New VAGE [ New Vampire Generation ]

Chapter 17: Feeling better

Jane POV.

Nagising ako na may nakatitig sa akin.

"Ok ka lang ba?" nakita ko kung paano kumislap ng asul ang kaniyang mga mata.

Kinuha niya ang isang bagay at ibinigay sa akin. Hugis bilog ito at nakabitin sa kwentas.

"Lumayo ka sakin! Wag!" umatras ako ng nagsimula siyang lumapit sa akin.

"Shhhh alam ko." at doon ko naramdaman ang kirot ng puso ko.

"Wag na wag mo itong kunin at..." naisuot na niya ang kwentas sa akin. At nakita ko sa salamin ang kaniyang mga mata na napadako sa leeg ko.

Muli akong kinabahan.

"Patawad." At naramdaman ko ang marahang halik sa leeg.  Na nakapaghurementado ng katawan ko para manginig.

Nakita ko kung paano siya nagsisisi sa nagawa niya ngunit galit ako.

Kasalukuyan kaming nasa kotse at nasa tapat na ng bahay.Kaya bago pa ko lumabas sa kotse ay pinsadahan ko siya ng tingin. Kahit nahihirapan akong huminga. Di ko gustong sumbatan siya dahil parang nasasaktan din ako sa bawat masasakit na salitang bibitawan ko.

Ngunit GALIT ako!

"Wag mo na kong lapitan pa! At kakalimutan ko ang lahat ng nangyaring ito." doon ko lang naramdaman na nasasaktan na ko dahil sa mga luha na unting unting pumapatak.

Itinaas ko ang kamay upang hindi siya lalapit.

Sa bawat hikbi ko ay ang may mga mura akong narinig. At muli akong yumuko ngunit huli na ng mat mga bisig na yumakap sa akin.

Bakit? Bakit ako nasasaktan?

"Shhhh, tama na!" binitawan niya ko. Na para bang nanghihina siya sa mga luha ko.

Sumigaw siya na parang may pinipigilan. At nakita ko kung paano ito nasaktan.

Di ko alam kung bakit ko siya dinala sa loob ng bahay at masusi kong pinagmasdan ngayon. Kanina lang ay galit ako bakit ngayon para nakakita ako ng anghel na mahimbing na natutulog.

Gumalaw ito kayat nagkakandarapa ako sa pagtayo mula sa pagkaupo ko. At mabilis na lumayo sa kaniya.

"Bakit mo ko tinulungan?" tanong niya kahit hindi ito nakatuon sa akin. Bakit biglang naging cold siya.

"Ahmm-" wala akong masagot. Sapagkat di ko rin alam.

"Sa susunod hayaan mo lang akong...magdurusa." bigla siya naglaho sa harapan ko.

Kailanman hindi niya itinatangging bampira siya, lahat ng sumbat ko ay tinatanggap niya. At umalis siya ng hindi manlang tumingin sa akin.

Magdurusa?

Nate POV.

"Anak, san ka galing? Anong nangyari sayo?" kahit ang ina ko ay di nakalagpas. Ramdam niyang nahihirapan ako.

"Ma, Paano kapag sabihin ko sayong nahanap ko na siya." nahihiya kong sambit kay ina. Nawala na rin ang pag alala nito sa akin dahil sa mapaglaro nitong ngiti.

"Siya?!" tukso ng aking ina.

"Ma!" haissst kainis.

"Of course I'll be proud of you. You will have somebody to take care of you when your days goes rough." at muli ko naman nahimigan ang lungkot ng kaniyang boses.

"What if I was mated with human?" tumayo siya at iginiya niya ko sa beranda. Tanaw ang tahimik na gubat.

"Love is love. Walang pinipili ang pagmamahal anak. Kayat kahit batas pa yan walang ninuman ang makakapigil nito. You just have to bear the pain along your way. By the way, Sino ba yan?" naramdaman ko kung gaano kamahal ng aking ina ang aking ama. She is really serious when it comes to love. Thats why mahal na mahal ko ang aking natatanging ina.

"Ohhh Azlan!" narinig ko ang tahol ng aso at hagikgik ng aking ina. Masaya itong hinahagod ang aso.

I'm jealous!

"She owned that lovely dog." tumalikod ako para iwan ito.

"What? Ohhh really? thats why I feel so connected with this dog. Hahaha I got you baby Azlan!" natawa ako sa pagkagulat ng aking ina.

Azlan is the first dog in our house. Nagbago ang lahat ng pananaw ng bampira dito sa bahay. They treat Azlan as Dog not as Food.

Yeah its complicated but were trying of course we want peace an eternal peace between human and us 'The VAMPIRE'S'