Yeni Moda Aşk

-"Özür dilerim-

Duyduğum sesin ne kadar haklı olduğunu  biliyordum. Kazası olmazdı bunun.

Gözlerimi açıp bana iğrenerek bakan Berk'e ve ne olduğunu daha anlamayan Yağıza baktım. Sessiz çıkan sesim ile

-"İstemedim... Ben yemin ederim" demiştim sadece gücüm sadece ona yetmişti o an. O konuşmadan lafa giren Mavim

-"İşte sabahtan beri senin yaptığın şey bu anlıyor musun. Sadece başını dinleyip sonunu dinlemeden insanları yadırgamak ve hakaret etmek. Ona şımarık diyorsun ama asıl şımarık ve bencil olan sensin." Dediğinde Berk'in yüzüne bakamadım. Çünkü yine aynı baktığından emindim.

Oturduğum yerden ayağa kalkıp hiçbirinin yüzüne bakmadan odama gidecektim ki duyduğum ses ise durdum.

-"Anlamıyorum şu anda seni manyak mısın mavim? O resmen bir katil. Aynı evde kalmaya bile tahammülüm yok"

Tek kelime etmeden yönümü çıkış kapısına çevirdim. Bişey diyemezdim. Sonuna kadar haklıydı. Ben bile elimde olsa bedeni değiştirir bir kere bile bu katil bedene bakmazdım.

Kapıdan çıkarken Mavimin bağırışlarını duyuyordum ama umursamadım. Ev zaten koca orman gibi biryerin ortasındaydı. Etrafta tek tük  ev vardı. Arabanın geldiği yöne giderek yürümeye başladım.

Yanıma ne telefon ne para almıştım. Hiç bir şeyim yoktu yanımda üzerimde şortlu pijamam vardı. Bu halde şehir içine giremezdim. Kesinlikle çoğu kişi yanlış anlardı. Kalmıştım tek başıma yapacak bişey bulmaya çalıştım ama hiç bir şey bulamadım. Son çare olarak mecburen ağaçlık alana girdim.

Ormanı severdim zaten. Nedenini bilmesem bile orman bana iyi gelirdi.

Her hangi bir ağacın önüne oturup kafamı ağaca yasladım. Gözlerimi kapattım.

Haklıydı. Sonuna kadar eğer bir işin sonunda can kaybı varsa bu kaza olmazdı. Bu cinayet olurdu. Ve ben iki cinayet işlemiştim.

Annem ve babamı öldürmüştüm...

Gözlerim kapanıyordu hava ise çoktan zaten kararmıştı. Bacaklarımı kendime çekip kollarım ile sardım. Gözlerimi kapatıp uykuya dalmayı bekledim.

Yarın ilk işim ülkeme geri dönmek olacaktı.

⚓️⚓️⚓️⚓️⚓️⚓️ 

Duyduğum kuş sesleri ile gözlerimi yavaş yavaş açmaya başladım. Üşüyordum. Hava aydınlanmıştı. Belim ise oldukça çok ağrıyordu. Bacaklarım soğuktan kızarmıştı hep. Eminim ki yüzüm de öyleydi.

-"Sonunda" diye duyduğum bir ses ile yerimden hoplamıştım.

Etrafa baktığımda karşımdaki ağaçta aynı benim gibi oturan bir adet Berk beklemiyordum.

-"Hangi kafa ile burada uyudun" dediğinde ellerim ile gözlerimi ovalarken .

-"Beni pijamalarım ile evden kovduğun için karşıma sapık çıkması ihtimalini göze alıp yola çıkamadım kusura bakma" dediğimde Gözleri değişik bakmıştı ama bu konuda tecrübesizdim.

-"Sen ne yapıyorsun burada" dediğimde ayağa kalkmıştım.

Ona baktığımda onda ayağa kalkmıştı.

-"Manyak arkadaşın bizi evden kovdu seni bulmadan gelirsek bizi eve almayacağını söyledi bide....." dediğinde kaşlarımı çatarak pna baktım.

-"Bide?" Sorarcasına söylediğimde derin bir nefes alıp.

-"Anlattı" demişti.

Bakışlarım donuklaşmıştı.