Celestial Tears [COMPLETED]- TO BE EDITED

Chapter 16

Weeks have passed. Mabilis na kumalat ang pagiging mag boyfriend/girlfriend namin ni Ashton. Paano ba namang hindi? Eh halos hindi ako bitawan ng lalaking 'to maliban nalang kung nasa klase na kami. Napapalingon na nga lang ang mga nadadaanan namin.

After that dinner with our parents ay tinawagan niya agad ang mga pinsan niya at si Laureen. Tinawagan ko rin sila kuya para di na sila mabigla kung sakali. My heart is full. Sobrang saya ko talaga!

Sa ilang linggong pagiging magkarelasyon namin ay wala akong mairereklamo. He's a total package indeed. Ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niya sa akin. Sobrang sarap pala sa pakiramdam ang mahalin niya. He'll fetch me to go to school at sabay rin kaming umuuwi. Sometimes we'll have dinner with his parents. Kung minsan ay sa amin naman.

He's doing sweet things with sincerity. And I love it.

I must say that he's really proving me his love. Ramdam ko ang sinseridad, respeto at pagmamahal niya. I won't even ask for more.

***

Today is our graduation day. Finally! Tapos na ang high school life namin.

Mamimiss ko panigurado ang mga kaibigan ko at mga naging kaklase ko simula nung unang taon namin dito. Mga memories namin na binuo tulad nalang ng mga group activities, mga laro tuwing sports fest, ang mga nakaka-kabang pagrerelease ng grades namin, pagmamakaawa sa mga guro namin tuwing may late submissions, at ang mga pagkakaibigang nabuo sa buong taon namin dito sa St. Ignatius.

Nakaupo na kami ngayon sa mga puwesto namin. Sina mommy, daddy at Kuya Ali ay nasa upuan para sa mga pamilya at parents namin na dumalo. I still can't believe na andito nako ngayon. Ga-graduate nako sa high school.

Biglang may umupo sa tabi ko. Sino pa nga ba ang dapat na katabi ng valedictorian? Syempre yung salutatorian niya. Ashton grinned and kissed me on my forehead.

"You're late." I pointed out.

"Yup, sorry. Ang tagal kasi ni mommy." He held my hand and squeezed it a bit.

The program lasted for almost 4 hrs. Ang sakit na talaga ng pwet ko kakaupo. Nag-text sa akin si Kuya na natapos na niya ang powerpoint niya sa tagal ng program namin. I laughed at that.

After the graduation, we took our photos with our friends. May mga nag-iiyakan, at di ako nakaligtas doon. When I saw Chesca and Gray, I hugged them both. They were always there for me throughout my life simula elementary hanggang ngayon. Moving on to college saddens me a bit lalo na at magkakaiba kami ng school at kurso.

"Gaga ka talaga! Ayoko nga sabing umiyak eh!" Humahagulgol na saad ni Chesca.

"Hanggang matapos ang school year iyakin ka pa din." Gray smirked at Ches but his eyes were filled with sadness. I chuckled pero naiyak din agad ako.

I hugged them both. We took pictures together. Merong kami lang ni Gray at yung kami lang ni Chesca, at syempre yung magkakasama kaming tatlo. Without these two, I won't survive my school days. Sayang talaga at di ko na sila makakasama pag college na.

Naramdaman kong may biglang umakbay sa akin. I looked up kung sino yun. It was him. He was smiling widely at me. He held me the bouquet of flowers and kissed me at my forehead.

"Let's have a picture?" He asked me.

"Oo naman! C'mon!"

Pinakisuyuan namin si Kuya Ali na kunan kami ng litrato na kaming dalawa lang. After that, sumali na din ang dalawang kaibigan ko sa picture taking namin.