Komutan (Koruması Mısın?- 1)

Batın Asır

Güzel bir bölüm oldu.
İyi okumalar🎈

Annemler çıkalı çok olmuşken ben hâlâ izleye bileceğim bir film arıyordum. Elephantman'de ağlaya ağlaya içim dışıma çıktığı için komik bir şey arıyordum ama hepsi çok saçmaydı. Her şeyden önce komedyenlerin artık anlaması gereken bir şey vardı; küfretmek komik bir şey değil!

Her cümlenin sonunda birinin annesine yada bacısına küfredince komik mi oluyorsunuz yani? Hayır. Terbiyesiz oluyorsunuz. Mal oluyorsunuz. Ve gülmüyoruz. Bunu bildikleri halde hâlâ ne bu küfür sevdası anlamıyorum.

Karnımdan gelen sesle film arayışımı boş verdim. Daha önemli konular vardı. Mesela yemek yemek gibi.

Ayaklarımı sürüye sürüye odamdan çıktım. Mutfağa gidip elime elma, bıçak ve bir parça ekmek aldım. Yemek yapamayacak kadar sancım vardı bugün.

Odamın üst katta olması içimde sinir oluştururken salondaki koltuklardan birine kendimi attım. Televizyonu açar açmaz önüme izdivaç programı çıkınca gülümsemeden edemedim. Babam. Emeklilikten sonra tek izlediği şey bunlar veya Müge Anlı'ydı.

Elmamı ve ekmeğimi kemirirken yanaklarımı şişirdim. Şimdi karargahta olsam bu kadar sıkılmazdım. Hiç yoktan erlerle laflıyorduk biz.

Kapı çalınca ayağa kalktım. Anahtar annemlerde olduğu için gelen belli ki bir yabancıydı.

"Kim o?"

"Ben."

Duyduğum erkek sesiyle direk kapıyı açtım.

"Batııın"

"Eliiiiif"

Birbirimize deli gibi sarılırken aklıma onu içeri davet etmek sonunda gelmişti. Oysa ben daha demeden zaten içeri girmişti.

Sanki benim anamın değil kendi evi. O kadar rahat.

"Teyzem nerde?"

"Geziyorlar."

"Düğün için mi?"

Bu kadar hızlı ne ara öğrenmişti. Üstelik sözde sahte bir evlilik olacaktı.

"Evet ama sen nerden öğrendin?"

"Bilmeyen mi var kuzen. Tüm Sivas olarak seni konuşuyorlar tüm akrabalar. Herkes giyeceğini ve takacagı çeyreği hazırlamış. Hatta şimdiden Mardin'e bilet bile alanlar var."

Kesin annem söylemiştir. Kalıbımı basabilirim buna. Kadının çenesi iki dakika boş durmuyor ki. Kattiyen dumaz onda laf.

"Kendi evin gibi otur kuzen. Rahat ol."

Sanki onun evindeymişiz gibi dediğini umursamadan karşısındaki koltuğa oturdum. Getirdiği poşetten içecekleri çıkarırken bende cipsleri açtım. Kuzenler gerçekten her derde devaydı.

"Vurulmuşsun."

"Öyle oldu."

"Eniştemin sevgilisiymiş?"

"Yok öyle bir şey."

"Off. Bana yalan söyleme kuzen. Konuş. Ekşın görüyorum."

Balık krakeri yerken onu ciddiye alamıyordum. Anlmayada çalışmadım zaten. Ketçaplı cipsimden yedim.

Batın ise televizyondaki programı görünce ayaklarını masaya uzatıp gözlerini kıstı.

"Hiç yakışmıyorlar bunlar."

Bende ayaklarımı uzatıp kutu kolamı açarak kafama diktim.

"Niye?"

"Baksana ikiside sarışın, mavi gözlü. Düğünde diyicekler 'kardeşiyle mi evlendi adam?' Üstelik çocuğu da kesin aynı onlar gibi olucak. Esmer olma ihtimali yok. Hiç heyecanlı değil."