Chapter 10

6 0 0
                                    

I never felt like this before, honestly all I wanted is to go with the flow, to play together with him. He is known being the playboy who changes girl from time to time. In short,walking hearbreak. I never heard him having serious relationship. Meron kaya? Naririnig ko lang sa paligid ay Flings.

Going back to this foreign feeling, I know it's not normal, slowly by slowly my system invaded by his being. I am getting used to what we have now. I do hope I'll never regret giving a chance and opening my heart for that man.

Sa kasamaang palad my phone is in my shoulder bag at dahil sa taranta sa mga pinagsasabi ni Zahir ay tinapon ko sa kanya ang. I walked towards the PC to chat him on messenger if he arrived safely but he's offline at the moment.

Kinsley
{U home?}
{Take care & Goodnight💚}

Nagdadalawang isip pa ako kung e'se send ang heart at sa huli at ayon nga nanalo ang heart! With a heart full of different emotion, I dozed off to sleep with a smile plastered on my face.

When I woke up the next morning the feeling of yesterday is still there! I think I set the loudspeaker mode of my heartbeat! Rinig na rinig ko eh! And you know what? I am looking forward for today.

"Darling!" Lakas talaga ng bunganga ni Khale

" Ano nanaman khalesie? Ang aga aga eh"

" Kins naman tulungan mo ako hehe"

"Ano?" Nakita ko siya habang naglalakad ako papuntang classroom

"Alam mo na yon!" Tinignan ko ang paligid at nakita ang childhood friend/ First Love niya. Nako naman Khale hindi ka pa ba nagsawa sa sitwasyon na puro taboy ang nagaganap? The moment Khale confessed her love for his friend everything changed and yes their frienship got broken. He became cold  and act like strangers but khalesie didn't give up.

"Alam mo ikaw? Ako ang nasasaktan sayo" i smiled weakly which made her laughed.

"Gaga, bakit naman? Ako nga hindi nasasaktan sa ginagawa ko. Alam kong kaya ko pang tiisin" She smiled and walked slowly but the sadness and pain is evident.

Akala ko ba magpapatulong siya? Bakit niya ako iniiwan?Walanghiya talaga! Habang papalapit kami sa room ang pintig ng puso ko ay parang nagkakarera nanaman! Nakita ko si Zahir nakahilig sa may hamba at deritsong nakatitig sa akin. Nang nasa malapit na kami ay nasilayan ko ang mga ngisi niyang mapang asar.

"Goodmorning, Cap agang lumalandi ah " ani Khale habang nakataas ang kilay at pumasok na sa silid.

"Goodmorning, Kinsley"

"Ang pormal mo naman" deritsong sabi ko sa kanya habang sinisipat ang kabuoan niya. Nanlaki ang mata kong nakatingin sa Bag kong nakasabit sa kaliwang balikat niya! Kaya pala nakahakot na siya ng atensyon.

"Why? You want me to call you, Babe?" He said smirking while leaning his head on the wall of our classroom. I never saw him take his eyeglass off. Hala! Nakita ko na pala! Pinamulahan ako habang iniisip ang nangyari kagabie pero wala akong time tumitig sa kanya dahil nawala ako sa wisyo dahil sa halik niya! Punyeta!

" Ang landi talaga! Amin na nga yan!" sabi ko habang kinukuha ang bag sa balikat niya ngunit nilayo niya at nginuso ang dala ko pang bag. Oo, nga parang tanga ako pag dalawa ang shoulder bag ko ngayon ngunit hindi ko binitiwan at nakipag agawan pa.

"Ano? Gusto mo nanaman manghalik?" Inis na sabi ko

" Woah! Easy there woman! Is that what you're thinking?"Manghang sabi niya habang dala ang powerful mapang asar na mga ngisi!

"Hindi no syempre joke lang!"

"Ibibigay ko nalang ito sayo mamaya, babe" lumapit siya sa akin para ibulong iyon ngunit namumula pa ako sa hiya! Assuming kasi! Habang natatawang humakbang para umalis na ngunit hinawakan ko ang braso niya

"Goodmorning, Babe see you!" I said smiling and winked at him before I entered the classroom.

