay Adamson.

"Anong inig mong sabihin?" nagtatakang tanong ko.

I have an idea pero ayokong magpadalos dalos dahil baka iba ang ibig niyang sabihin.

Adamson brushed his lips to mine, "Katarina. What was she doing here?" he finally said.

Naitulak ko siya ng konti dahil sa gulat. Paano niya nalaman? Sinabi ba ni Anna sa kanya? I even asked her not to tell Adamson about this.

"I saw it on CCTV, Ainsley," he added. Iniwas ko ang tingin sa mga mata niya dahil wala na akong lusot pa. "I checked the CCTV para tingnan kung umalis ka ba o hindi. Knowing ma matigas ulo mo I had to make sure you're at home and, only to find out that Katarina was here earlier," he explained.

"So? Anong pinag-usapan 'nyo?" tanong niya muli at nilapit akong katawan sa akin. Paano ako makapag-isip ng maayos kong ganito kalapit ang mukha? Nakita ko pa kung paano niya titigan ang labi ko.

"A-ano. N-nangangamusta," nauutal kong sagot. Nadidistract ako sa mga titig niya.

"Really?"

I nodded, "Oo," ani ko. Napalunok ako sa sarili kong laway.

"You're lying," he said and held my chin. Nakatitig siya sa mga maya ko kaya wala akong magawa kundi ang titigan rin siya. Pogi! Hanep.

"Tell me-"

I cutt him off by claiming his lips to stop from interrogating me. He was about to let go, but I firmly held the back of his head to prevent him from moving as I kissed him deeply. I bit his lower lip and suck his tongue which cause him to groan in pleasure, akala ko hindi siya sasagot sa halik ko pero kalaunan he took the lead that made me whimper.

Shit!

Masakit pa ang likod ko.

Mapapahamak pa ako.

Bumaba ang labi ni Adamson sa aking leeg. Mabuti na lang talaga at hawak hawak ni Adamson ang katawan ko kundi kanina pa ako bumagsak sa sahig. Nanghihina ngunit nag-iinit ako.

"Fuck! I almost forgot that you're sick," he cursed on my neck. Hinihingal pa siya at tila pinapakalma ang sarili.

"Hindi mo itutuloy?" ani ko at tumitig sa mga mata niya. He's eyes were burning yet his holding it back.

Why?

Adamson squinted his eyes at hindi makapaniwala sa sinabi ko. Oo, na. Kahit masakit pa ang likod gusto ko ulit na angkinin niya. Ganito ba talaga ang pakiramdam kapag naranasan muna? Parang hinahanap ko ang sarap na alam kong kay Adamson ko lang mahahanap at makapagbibigay sa'kin.