The Heiress of Liondale

Chapter 26

THE MERMAID OF EVANEA

Eira Ysabelle's POV

It's been a month since our mission has come to an end. It has also been a month since we left Clyde at their kingdom. Magaling na kaya siya? Maayos na ba ang kalagayan niya? It was hard to get by when I couldn't see how he was doing. Why am I like this?

Naririto ako sa rooftop kasama si Aedean simula noong lumubog ang araw. I think it's already seven in the evening. Simula noong nakarating kami rito ay nagsimula rin kaagad ang klase namin pati na rin ang mas matinding training. Mabuti na lamang at nasasanay na ang katawan ko sa pagod. My stamina is getting stronger.

"Oh my God! Clyde?" I heard Sandra's voice from below.

"Clyde, welcome back!"

"Bro, kumusta ka?"

Their voices were clear ngunit ang ipinagtataka ko ay walang sumasagot sa kanila. I think they're only messing with me. Isa pa, I cannot feel his presence from here.

Kahit ganoon, bumaba pa rin ako dahil nagugutom na ako. Nang makababa ako nang tuluyan ay binigyan ko sila ng isang bored look.

"Kapag ipa-prank niyo ako, 'yung kapani-paniwala naman sana. Anong ulam?"

"Sabi ko sa inyo hindi niyo madadala 'yan e," sabi ni Luna.

"We really can't make a fool out of this detective eh~" sabi ni Khiera at umakbay sa akin.

"You were too obvious. Ang lalakas ng boses niyo, and I cannot hear even a decibel of Clyde's annoying voice."

"Oo na, oo na. Kumain na tayo tara. Nagluto kami ni Luna ng steak," pag-aaya ni Giea.

Sama-sama naming tinungo ang kusina at sabay-sabay na kinain ang hapunang inihanda nila. Matapos naming kumain ay nagpaalam na ako at dumeretso na ako kaagad sa kwarto ko dahil inaantok na ako.

Nagising ako nang maramdaman ang haplos ng sinag ng araw sa aking mukha. Bumangon ako at nagsimula nang gawin lahat ng kailangan kong gawin bago ako bumaba. Napakagaan ng pakiramdam ko ngayong araw. I hope today will be a good day.

Dahil walang klase, magte-training ako.

Matapos kong kumain ng breakfast ay dumeretso na agad ako sa training room at sinimulan ang warm up. Mabuti na lamang at sanay nang mabanat ang katawan ko. Hindi na ito sumasakit kapag natatapos ang training o kaya naman ay ang mga exercises na kailangan naming kumpletuhin.

Umupo ako sa gitna ng training room at ipinikit ko ang aking mga mata. Simula noong magsimulang lumakas ang katawan ko ay nagsimula na rin ang paglakas ng koneksyon ko sa tubig. I can feel my eyes shining its beautiful color because I'm using my power to extremity. I can sense a few bodies of water in a seven hundred meter radius. Nararamdaman ko rin ang tubig na nasa ilalim ng lupa. Yeah, I discovered it not a long time ago. I don't know if I can call it an ability. Marahil ay isa lamang itong palatandaan ng paglakas ng kapangyarihan ko.

Aside from this, I found out something about myself. Something new. Sinubukan kong tanggalin ang koneksyon ko sa tubig kaya't naramdaman ko ang pagkawala ng liwanag mula sa mga mata ko. Sinubukan kong ibahin ang kulay nito at pinakiramdaman ang paligid. Lumalakas na ang pakiramdam ko sa mga taong nakapaligid sa akin. I can sense good and bad motives from where I am. It's like, I can sense someone's purity. Minsan, kapag pumipikit ako, I can still see black, white, and gray auras around me. I don't know how it was happening and where it was coming from, but it's great. Sinubukan kong itanong kay Goddess Nisieah kung bakit ko nakikita ang mga tila kaluluwang iyon pero sinabi niya sa akin na malalaman ko rin ito sa tamang panahon. Ang tanging nalalaman ko lamang sa ngayon ay nagsimula ito noong binasa ko ang mga katagang nakasulat sa fountain. That throb I've felt in my chest is the start of me manifesting my new ability. This life of mine is full of mystery. It's like a code I can't decipher. Napakaraming mga katanungan sa isip ko na hindi ko masagot. Binabagabag na rin ako ng mission ko rito. Paano kung balikan ako ng taong nagtangka sa buhay ng prinsesa?