I told you nasa akin ang huling halaklak.

The days went off smoothly, nothing serious happened. It's just a normal day for a student na puno ng mga requirements at kailangan e submit idagdag mo pa ang mga article na e' checheck at gagawin pa.

Tinatahak ko ngayon ang daan papunta sa parking lot dahil naghihintay si Zahir doon.

I'm standing here from afar enough for me to checked on him. This man has really something on his charm causing some girls to stare on him, but him being Zahir don't give a damn.

He is the definition of my so called 'Geek God'. How can he slayed off his basic outfit every single day? Just like now, he's wearing his plain Pink V'neck shirt paired with a faded jeans and a black close shoes with his signature eye glasses which made him more hot at nakasandal pa sa hood ng kotse with crossed legs and a book on his hand.

I stayed here quitely staring at him. My life change the moment he came into my life but I made sure na hindi ako mawawalan ng oras sa mga kaibigan ko.I don't know kung ilang buwan na kami nagkakilala at ang masasabi ko he never change, he became very sweet at syempre hindi mawawala ang mapang asar na side niya.

Noong hindi ko pa siya kilala, I thought he's very maldito na hindi mo makausap although that time my hidden feelings na ako pero hindi ako kagaya ng iba na die hard fan talaga. I stayed being low key and  shares it to my friends.

His brows furrowed and close the book he is reading while I continued walking towards his direction. He didn't notice me approaching kaya nilagpasan ko lang siya at umikot sa kotse niya para gulatin sana ngunit akmang gugulatin ko na siya ay siyang pagkabunggo ng noo ko sa dibdib niya.

"Aray!Bat ka umikot?"

"Hey!What are you doing?"

I glared at him at hinimas ang noo ko na namumula na yata. Zahir naman eh!

"I'm sorry, babe" sabi niya habang inaalis ang kamay ko sa noo para matingnan niya.

"Kanina ka pa? I didn't notice you"

I let go of my hand and glared at him blowing my forehead checking if something serious happened. Parang tanga 'to. He let go of me and opened the door of his car on his right para makapasok na kami sa loob.

"Okay na. 'Bat naman kasi ang tigas?" Singhal ko sa kanya habang sinusuot ang seatbelt. I noticed him stopped from entering his car, step outside, hold the window of his car and bend over para matitigan ako. I don't know what's wrong. Im clueless, promise! I stared back at him with brows furrowed like I'm asking if something is off. He shook his head and entered his car while I am still thinking what is really happening? Gosh! Thats when I realized kung anong sinabi ko.

"Oh my gosh!" I shouted and regret it immediately because he stared back at me and his laugh roared on his car.

"Smart mouth" sabi niya at pinitik ang noo ko bago pinaandar ang sasakyan.

"I didn't mean anything! You green minded, jerk! " I shouted while punching his shoulder jokingly.

"What? I didn't say anything, lady. "

Bakit halatang halata parin ang pang iinis sa mukha niya! Inirapan ko siya at ipinikit ang mga mata pero naririnig ko parin ang tawa niya bago ako tangayin ng panaginip.

When I woke up feeling the breeze of the cold air. The cars window is now open and Zahir is peacefully sleeping positioned his head on the headrest of the car. I looked at him and trace the perfection of his face.

I scanned the unfamiliar place but I couldn't guess where are we right now. I am supposed to be at home at this time. I looked at him again fighting the urge to wake him up or not. But slowly tap his face later.

"Darling..."

He open his eyes slowly and looked at the window just to find out its already dark. Panic is evident in his eyes but he remained calm.

" Sorry for disturbing your sleep but it's gettting late." " where are we?" Sunod sunod na sabi ko

He smiled slowly and showed his perfect set of teeth, then pointed the house using his lips.

"They want to meet you, babe" he announced it nonchalantly like it's a normal thing!! Pero ako kabang kaba na at biglang nanlamig ang mga kamay. Bakit ba kasi ako natulog sa sasakyan!!!

Beyond LimitsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon