*24* Tabu *24*

2.7K 136 73
                                    

Selamm, fazla beklettiğimin farkındayım ama benim de burası dışında bir hayatım var :( Bazı şeylere vakit ayırmada problem yaşıyorum, wattpad'de bunlardan birisi. Sizleri bu kadar uzun süre beklettiğim için özür dilerim. Artık sınır aşılmadığı sürece yeni bölüm atmama kararı aldım, umarım sizler de bu kararımı onaylarsınız.

Sınır: 60 oy 200 yorum

***

Önümde ise hafifçe aralanmış bir kapı.

"Lara! Geldin mi?"

Bu ses. Oldukça tanıdıktı.

"Meriç!?" bunu da mı o ayarlamıştı? Artık biraz fazla olmuyor muydu tüm bunlar?

"Rosto hazırladım. Ellerini yıka ve sofraya gel." bunları çok normal karşılayan ona nazaran benim avuç içlerim terliyordu. Biraz daha böyle durursam karnım guruldayacak.

Rezil olmaya hiç gerek yok, değil mi Lara? 

Evin planı Kuzey ile kaldığımız evinki ile aynıydı. Lavaboyu bulmam zor olmamıştı. Çoktan kapıyı kapatıp içeri geçmiş, aynadaki zavallı halime bakarak ellerimi yıkıyordum. Yüzümün yarısının mor olması yetmezmiş gibi, gözlerim de kızarmıştı. Son günlerde aldığım ilaçların haddi hesabı yoktu. Bedenim sınırlarını zorluyor gibiydi. Hayır, gibi değil. Zorluyor.

Bu yüzden onlara daha fazla yük olmamalısın Lara.

Doğru. Ellerimi kuruladım ve banyodan çıktım. Meriç karşılıklı koyduğu tabaklarımıza patates püresi ve rostoyu servis etmişti. Siyah mermer tabakların mat görüntüsü, yanlarındaki parlayan gümüş çatal kaşıklar ile birbirini nötrlüyordu. Sunumda kullandığı her şey tıpkı bir profesyonelin elinden çıkmış gibiydi.

"İstersen devamı var, rica etmen yeterli. İlaçların da tezgahın üzerinde. Her birini günlere göre ayırarak kutuya yerleştirdim."

"Ah, teşekkürler." bıçağım yumuşacık etin arasından zarifçe geçerken Meriç sağımda duran bardağa su doldurdu.

"Yarın ya da ondan sonraki gün operasyona gideceğiz. Seninle konuşmak istediğim birkaç detay var. Ana hatları ve detayların büyük bir kısmını tamamladık. Sadece birkaç nokta kaldı." 

"Bu güzel." çatalımdaki lokmayı ağzıma götürdüm.

"Benden kaçmana gerek yok Lara. Sana ne onun yaptıklarını yaparım ne de yasaklı kelimeleri kullanırım. Burada olduğun sürece, benden kaçmanı istemiyorum." çiğnediğim lokmayı yuttuktan sonra çatalımı bıraktım ve bir yudum su içtim. Kafamı eğdiğim tabaktan kaldırdım ve eve geldiğim zamandan beri, onun gözlerine ilk kez baktım. 

"Meriç, eğer sana güvenmeseydim... Eğer sana güvenmeseydim burada bir saniye bile kalmazdım."

Yürü Lara, bu kadar soğuk bakışları ben bile atamazdım!

Bunun için teşekkür mü etmeliyim?

Gözlerimi ayırmadan ona bakmaya devam ediyordum. Bu hiç benlik değildi. Hem yapmaya alışkın değildim hem de benim için tehlikeli olan kişiler dışında kimse üzerinde kullanmazdım. Böyle davranmak bana göre değil. 

Hayır, bu ben değilim.

Gözlerimi hızla ondan ayırdım ve yemeğime geri döndüm. Etimin yarısını çoktan yemiştim. Daha fazla yememe gerek yoktu. Sandalyemi hafifçe ittim ve yerimden kalktım.

Sarhoş (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin