Submarine | Taekook

16 ✘

🐚

"Dolunayın çıkacağı geceye kadar insan olmak istiyorum."

~

Söylediği cümle ile halktan sesler yükselmeye başladı. Taehyung onları umursamadı. Gözleri sadece babasındaydı.

"İstediğim her an insan olmak istiyorum." dedi içinden. Babasının onu duyduğunu biliyordu.

Asıl dileğini bu şekilde söylemişti. Eğer sesli bir biçimde dile getirseydi bu dileğine karşı çıkanlar ve kaos yaratanlar olacaktı. Kendi halkı onlara düşman kesilirdi. Bunun olmasını babalarının istemeyeceğini biliyordu. Kral Namjoon da bunu anlamış gibiydi. İkisi de şaşkınlıkla ve birazda afallamış şekilde oğullarına bakarken Taehyung başını dik tutmaya devam etti.

"Taehyung, bu..." Seokjin konuştuğunda bakışları ona döndü.
Yüzünde kırgınlık ve endişe kırıntıları vardı. Oğlunun böyle bir şey dilemesini elbette ki tahmin edememişti.

"Biliyorum, tehlikeli. Fakat kimse deniz erkeği olduğumu anlamayacak bile."

Çünkü bir insan gibi görüneceğim, diye düşündü.

"Bu dileğinizin sebebi nedir prensim?"

Konuşmaması gereken kişi konuştuğunda Taehyung bezgince gözlerini devirdi.

"Bunu sorma gibi bir lüksün olduğunu düşünmüyorum."

Arkasında kalan müstakbel nişanlısına bakmadan konuştu.
Onun konuşmasıyla biraz olsun sesleri kesilen halk yine hareketlenirken, Kral Namjoon elleriyle hepsini susturdu. Artık bir şeyler söylemesi gerektiğinin farkındaydı.

"Prens Taehyung, isteğini dile getirdi," büyük bir sakinlik ve ciddiyetle söyledi. Güzeller güzeli eşinin elleri ise kolunu sıkıyordu. İki kral da bunun için oldukça endişelilerdi. Sadece belli etmemeye çalışıyorlardı.

Kral Namjoon, sağ elini öne doğru uzattı ve onun ardından eşi Kral Seokjin'de sağ elini halka doğru kaldırdı. Ellerini birleştirip oğullarına bakarken Namjoon söyledi.

"Dileği gerçekleştirildi."

∆

Saat gece yarısını çoktan geçiyordu.

Jungkook elinde tuttuğu çokta küçük olmayan kavanozla kayalıkların oraya kadar geldi. Ayakkabılarını çıkartarak büyük kayanın üzerine oturdu ve çıplak ayaklarını serin suya soktu.
Taehyung'u beklerken elindeki kavanoza baktı. Bunu neden yaptığını kendisine hiç sormamıştı. Çünkü Taehyung ona bir sürü iyilik yapmıştı ve hiçbirinin bir nedeni yoktu. Jungkook sadece Taehyung'a bir hediye vermek istemişti. O da bu kavanozun içindeydi. Gözleri hâlâ oradayken hissettiği su sesleriyle bakışları suyun içerisinden çıkan, tanrının oğlu gibi görünen Taehyung'u buldu.

"Hey!" Dedi genişçe gülümseyerek. Taehyung ise aynı onun gibi heyecanını saklayamıyordu.

Taehyung'un gözleri Jungkook'un elindeki kavanozu bulunca dili tutulmuş gibi oldu. Konuşmak istedi fakat yapamadı. Sadece "Jungkook bu..." diyebildi.

"Beğendin mi? Yakından görmeni istediğim için birkaç tane yakaladım senin için."

Jungkook heyecanlı sesiyle konuştuğunda Taehyung öylece kavanozun içindeki uçuşan ateş böceklerini izliyordu. Onları ilk gördüğü andan beri hayranlık besliyordu. Şimdi ise çok yakınındaydılar.

"Çok beğendim," dedi sessizce. Gözleri parıldayan küçük canlılardaydı.

"Teşekkür ederim." Ellerinden biri Jungkook'un yanağını okşamaya başlarken karşısındaki oğlan ise nefesini tutmuştu.