The Heiress of Liondale

Chapter 32

A LITTLE TALK

Eira Ysabelle's POV

Dalawang araw na ang nakakalipas nang makabalik kami sa academy. Since hindi pa tapos ang time namin para sa mission ay pinayagan kami ng headmaster na huwag munang sumali sa klase. He gave us three days to rest to help us ease our minds.

Matapos ang mga pangyayari sa Tribe Une ay hindi na muling bumalik ang mga magnanakaw. Nakakulong na ang dalawang kriminal na nahuli namin nina Sandra, gayundin ang tatlo pang nakalaban nina Clyde.

Kinabukasan din noon ay maayos na ang pakiramdam ng mga kaibigan ko. Mabuti na lamang talaga at hindi sila napahamak. Kung hindi, marahil ay hindi ko mapapatawad ang mga walang hiyang iyon.

I heaved a sigh to calm my nerves. I'm still irritated that my damn necklace was stolen by that asshole. Tinawagan ko ang mga magulang ni Khione kanina at ipinagbigay-alam ang mga nangyari. Ayos lamang naman daw iyon dahil ang mahalaga ay ligtas ako. I'm still guilty though.

Humigop ako ng kape ko at tumingin lamang sa kalangitan. The night's always good here at the rooftop of our dorm. The stars above are like glitters splattered among the sky. The full moon, as always, is giving its brightest cream glow.

"Why are you still here?" natigil ako sa pag-iisip dahil sa boses sa likuran ko.

"I just want to."

"Khione, you should have at least put on some jacket. It's cold here and it's already 11:30," nag-aalalang sambit nito.

"The cold never bothers me."

Hindi siya nagsalita ngunit naramdaman ko ang dalawang mainit na kamay na humawak sa pisngi ko. It feels—nevermind.

"Clyde, remove these hands of yours from my cheeks."

"Why? Can't you feel their warmth?"

"Please don't touch me. We're still not okay."

Hindi na siya nagsalita at tinanggal na lamang ang kamay niya sa pisngi ko. Maya-maya pa ay nakarinig ako ng mga yapak at ang pagbubukas ng pinto. Akala ko ay iniwan niya na ako dito sa rooftop pero nagulat ako nang maramdaman ang isang jacket na pumatong sa balikat ko.

'I would never leave you.'

'Right, Clyde, right. You would never,' sarkastikong sabi ko.

'Have you missed me?'

'No.'

'I see. You're being jealous of Celine?' natatawang tanong niya.

'I'm not. What's so funny?'

'Your voice is getting fierce.'

'So?'

Hindi siya sumagot ngunit naramdaman kong tumabi siya sa akin. 'Alright. I'll explain. Celine is my sister from Liondale. She's the daughter of my father in your kingdom,' narinig ko ang mahinang pagtawa niya matapos itong sabihin.

Celine is his sister? Paanong hindi ko nalaman ang bagay na 'yon? Biglang pumasok sa isip ko ang sinabi ng Principal. "The daughter of Liondale's commander in chief." Oh my God, Ysabelle. You are so dumb.

"And?" tanong ko na tila nanghihingi pa ng ibang eksplanasyon.

"And she needs me. She's having mental breakdowns lately. She needs her brother." Nagulat ako dahil sa sinabi niya. I'm a little rude with Celine. Damn, Ysa. Ang bobo mo. I'm going to make it up to her tomorrow.

"Oh. I'm sorry to hear that."

"It's fine. She's getting better now."

"I'm so dumb!" naiinis na sambit ko.