Ashley [OnGoing]

Chapter 13

Ashley's POV

"Excited kana ba, apo? Ngayon ang first day of school mo bilang isang grade 12!" Tuwang tuwa si Lola habang hinahawi niya ang buhok ko sa gilid at inaayos ang uniporme ko.

"Oo naman po, la. I wanna start a new life, with new people and new surroundings." I smiled in front of the wall size mirror.

"Napakaganda talaga ng apo ko, sigurado ay marami ang manliligaw saiyo sa school." Lola said habang inaayos ang kwelyo ko.

"Ayan, tapos na. Napakaganda mo, apo. Halina't maglalakad tayo papunta sa eskwelahan mo." Walking distance lang ang school ko, lalampas ka sa basketball court at maglalakad ka lamang at malapit na doon ang eskwelahan.

"Aleng, magandang umaga! O, tignan mo nga naman at parehas pa ng pinapasukan ang apo mga natin." Umiwas ako ng tingin kay David, shit. Matapos ang gabing iyon, nabigay ko kay David ang pagka-birhen ko. Inamin ni David na ako ang pangalawa niyang nakatalik, at sa akin siya mas nasarapan.

"Hayaan na natin ang mga bata na maglakad papunta sa eskwelahan at mamalengke nalang tayong dalawa, Aleng." Nanlaki ang mata ko knowing na makakasama ko si David ng kami lang dalawa. 

Buwan na ang lumipas nang mangyari ang pagtatalik namin ni David, at sa buong buwan na lumipas na iyon, pilit kong iniiwasan si David dahil pinagsisisihan ko talaga ang nangyari saming dalawa noon.

"Huwag kayong mag-alala, Lola Aleng. Iingatan ko po si Ashley." Hindi nalang ako kumibo sa sinabi ni David, ngayon palang nararamdaman ko na ang awkwardness naming dalawa.

Naglalakad na kaming dalawa ni David papunta sa school, habang naglalakad kami tumitingin lang ako sa harapan ko, hindi ko siya tinitignan o kaya man lang kinakausap. Iniwan ko nalang siya bigla nung gabing iyon, hindi ko akalain na binigay ko sakaniya ang bataan, napakatanga ko. Kung si Kion hinihintay niya na ikasal kami bago niya iyon makuha, samantalang ako binigay ko lamang ng kusa sa lalaking isang beses ko lang nakilala at hindi ko alam kung meron ba siyang tulo o wala.

"Ashley, why are you ignoring me?" Sobrang lalim ng boses ni David, at siguro kung sa internet ko lang siya nakilala aakalain ko na taga-city siya dahil ang husky ng boses niya at sobrang sexy.

"Akala ko simula nung mangyari yung---"

"David, that night was just a mistake. I felt horny that night. Walang love, just lust." Madiin kong sambit.

"So are we friends? With benefits?----"

"Puwede ba, David? Gusto ko nang kalimutan yung nangyari sating dalawa that night, that one disgusting, awful, and regretful night!" Kung hindi talaga umaga ngayon, kanina ko pa napatay si David.

"If you could just please, shut the fuck up and continue walking para mapuntahan na natin agad yung school na pinapasukan natin, then I would be grateful." I hissed.

"Okay." He said in a very low, cold tone as he continue walking. Miles from here, I could see the school. Lahat ng estudyante nagkukumpulan na pumasok.

Nang makalapit na kami, nakita ko sa gate ang mga names kung saan naka-assign ang specific sections. I hope na sana hindi ko kaklase si David dahil criminology ang gusto niya parehas kami ng strand, HUMSS.

I smiled when I saw my name on section II, while David is in section I. Sa wakas, ayoko nang makita pa ang pagmumukha ni David.

"I guess, I'll see you around." Hindi ko pinansin si David at tuluyan na nga akong dumeretso sa classroom ko, hindi ko alam kung bakit ako pinagtitinginan ng mga estudyante dito, hello? ngayon lang ba sila nakakita ng ganito kaganda? Umirap nalang ako habang nakatingin sa sahig, at umupo na sa may bakanteng upuan.

