Ashley [OnGoing]

Chapter 9 [warning]

Ashley's POV

"Halos labing isang tao na po sa Sandigo Carlos ang nawawala magmula pa nung mga nakalipas na isang linggo. Lahat na ng opisyales ginagawang aksyon ang isang kagimbal-gimbal na pangyayari sa lugar na ito. Heto ang ilan sa mga residente sa Sandigo Carlos---" pinatay ko na ang telebisyon sa harap ko dahil sa narinig ko. Tumayo ako at humarap sa salamin, tinignan ko ang sarili ko. Nangangayayat na ko magmula ng makatikim ako ng sariwang laman ng tao. Halos hindi na ako makabiktima dahil sobrang dami na ng pulis ang nagbabantay dito tuwing gabi at umaga. Sumilip ako sa bintana at bumungad sakin ang halos isang dosenang pulis na malapit lang sa bahay ko, marami na rin ang mga tanod kaya naman kung papatay ako ay may malaking tsansa na mahuli nila ako at ikulong.

"Kailangan ko ng umalis sa lugar na ito." Tanging salita na nasambit ko, hindi na kakayanin ng sikmura ko na hindi makatikim ng sariwang laman at dugo na galing sa tao. Sinubukan ko minsan na kumain ng mga sariwang manok, baboy at baka ngunit tila naduduwal ako at hindi kinakaya ng sikmura ko ang tekstura nito.

Hinanda ko na ang bagahe ko dahil mamayang gabi ay luluwas na ako dito sa lugar na ito. May isang lugar ako na kilala ang baryo nila mama, dahil doon siya lumaki. Makikitira nalang ako kila Lola Aleng ang nanay ni Mama, at doon ipagpapatuloy ang aking mga krimen.

"Tik...tok...tik....tok..." Tulala lang ako sa orasan namin habang hinihintay kong mag-alas siyete ng gabi para makaalis na ako rito. Pumasok ako sa kwarto at minabuti kong walang bakas ng anumang ebidensya ang makukuha nila kung sakaling inspeksyunan ang bahay na ito dahil kahit kailan ay hindi na ako babalik dito. Tumunog ang alarm clock sa selpon ko, bumungad saakin ang litrato namin ni Kion, noong mga panahong buhay pa siya at masayang masaya kaming dalawa. Napapunas nalang ako sa luha ko marahil gusto ko na talagang makalimot.

"Miss, delikado pong umalis ng mga ganitong oras. Hintayin niyo nalang po ang umaga bago po kayo pumunta sa inyong destinasyon." Harang sakin ng isang tanod, at hindi niya alam na hindi naman ako matatakot dahil ako lang naman ang gumagawa ng krimen sa lugar na to. Sinigurado kong hindi nila ako makilala dahil lubos-lubusan naman silang magtataka kung bakit biglang umayos ang lugar na to kung kailan wala na ako.

"Kuya... Kailangan ko na pong umalis. Sinasaktan po ako ng pamilya ko, itatanan na po ako ng nobyo ko. Nandon po siya bandang stasyon lang po." Sinubukan kong ibahin ang boses ko para hindi nila ako makilala. Mukhang kapani-paniwala naman ang dahilan ko dahil napa-tango siya at pinaderetso na ako sa pupuntahan ko.

"Mag-iingat po kayo, miss." Narinig kong saad niya. Dali-dali akong pumunta ng stasyon ng mga bus papunta sa baryo nila Lola, nagbayad ako ng ticket at sumakay na ng bus. Malayo-layo ang baryo na pupuntahan ko kaya paniguradong magugutom ako sa biyahe.

Habang naka-upo ako sa bus, isang batang sobrang taba ang napatingin sakin at nginitian ako. Sobrang taba ng pisngi niya at bigla akong nagutom. Matagal na kong hindi nakakatikim ng mga ganitong pulutan. Nanginginig ang labi ko dahil sa sobrang gutom, pinigilan ko ang sarili ko dahil hawak hawak siya ng nanay niya at sobrang daming tao ang makakakita kung gagawin ko ang iniisip ko. Pinilit kong iiwas ang paningin ko sa batang iyon at nag-pokus sa ibang bagay.
Umidlip nalang ako para tanggalin ang anumang apoy na dumadaloy sa laman ko.

"Ashley-- anak, ikaw ba yan?"

"Si Chrisha to anak ang nanay mo, parang awa mo na iligtas mo ko dito..."

"Miss na miss na kita, anak...."

Napamulat ako bigla sa naging panaginip ko. It felt weird, bakit parang sobrang totoo? Nanay ko? May isa akong nanay? Bakit humihingi siya ng tulong sakin? Bakit parang nasa isang kwarto siya at para siyang pinag-aaralan? Bakit parang sobrang makatotohanan ng panaginip na iyon? Napahimas ako sa ulo ko dahil bigla itong sumakit. Anong ibig sabihin 'non?

Napailing nalang ako sa mga naiiisip ko, baka gutom lang talaga ako. Para na akong nababaliw, kailangan ko na talagang makatikim ng sariwang laman. Hindi na kinakaya ng sikmura ko. Napatingin ako sa kamay na dumapo sa hita ko, hindi ito aksidente dahil ramdam ko rin ang himas nito. Napatingin ako sa katabi ko at nakita ko ang isang lalaking natutulog pero para saakin ay nagtutulug-tulugan lang ito. Sakto na rin ang naka-palda lang ako kaya sobrang dali ng access niya papunta sa kaselanan ko. Nakaisip naman ako ng magandang paraan, binata siya at menor de edad palang. Nakita ko ang lugar at tanda ko na hihinto muna ang bus sa malapit na gas station at ang mga pasahero ay kakain at iba pupunta na c.r.

"You're next..." I whispered, hinayaan ko lang ang kamay niya na unti-unting naglalakbay sa hita ko. Dinadahan-dahan niya ito tila ayaw niyang mapansin ko na minamanyak niya ako. Ilang oras na rin ang makakababa na kami ng gas station, at doon ko na uumpisahan ang plano ko.

Nang malapit na siya sa kaselanan ko, binuka ko ng mabuti ang hita ko para mas madalian siya, sakto rin at umaapoy ang dugo ko ngayon. Nakita ko siyang nagising at hinarap ako, he smirked at me pero hindi ako kinilig dahil hindi naman siya ganon kagwapuhan. He slid his finger inside my panty and touch me there. I moaned silently till he began entering my hole.

"Shit jackpot." I heard him whispered enough for me to heard it. Tinakpan niya ng bag niyang dala ang harapan ko para hindi mapansin ng iba ang milagrong ginagawa namin. He entered his fingers faster, and my s*x began to water as I can feel it dripped in my thighs.

Biglang dumilim ang paligid at pumasok kami sa isang parang place na kweba parang ganon pero sa ilalim lang iyon ng tulay. He took that opportunity at bumaba siya sa harapan ko at binuka ng mabuti ang hita ko. I put my s*x closer to his face as he began to lick it. I closed my eyes and felt amazed, but I need to stop him kase maya-maya ay magiging maliwanag na ulit ang paligid. I pulled him up signaling na he should stop. Nakuha naman niya iyon at umayos na at umupo na tila walang nangyari. I fixed myself and lean my head to his shoulders.

"Let's continue this later in the bathroom." I said, and waited for the bus to stop at the gas station. I smirked as I began to imagine na sa wakas makakatikim na ko ulit ng sariwang laman.