Işık 'tan
Okul çıkışında kimseyle karşılaşmadan direk eve geldim. Kapıyı çaldım annem kapıyı açtı.
"Hoşgeldin kızım" dedi annem.
"Hoşbuldum annecim"
"Nasılsın kızım, günün nasıl geçti?"
"İyi geçti anne, her zamanki gibi" içeri geçip üstümü değiştirdim sonra da annemin yanına döndüm. Oturup sohbet falan ettik biraz. Ardından da anneme yemek yapmasında yardım etmeye koyuldum.
Eda' dan
"Şimdi A planı işe yaramadı diye B planını uygulayacağız dimi?" diye sordum. Soruma Kerem cevap verdi.
"Aynen öyle"
"Nasıl halledicez ki?" diye sordu Osman
"İşte bugün bara götürücez" dedim. Osman tekrar konuştu.
"Annem izin vermez diyo kız ayrıca bara götürdüğümüz an kız kaçıp gider benden söylemesi yani"
"Işık 'ın evine gidicez ve annesine -ellerimle tırnak işareti yaptım- ne kadar iyi, ne kadar tatlı ne kadar çalışkan, başarılı, uslu birer kişi olduğumuzu göstericez bu şekilde de annesi bize güvenicek ve izin vericek. Ama evet haklısın barı görür görmez kız kaçıp gider heralde başka bir yere götürelim, ama nereye? "
" Benim eve götürebiliriz" diyerek atıldı Sinan.
"Hem evde benden başka kimse yok"
"Evet ya iyi olur da sen neden tek başına yaşıyosun Sinan? Annen ya da baban nerde veya ikiside nerde?" diye sordum biraz yüzü düştü.
"İkisi boşanınca başkalarıyla evlendiler benide burda tek başıma bıraktılar. Annem yurt dışında arada arıyo beni, babam da Nihal için, daha doğrusu Nihal 'in istediği tabak çanak almayacağı zaman bu eve uğramaz bile "
" Üzgünüm ya seni üzmek istemedim"
"Alışkınım zaten ben, boş ver" Sinan' ın yalısında oturmuş konuşuyoduk. Okuldan sonra direk buraya gelmiştik. Denize karşı yalının arkasındaki bankta oturmuş denizi izleyip sohbet ediyoduk. Tabi sohbetten çok planlarımızı konuşuyoduk desek daha doğru olur doğrusu.
"Acaba tek ben mi gitsem şimdi bir sığır, bir kumarbaz, bir ayyaş ve bir kız gitmek ne kadar doğru bilmiyorum"
"Çok komik, çok güldüm yani" dedi Kerem.
"Sen sus be sığır!" arada böyle ani çıkışları olabilir ama ne yapıyım ben de böyleyim.
"Hadi gidelim o zaman"
"Şimdi mi?"
"Evet Kerem hadi kalkın" dedim ayağa kalkarken. Diğerleri de aheste aheste kalkmaya başladı. Herkesin üstünü başını düzelttim. Ve Işık 'ın evinin yolunu tuttuk. Adresini nerden bulduk diye sorarsanız. Imm... Açıkçası bunu bende bilmiyorum. Sokakta yürürken ortaya sordum.
"Yalnız biz nereye gidiyoruz Işık' ın adresi var mı ki bizde?"
"Bende var" dedi Osman.
"Sende nerden oluyo lan kızın adresi?" diye sordu Sinan, biraz sinirli bir ses tonuyla.
"Bende herkesin adresi var. Kaynaklarım geniş oğlum benim, tanıdıklarım çok"
"Peki Osman" dedim. Biraz daha yürüdükten sonra otobüs durağında otobüsün gelmesini bekledik. Yaklaşık beş - altı dakika sonra otobüs geldi ve otobüse bindik ve boş olan sadece dört yer vardı şansımıza karşılıklı oturulanlardan. Hemen cam kenarına geçtim. Benim yanıma Sinan, karşıma Kerem onun yanına da Osman oturdu. Yolda Kerem bana bakıp duruyodu. Ay, boğcam şimdi bunu kalabalıktayız diye ses çıkarmamaya çalışıyorum ama kendimi tutamayacağın galiba, otobüs durdu. Ve otobüse yaşlı bir kadın bindi kimse yer vermeyince Sinan kalktı. Ya bu Sinan ne kadar iyi bi çocuk. Biraz ayyaş ama olsun.
"Siz böyle geçin teyzecim" dedi Sinan. Yaşlı teyze de biraz mırın kırın etse de sonunda kabul etti. Sinan ayakta dikiliyodu.
"Osman ne zaman inicez?"
"Birazdan Eda"
"Ama ne zaman?"
"Sabret biraz"
"Off, iyi" yaklaşık on dakika sonra da indik. Ve tekrar yürümeye koyulduk.
"Valla Osman çok doğru söylemişsin birazdan deyipte on dakika sonra indik ne kadar doğru! Hem ne kadar kaldı ya sen adresi bildiğine emin misin?"
"Evet Eda" dedi ve durdu sonra da eliyle önünde durduğu apartmanı gösterdi.
"İşte burası" bugün şansımız çok yaver gidiyo. Harika. Gerçekten ama tam kapıyı çalıcakken kapı açıldı bi kız çıktı dışarıya. Osman 'la göz göze geldiler ve biraz bakıştılar sonra da kız hızlı bi şekilde yanımızdan ayrıldı bizde içeri girip asansöre bindim.
"Osman hayırdır kardeşim"
"Ne hayırı Kerem?"
"Kızla böyle bakışmalar falan ne oluyoruz?" dedi gülerek Kerem.
"Ne alaka ya" asansör durdu ve hep beraber asansörden indik. Bu konuya daha sonra tekrar değinicem aklıma yazdım yani. Kapıyı çaldım. Kapıyı Işık açtı. Ve bende en tatlış halimle
"Süpriiiz!" önce hepimize teker teker baktı sonra da kapıyı suratımıza kapattı.
Bölümü umarım sevmişsinizdiir ❤️❤️