Hindi ko maiwasang magtaka kung bakit pakiramdam ko lahat ng tao nakatingin sa gawi ko, kung pwede lang sana tusukin mga mata ng mga 'to, naiilang ako, hindi ako sanay na ganito. Kaya't nilabas ko nalang ang phone ko at nilibang ang sarili ko sa mga pictures nasa gallery ko. I smiled nang makita ko ang mga taong pinatay ko noon, si mom and dad, bago ko sila tinuluyan nag-family picture muna kaming tatlo. Iniscroll ko pa, at nakita ko ang isa kong biktima na lalaking pinutulan ko ng ari, sa litratong iyon matigas pa rin ang putotoy niya.

Anong kayang lasa ng ari niya, hindi ko man lang tinikman. Kapag kumakain ako ng tao, hindi ko na kinakain ang waist nila pababa, kadiri naman yon diba. Ulo hanggang tiyan lang ang kinakain ko, sa isang tao mahigit tatlong araw ko mauubos iyon, hindi ko na kinakain ang laman ng tao kapag mahigit  5 days nang naka-stock. Pumapangit kasi ang lasa, kaya pala masarap ito kapag sariwa pa.

"Ano yan?!" Nagulat ako dahil isa pala sa mga kaklase ko ang chismosa at tinitignan kung ano ang tinitignan ko rin sa phone.

"Ahh--- s-sinave ko lang galing sa... I-internet." Buti nalang at hindi roon sa litrato na kasama ko sila Mom at Dad.

"Bat mga ganyan sinasave mo?! Baliw ka ba?" Nainis ako dahil napaka-pakielamera netong babaeng to.

"You know what, there's this thing called mind your own business, care to do that?" Inirapan ko siya, tinago ko na ang phone ko sa bulsa ko at hinintay ko nalang mag-bell para sa umpisa ng klase. I could tell that this school year ain't going to be fun.

"Sa wakas, nag-bell na rin." I checked my phone at 9:00 A.M na pala, 9 siguro start ng klase namin.

"Okay, class. HUMSS section II, has a schedule of 9:00 AM to 6:00 P.M class, recess time is 10:00 A.M to 10:30 A.M, lunch time is 1:00 P.M to 2:00 P.M, and recess time again is 4:30 P.M to 5:00 P.M, fixed na yan hanggang Monday to Friday. By the way, name is Ms. Silva Romero, I am 26 years old, my hobby is teaching and singing." Sobrang habang speech ni Ma'am Silva ang narinig ko.

Lahat na sila nag-introduce yourself, as usual. Kahit isa sakanila wala akong nakikitang singgwapo ni Kion, siguro sa probinsiya na ito kung para saakin lang, si David lang ang gwapo. May hitsura si David, may kaputian, matangos ang ilong, singkit at natural kulot ang buhok niya, dagdag mo pa yung laki ng katawan niya.

"Miss, it's your turn." I snapped out of what I'm thinking kasi ako na pala ang mag-iintroduce yourself. Pumunta ako sa harap at tinignan ko silang lahat.

"Hi, I'm Ashley. Ashley Miya Torres, and my hobby is... killing." Lahat sila nandilat ang mata kaya napatawa ako sa reaksyon nila.

"Killing all negative thoughts in my head, kasi I want positivity always." I smiled, I can't let them know my secret, bago lang ako dito sa probinsya na ito at kailangan kong mag-ingat. Seems like hindi ako makakapatay at makakakain ng sariwang laman ng tao for the next month.

Dumeretso na ako sa upuan ko para makinig sa mga susunod pang mga estudyante na mag-iintroduce yourself. I don't find myself being friends sa mga kaklase ko rito, I don't feel them. I just want to eat them, literally eat them.