Aking nadama ang pansamantalang kasiyahan; Anim na taon. Yaong anim na taong pagkakatulog sa munti kong maligayahang panaginip.
Mahahalintulad ko ang aming samahan sa isang mahika, sa isang iglap lang lahat ng masasaya at malulungkot na alaala said na.
Ramdam ko parin ang sakit ng kahapong panaginip. Panaginip.
Napapapikit sa hapdi at lamig ng paligid, wari'y mag-isa. Hays. Hirap ng ganito. Hirap mag tago. Ang tanda ko na. Hanggang ngayon confused parin ako at takot. Thats life, ata.
'Wala kang future sa akin' yan na ata ang pinakamasakit na salita na aking nabitawan sa dati kong kabiyak. Minsan napapaisip ako: pano kung meron? Pano kung malaya ako? Pano kung wala ng mapanghusga na tao? Paano kaya?
Daming drama. Hirap magpigil. Hays. Ang daming gustong ipadama ni 'Buhay' sa akin.
"Ano pa bang kulang?"
◾Pasensya na sa mga repeating words. Im still new in making Filipino poems. Im still memorising some stuff. Tho, Ill still be thankful if you notice my works.
BINABASA MO ANG
PATULA-TULA NI ALEX
PoesiaMga tulang nabuo ng panahon. Durungawan patungong madilim na mga matang para bang walang nakikita. #Patula-tula
