malicious | taennie

1.2

Jennie'den

Bu kişi Taehyung'tu.

Ne yani arsız arsız bir de yanıma mı gelmişti.

"Konuşamayız! Şimdi çekil yolumdan!" Dediğimde bana doğru yaklaşmaya başladı.

"Bir adım daha yaklaşırsan güvenliklere haber veririm! Malum öldürmeye çalışırsın felan hiç belli olmaz!" Dediğimde durdu.

"Jennie sadece seni özledim. Sadece sana anlatmaya-"

"Kes sesini! Ve hemen burayı terk et!" Diye bağırdığımda gözlerini sıkıca kapattı.

"Jen lütfen bir kez olsun beni dinle! Bir kez olsun beni affet! Hiç bir şey bilmiyorsun ve önyargılı davranıyorsun!" Dediğinde güldüm.

"Ne anlatacaksın? Beni nasıl öldürmeye çalıştığını felan mı? Bilmek istediğimi sanmıyorum." Dedim net bir cevapla.

İçki kokan nefesini bana doğru üflerken yüzümü buruşturdum.

"Jennie lütfen beni bir kere dinle. Bir kere seni sevdiğimi anlatmama izin ver. Lütfen bana inan seni seviyorum. Senden hiç bir zaman vazgeçmedim. Her zaman aklımda sen vardın her zaman. Lütfen beni affet." Dedi ağlamak üzere olan haliyle.

"Sevgin,aşkın,merhametin her şeyin yalan senin. Ayrıca benim gibi ünlü ve güzel birinin senin gibi birine bakacağını düşünmüyorum. Peşimde çok daha yakışıklı insanlar var. Ayrıca çok daha zengin insanlar. Mesela ünlü rapçi Yoongi. Çok iyi anlaşıyoruz ve onu seviyorum." Bir solukta söylediğim hızlı şeyler ile ben bile şaşırmıştım.

Taehyung'un da şaşırdığını tipinden görüyordum. Aynı zamanda ağlıyordu da.

Bu dediklerim çok ağır olmuştu sanki.

"J-jennie yalan söylüyorsun. S-sen beni seviyorsun b-bende seni seviyorum. B-beni üzmeye ç-çalışıyorsun. Ama hiç bir şey beni senin yokluğundan daha fazla üzemez. Lütfen sana olan sevgi-"

"Eeee ne sevgiymiş be?! Sen beni seviyor olabilirsin ama ben seni sevmiyorum. Eziğin tekisin. Sürekli ağlayıp duruyorsun."

Evet şu anda söylediklerimin hepsi o kadar çok ağırdı ki ben bile üzülmüştüm.

Dediklerimden sonra daha fazla ağlamaya başladı.

"J-jennie benim sevgim ikimize de yeter. Belki ezik olabilirim, belki sürekli ağlıyor olabilirim ama bunlar seni sevdiğim gerçeğini değiştirmez." Dediğinde boğazımın yandığına yemin edebilirim. Dokunsa ağlayacaktım. Ama nefretim aşkımın önüne geçiyordu.

"Öff tamam kes edebiyatı! Şimdi çık git bir daha da gelme!" Dediğimde ciddileşti.

Arkasını dönüp yürümeye başladığında gelip sarılmasını istedim. Geri dönmesini sensiz yapamam demesini istedim.

Evet geri dönmüştü! Şu an ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu.

"Aylarca sadece seni düşündüm. Sadece senin için yaşadım. Sadece senin için nefes ald-"

"Ya yeter diyorum anlamıyor musun?! Bıktım senin gibi sümsüklerden! Ben ünlü, havalı, seksi Yoongi'yi seviyorum. Hem ayrıca senin gibi birini neden seveyim ki?" Dediğimde gözünün altındaki yaşı elinin tersiyle sildi.

"Biliyor musun Jennie bu dediklerine pişman olacaksın. Ben bunca ay sadece seni düşünüp seni sevdim. Ama sen benim sevgimi gerçekten haketmemişsin. Evet belki bir konuda haklısın. Sizi kendimize aşık etmeye çalıştık. Ama sonra kendimiz aşık olduk. Evet haklısın sizi evden göndermeye çalıştık ama sizde bizi evden göndermeye çalıştınız. Ayrıca bizim yaptıklarımız sizin yaptıklarınız kadar ağır değildi. Sizi öldürmeye çalıştığımızı düşünüyorsun ama Jungkook yaptı. Ve bizim hiçbir şeyden haberimiz yoktu. Evet belki inanmayacaksın ama şu saatten sonra inanıp inanmamanın da benim için bir önemi yok. Şu an benim için bir ölüden farkın yok." Dediğinde gözlerim doldu.