🍭L O L İ P O P🍭 ~~ Yarı Texting

🍭BÖLÜM 12🍭

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Biliyorum son zamanlarda hiç bölüm atamadım ama maalesef bu aralar pek vaktim olmuyor. Elimden geldiğince bölüm yazacağım. Sizde yeni bölüm gelene kadar satır aralatını yorumlarınızla doldurursanız sevinirim. Sizi seviyorum.

Keyifli okumalar.

🍭

Emre~ Uyudun mu? (01:23)

Lolipop~ Hayır.

Lolipop~ Bir şey mi oldu?

Emre~ Yok bir şey olmadı.

Emre~ Sadece...

Lolipop~ Sadece?

Emre~ Sadece kendimi yalnız hissettim ve bir anda seni hatırladım. Yalnız olmadığımı düşündüm. Hepsi bu.

Lolipop~ Yanında olduğumu hissettirdiysem ne mutlu bana:)

Lolipop~ İyi ki yazdın biliyor musun, bu gece gökyüzü gibi ağlıyordum :')

Emre~ Sende gökyüzü gibi ağlayınca güzel oluyor musun? Ya da ıslak toprak gibi güzel kokuyor musun?

Emre~ Bu soruların bile cevabını bilmiyorum ama yine çoğu insandan daha yakın gelmeye başladın bana.

Lolipop~ Fark ettin mi bilmiyorum ama benim hakkımda bir şeyler öğrenmek için çabalamıyorsun. Söyler misin bana ağlayınca gökyüzü kadar güzel olmamamdan mı korkuyorsun yoksa ıslak toprak kadar güzel kokmamamdan mı?

Emre~ Sen fark ettin mi peki, seni kendime yakın gördüğümü söylediğimde hiç tepki vermiyorsun. Söylesene bana, sana değer verdiğime inanıp sonra hayal kırklığına uğramaktan mı korkuyorsun?

Lolipop~ Bu gece ikimizde bir şeylerden korkuyoruz sanırım:)

Emre~ Her gece korkuyorum aslında ben, yatağa yattığımda uyumama engel oluyorlar.

Lolipop~ Neyden korkuyorsun peki?

Emre~ Yalnız kalmaktan. Hep yalnız olmaktan. Ağladığımda göz yaşımı silecek kimsemin olamamasından.

Lolipop~ Döktüğün her bir göz yaşını öperim, ağlama.

Lolipop~ Neden yalnız kalmaktan korkuyorsun, söyle bana.

Emre~ Ailem paramparça oldu. Babamla annem boşandı ve şimdi annem evleniyor. Kendi ailesini kuruyor. Yarın bir gün belki babamda evlenecek ve ben istenmeyen evlat olarak yapayalnız kalacağım.

Lolipop~ Öyle düşünme. Eminim seni seviyorlar. Sadece hayatlarına devam etmeye çalışıyorlar. Annen evleniyor diye seni istemiyor değil ya?

Emre~ Kimseye durduk yerde umut verme.

Emre~ Boşandıklarından beri bir kez olsun aramadı. Mesaj dahi atmadı.

Lolipop~ Kendince geçerli sebepleri vardır eminim. Hangi anne evladını sevmez ki?

Emre~ Boş versene.

Emre~ Sen neden ağlıyordun peki?

Lolipop~ Bilmiyorum. Belki de senin üzgün olduğunu hissetmişimdir. :')

Lolipop~ Bak ne diyeceğim, camını aç ve yağmurun o soğuk ve ferah kokusunu içine çek. Sana iyi gelir.

Emre~ Evde değilim:)

Lolipop~ Sen? Evde değilsin?

Emre~ Niye şaşırdın bu kadar?

Lolipop~ Serseri kılıklı bir şey de değilsin ki normal karşılayım. Okulun en başarılı öğrencilerinden biri, basketbol takımının üyesi, hocaların gözde öğrencisisin sen yani.

Lolipop~ Nerdesin peki gecenin bu saatinde?

Emre~ Nerde olduğumu söylesem gelir misin? :D

Lolipop~ Gelirim.

