Paggising ko ay unti-unti kong inilibot ang paningin ko sa aking paligid. Where I am in a room which is unknown. The room is so nice at parang komportableng-komportable ako dito. Someone knocked the door, tahimik lang ako habang nakatingin lang sa pintuan.
"Empress, nakahanda na po ang kakainin niyo po"
'Empress? Why does she called me Empress?'
Tumayo ako at lumakad patungo sa pintuan ng may mapansin ako sa suot ko. Why am I wearing a queen like dress? I opened the door at bumungad sa'kin ang parang isang kasambahay dito.
Ngumiti ito pero hindi ko siya nginitian pabalik. Which it make her into confussion tsaka tumalikod na tsaka nagsimulang lumakad. Sumunod ako sa kanya at iginala ko ang paningin ko. The hallway is too familiar to me. Nakita kong napasulyap ang kasama ko sa'kin. Nagtaka siguro siya sa kilos ko. I stood firmly at iginaya ang mga reyna na nakikita ko sa tv.
"Anong year na ba ngayon?"
"Ano po ba ang year?"
Napatampal ako sa noo ko dahil sa tanong niya. Mga sinaunang tao ba ang kasama ko dito?
"Ang sabi ko anong taon na ngayon?"
"Sa pagkakaalam ko po Empress ay nasa isang libo't tatlong daan palamang po tayo kamahalan"
Ikalimang daan? It means 1300? So nasa 1300 BC pa ako? Naalala ko yung nabasa ko sa libro noon. Diba the creation starts at 1200 BC? So it means kasama ako sa pag create? Naguguluhan talaga ako.
Bumaba na kami at pumunta sa Dinning Area. Hanggang sa naabutan ko si Zarferey na nakabantay sa gilid kasama ang ibang kawal habang sa kabilang gilid naman ay si Yces kasama din ang ibang kawal. Nang makita nila ako ay yumuko sila at nag bigay galang sa'kin.
Nanatili pa rin silang nakayuko kaya lumapit ako kay Zarferey at nagtaka pa siya nang lumapit ako sa kaniya. They stand firmly at nakatingin lang ako kay Zarferey
"Zarferey ikaw ba yan?"
Napakunot ang noo niya dahil ata sa inasal ko.
"Opo kamahalan, ang nag-iisa niyong kanang kamay kamahalan"
Napakunot din ako sa aking noo dahil sa sinabi niya. So ang ibig sabihin nun ay kanang kamay ko siya?
"So, magkapatid kayo ni Yces"
Tumango lamang siya. Umupo ako sa upuan kung saan nakalapag lahat ng mga pagkain. Tinamaan ata ako ng gutom kaya agad kong pinulot lahat ng mga pagkain na nasa hapag. Nakita ko naman na nagulat ang mga kasamahan ko dito sa Dinning Area. Hindi ko na sila pinansin at pinatuloy ang pagkain.
Napahinto ako sa paglamon nang magsimulang mag bow ulit ang mga kasamahan ko dito. Napatingin na lamang ako sa may bukanang daan patungo dito sa dinning. Nabitawan ko ang hawak kong lechon manok sa aking kamay at napatitig sa lalaking dumating. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Wala siyang mask pero alam na alam ko na siya yan dahil sa mga mata niya. His eyes was deep ocean blue. Nakakabighani pa rin ang mga tingin niya.
"Magandang umaga mahal ko"
Napatulala na lamang ako sa ngiti niya at hindi lang yun pati na din sa pagtawag niya. Lumapit ito sa'kin at biglang hinalikan ang pisngi ko. Ewan ko pero parang kinikiliti ang tiyan ko sa ginawa niya. Pucha! Nagnakaw nanaman!
"Zion! Bakit mo yun ginawa?!"
Nakita ko pa ang pagkagulat niya dahil sa inasal ko kaya agad akong umismid at umamo bigla.
"What I m-mean is bakit mo'ko hinalikan?"
"Bakit? Araw-araw naman tayong naghahalikan mahal"
Ewan ko pero biglang nagtaas lahat ang balhibo ko. Loko-loko 'to pda masyado. Umalis ito at umupo sa tabi ko. Naiwan akong nakatunganga lamang.

BINABASA MO ANG
Ain't Nobody
FantasiaYazna came from the mortal world and found herself in a world that everything is IMPOSSIBLE. In a world where she accepts her true fate. She thought by herself that she's NOBODY but she make her world realize that she AIN'T NOBODY. A girl who posses...