Submarine | Taekook

17 ✘

İyi okumalar ~

✨

"Bundan emin misin?" diye sordu Jungkook. Birkaç dakika önce yaşadıkları sebebiyle hâlâ sersemlemiş ifadesiyle oturuyordu.

Pişman değildi, olmayacağını da biliyordu.

Taehyung'u öpmek o an için gözüne dünyadaki en mükemmel şey gibi görünmüştü. Aklına o dakikalar geldikçe bir kez daha öpmek istedi kavisli, pembe dudakları.

"Eminim, Jungkook."

Taehyung ise ondan farksız sayılmazdı. Yanakları hâlâ pembe pembeydi. Jungkook ile her göz göze geldiklerinde bakışlarını kaçırıyordu. Bu durum Jungkook'u güldürmeye yetmişti.

Her ne kadar utansada bir kez daha o dudakları öpmek için neler vermeyeceğini düşündü Taehyung. Cevap koca bir hiçti.

Jungkook, ona bir türlü bakmayan Taehyung'un çenesinden kavrayarak sonunda bakışlarını buluşturdu. Öpülesi yanakları pembeliğini sürdürmeye devam ederken baş parmağıyla usulca okşadı.

"Ben her zaman yanında olacağım Taehyung, bunu bilmeni istiyorum."

Taehyung alt dudağını istemsizce dişleri arasına alırken başını salladı.

"Biliyorum, her zaman benim yanımda olacağını biliyorum."

Elleri, Jungkook'un yanağının üzerinde duran elini buldu ve sıkı sıkı tuttu.

Göz kapakları yeniden kapandığında sadece bir insan bedeni diledi.

Biraz olsun korkmuyordu. İçinde endişeye dair ufak bir his bile yoktu. Çünkü her zaman yanında olacağı biri vardı. Ona yardım edecek ve bu hayattaki kılavuzu olacak birisi.

İkili nefeslerini tutmuş olacakları bekliyordu. Sabırsızlardı ve her ikisininde göz kapakları, alt kirpikleriyle bir bütündü.

Sonra bir şey oldu.

Taehyung hissettiği acıyla ellerini karşısındaki bedenin omuzlarına koydu. Sımsıkı tutarak sıkmaya başlarken Jungkook ne olduğunu anlamıyordu. Karşısında duran deniz erkeği acıyla yüzünü buruşturuyordu. Jungkook'un ise onu sıkı sıkı tutmaktan başka yapacağı bir şey yoktu.

Taehyung bugün ikinci kere öldüğünü hissediyordu. Bu acı neden bu kadar fazlaydı? Mavi kuyruğu bedeninden söküp atılıyormuş gibiydi. Alt bedeni sızım sızım sızlıyordu.

Sırtından onu destekleyen ellerin beraberinde bu hissettiği acı bir anda yok oldu. Dakikalardır tuttuğu nefesini dışarı verirken bedeni yorgun düşmüştü. Halsizlikle kendini Jungkook'un kucağına bıraktı. Artık kuyruğunu hissedemiyordu. Onun yerine çok daha tuhaf bir his bedenini sarmıştı.

"Yukarı çek beni." dedi halsizce Taehyung.

Jungkook onun bu dediğine karşılık elleriyle onu kol altlarından kavrayarak su yüzeyine doğru çekti. Bedenin yarısını kumların üzerine yatırdı.

"Tanrım, Taehyung!"

Jungkook'un gözleri şimdi parlak, mavi kuyruğun yerinde duran bir çift bacaktaydı. Şaşkınlıkla iki esmer bacağı izliyordu, daha önce hiç görmemiş gibi.

"Ne," Taehyung zorlukla söyledi.

"Ne oldu?"

Gözleri ağırlaşmıştı, uykusu gelmiş gibiydi ve üşümeye başlamıştı.

Jungkook'ta bunu fark etmiş gibi üzerindeki montu onun çıplak bedenine örttü. Az kalsın alt taraflarına bakacaktı ki kendini tuttu.
Küçük bir öpüşmelerinde utanan bu çocuğu daha fazla utandırmak istemedi.