FIRST ACADEMY (Stupid Innocent Bl Series)

23

Jay pov

"Huy feng salo!" Yan ang Sabi Ni Benedict sakin at nasalo ang bolang papunta sakin at drinible ito at pinasa Kay Ian at shinoot niya ito pa dunk.
Ayun nakascore, kanina pa mainit ang laban nung hindi pa nagsisimula at lamang ng Lima ang kabilang kapunan.

Binantayan ko ang isa sa kanila ang mayabang at maangas na kanina pa nakatingin sakin, ayaw Ko ang kanyang presensya dahil sa mahangin Siya simula palang.

"Anu lalaban pa kayo? Sa tingin ko sumuko kayo na lang matatalo rin naman kayo wag na ninyo ubusin yang pagod ninyo!" Ang Sabi niya sakin habang drinidrible niya ang bola.

Napatawa ako sa kanyang sinabi.

"Wala sa bokabularyo namin ang salitang sumuko! Saka baka ikaw, ang hangin Mo daig mo pa ang bagyo dahil sa lakas ng dala mong yabang!"

"Hahaha bakit Tama Naman ako na matatalo namin kayo, at saka pala hindi ka magwawagi dahil isa Kang malas sa team Mo pansin ko wala ka pang Puntos at puro ka lang pasa sa mga kasama mo mukha yatang di ka marunong mag laro at napilitan ka lang Nila isali how poor you are"

"Tama na ang satsat" at inagaw ang bolang hawak niya at binato papasa Kay leo at ayun nagka Puntos ng tatlo lamang kami ng dalawa.

"Nakatyamba ka lang Alam mo wala Kang kwenta dahil siguro hanggang ngayon di ka parin hinahanap ng mga magulang Mo!" Nainis ako sa kanyang tinuran.

"Paano Mo nasabi!?" Pero tumawa lang Siya.

"Ampon na nga wala pang magulang at bobo pang maglaro ng basketball"

Nagagalit na ako kaya nasuntok ko Siya at naging sanhi nun para magkagulo at pinituhan kami ng referree.

"Anu bang nangyayari sayo feng!?, Bakit Mo nagawang suntukin ang kalaban natin?"

Napayuko at napasimangot ako.

"Sorry po coach, sumosobra na kase Siya eh"

"Kahit na! Dapat huwag Mo na pinatulan ang kanyang sinabi ang goal natin ay manalo at makasali sa qualifiers and please magseryoso ka huwag mong pairalin Dito ang kapilyuhan Mo dahil walang kwenta, di ka nga nakakatulong nagpahamak kapa!" Galit niyang Sabi sakin napayuko ako ramdam Ko ang init ng kanilang tingin sakin.

Nagsimula ulit ang laban at this time nagseryoso na ako habang patagal ng patagal mukhang nagiging mainit na ang laban, at pansin ko na may mukhang may Mali.

Nakita kong bigla na lang natumba at napadaing sa sakit si Paolo.

"Ayos ka lang?" Ang tanong ni Jacob Dito.

"Nasiko Siya at sinasadya niya iyon!" Ang Sabi ko sa kanila.

Nagkatinginan sila bago tumingin Kay Paolo.

"Totoo ba Yun Paolo ang tanong ni Xander dito"

"Hindi Ko nakita Kaya di Ko alam".

Nagpahinga muna Siya at sumalang si Miguel.

Nakaramdam ako ng kirot ng sumakit ang aking binti.

"Please huwag ngayon ayokong mahalata Nila ang aking sugat ayokong matalo sa laban gusto kong ipakita sa kanilang Kaya Ko" ang bulong ko saking sarili.

Naging mainit ulit ang laban at marami ng naiinjured samin at nakikita Ko ang kanilang ginagawa at sinasabi sa kanila Pero lahat sila ang sagot ay hindi Nila Alam ang gumagawa nun at inaakalang simpleng aksidente lamang.