Lolipop~ Ama yüzümü görmeyeceksin.

Emre~ Kabul de

Emre~ Ailen ne der bu işe? :/

Lolipop~ Haberleri olacağını kim söyledi? :D

🍭

Genç kız ayağına giydiği siyah bilek botlarıyla ıslak asfaltta hızlı hızlı soğuk rüzgarla yarışırcasına ilerliyordu. Üzerine giydiği kalın montu yalnızca kalçasına kadar örtüyor ve üşüyen bacaklarını siyah kumaş pantolonuyla soğuğa karşı savunmasız bırakıyordu. Sıkı sıkı balıksırtı ördüğü saçlarının üzerine montunun pamuklu kapşonunu geçirmiş mermi gibi yağan yağmura karşı kendini koruyordu. Yanakları ve ve burnunun ucu gibi ceplerinin içinde olmasına rağmen elleri de kızarmıştı. Ayak parmaklarını hissetmiyordu bile.

Az ileride Emre'nin her gün uğradığı basketbol sahasının bulunduğu park görüldü. Genç kız adımlarını olabildiğince hızlandırıp terk edilmiş gibi duran boş parka giriş yaptı. Rüzgarın etkisiyle biri mavi biri kırmızı olan ıslak salıncaklar oldukları yerde sallanıyorlardı. Ağaçların kalın dallarındaki sararmış yapraklar hışırdıyor ve yere, parkın düzensiz kaldırım taşlarına, saçılıyorlardı.

Sahanın ortasında kulağında kulaklık, elinde marka basketbol topu ve dizinin üstünde biten siyah şortuyla bir delikanlı antreman yapıyordu. Üzerine giydiği gri hırkasının fermuarını boğazına kadar çekmiş başına kapşonunu kapatmıştı. Kırmızı spor ayakkabıları üzerindeki su damlacıkları yüzünden parlıyordu ışıl ışıl.

Bu havada nasıl üşümüyordu?

Genç kız onaylamazca başını iki yana salladı ve cebindeki telefonu çıkartıp ekran kilidini olabildiğince hızlı bir şekilde açtı.

Lolipop~ Ben geldim. (02:04)

Emre cebinde titreyen telefonunu hissedince elinde sektirdiği baskerbol topunu sahanın öbür ucundaki demir tellere fıtlattı. Tellere çarpan top gecenin karanlığında büyük bir ses çıkartıp seke seke bir süre yerde yuvatlandı ve durdu. Cebinden çıkarttığı telefonu açtı ve mesajı okuyup istem dışı etrafına bakındı.

Lolipop~ Gözlerini kapat yoksa giderim.

Emre~ Özür dilerim.

Emre sahanın hemen yan tarafındaki banka doğru ilerlerleyip cebinden peçete çıkarttı ve ıslak bankın ahşabını kurulayıp oturdu.

Lolipop~ Yan dön öyle otur.

Emre~ Niye?

Lolipop~ Dediğimi yapar mısın?

Emre genç kızın söylediği gibi oturup beklemeye başladı.

Lolipop~ Gözlerini kapat.

Genç kız Emre'nin gözlerini kapattığından emin olduktan sonra hızlı adımlarla yanına gitti ve banka oturdu.

Lolipop~ Seni seviyorum. (02:16)

Narin mesajı gönderdikten sonra telefonu kapatıp vebine koydu ve yavaşça Emre'nin sırtına sarılıp oraya minik bir buse koydu ve yanağını yasladı.

"Gökyüzünden daha güzel misin bilmem ama ıslak topraktan daha güzel kokuyorsun. Çok güzel kokuyorsun Lolipop ve bu kokunun parfüm kokusu olmaması beni daha çok heyecanlandırıyor." Emre dudaklarından istemsiz dökülen kelimelere engel olmazken Narin'in yanaklatı kızardı. Bir daha asla konuşmadılar.

İki genç sağanak yağan yağmurun altında birbirine sarılarak ıslandılar ve dile getirmeseler bile bu gece, yağmurda ıslandıkları en güzel geceydi onlar için.

🍭

İnstagram hesabım, @ikranurtufan.official