Habang nagpapaliwanag ako ay hindi inaasahang bulyawan ako Ni Coach Kaya tumahimik na lang ako at kahit anung sabihin Ko pa ay ayaw nilang makinig Ni isa sakin.

"Hahaha Anu talo na kayo ang lalampa Naman ninyo!" Ang sagot agad ng gagong Ito.

"Humanda ka sakin tingin Mo hindi Ko nakikita yang ginagawa niyo? Mali iyan at dapat madisqualified kayo!" Galit kong Turan.

"Hahaha, sige magsabi kapa SA tingin Mo maniniwala sila sayo? Lahat Dito ikaw ang pinagbubulungan dahil Jan sa katangahan Mo mas lalo mong pinapahiya ang team Mo dahil sa ginagawa Mo kung ako sayo manahimik ka na lang" natahimik ako sa kanyang sinabi Tama Siya ayaw akong pakinggan ng lahat pati ang mga fans namin at ibang mga nanunuood lahat ay nagbubulungan patungkol sakin, Kaya hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot.

"Kung hindi Nila nakikita pwes ako ang gagawa ng paraan huwag lang may masaktan pa muli at maipapanalo namin ito" ang Sabi ko saking sarili.

Ngayon hawak Ko ang bola saka nagfocus bago ishoot napangiti ako ng maishoot Yun, at nagkasunod sunod ang aming Puntos.

Pero ng nasa kalagitnaan na kami ng laro, nakita namin na hawak hawak Ni Anthony ang kanyang tiyan.
At kita Ko ang pag ngisi ng kalaban namin.

Naiyukom Ko ang aking kamao at kumalma.

"Gusto niyo ng laban ah pwes ipapakita ko"

Nagtagal ang laban at painit ng painit at dikit rin ang score at lamang sila ng tatlong Puntos at konti na lang ang oras na natitiran.

Nashoot ang bola sa Kabila at mas lalong lumalaki ang lamang Nila.

Na Kay Miguel ang bola at kita kong papasugod ulit ang lalaki para sadyaing balian Kaya tumakbo ako ng mabilis at hinarangan ang sarili.

Napapikit ako dahil sa sakit ng matamaan niya ang aking sugat.

Pero hindi Ko pinahalata at walang nakakita saking ginawa Kaya ang lalaking kaharap Ko ngayon ay gulat at hindi naglaon ay ngumisi.

"Try to become a hero huh?"

"Mandadaya kayo!" Ang aking sinabi.

Tumawa lang sila at nagsimula ulit ang laban sampung Segundo na lang at buti nahabol namin ang score at lamang sila ng dalawa kailangan namin makapuntos ng tatlo para kami ang manalo.

At nasa akin ang bola at drinible iyon Pero biglang kumirot at ramdam Ko ang sakit ng aking binti Kaya hindi maiwasan pagpawisan ng malagkit.

Nakuha ng kalaban Kaya hinabol ko bago niya mashoot at nablock ko iyon at inaagaw muli tinignan Ko ang orasan limang Segundo bago mawalan ng oras kaya kahit hindi sigurado inihagis Ko ang  bola at bigla itong lumusot at hindi na shoot akala ko wala ng pag asa ng idunk Ni Leo ang bola na yung ang hudyat para matapos ang laban.

Walang umimik Pero kalaunan ay napuno ng saya at tuwa sa mukha Ni Coach at ang mga kateammate Ko.

Masaya ako dahil nanalo kami ulit.

"Panira ka!kasalanan Mo kung bakit natalo kami!" Ang sigaw niya.

Hindi na kami marinig dahil sa nagkumpulan na ang mga tao sa baba nitong gym.

"Ginawa Ko lang ang dapat at hindi bagay sa inyong manalo dahil madaya kayo!"

"Ah ganun itong sayo!" At bigla niyang inapakan ang aking binti na may sugat na naging sanhi para napadaing ako sa sakit at mamilipit.

TBC.....

Please vote comment and share