"ဒီေလာက္ဒဏ္ရာရေနတာေတာင္ မင္းမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မညိဳးပါလား ဟမ္"
မင္းကိုျမင္ေနရေတာ့ေရာဂါတစ္ဝက္သက္သာတာေပါ့ကြာ
မင္းရဲ႕စိုးရိမ္တဲ့အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔တင္ ငါနာက်င္ရက်ိဳးနပ္ေနၿပီေလ....."ပါးပါးေလးပါကြ ႐ွပ္ထိသြားရံုပဲ"
အက်ီၤအနားစကိုအသာလွန္လိုက္ေတာ့ အစင္းေၾကာင္းတစ္ခုေတြ႔ရသည။္ ဒဏ္ရာကသိပ္မနက္ဘူးပဲ။ဒဏ္ရာကိုသန္႔စင္ေပးလိုက္ၿပီး ေဆးထည့္ကာပတ္တီးစည္းေပးလိုက္တယ္။ သူလုပ္သမ်ွကိုတေမ့တေမာေငးေနတဲ့ရိေပၚကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ေဆးနာမည္ေတြကိုစာရြက္မွာခ်ေရးလိုက္တယ္။
"ဒါေတြေဆးထုတ္႒ာနမွာသြားထုတ္လိုက္ ပတ္တီးပံုမွန္လွဲေပးရမယ္ အနာထဲပ္ုိးဝင္သြားလို႔မျဖစ္ဘူး"
"ပတ္တီးကိုမင္းပဲေန႔တိုင္းစည္းေပးေလ ငါကဒါမ်ိဳးေတြသိပ္မကြၽမ္းလို႔"
"ေအးပါ ခုျပန္လို႔ရၿပီ မနက္ျဖန္တစ္ေခါက္လာခဲ့"
ေျပာၿပီးအျပင္ထြက္သြားတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ကာရ္ိေပၚျပံဳးရင္းသက္ျပင္းခ်မိတယ္။မင္းရဲ႕ဂ႐ုစိုက္မႈပိက်ိေလးကိုပဲတခုတ္တရခံုမင္မိတာပါ မင္းရဲ႕ခ်စ္ျခင္းကိုသာပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရမယ္ဆို ငါေပ်ာ္လြန္းလို႔ေသမွာ။
အခုသူတို႔၂ေယာက္ရဲ႕အေျခအေနက သာမန္ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ ခ်စ္သူလားဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္ျပန္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ဂ႐ုစိုက္မႈေတြက "သူငယ္ခ်င္း" ဆိုတဲ့ေဘာင္ထဲမွာပဲတသမတ္ထဲရိွေနခဲ့တာ။ သူကေတာ့အနားမွာထားၿပီးခ်စ္ခြင့္ရရံုနဲ႔တင္ အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ေနရင္းနဲ႔ေပါ့...က်ိဳးရီအေျခအေနကပံုမွန္သတိရရိွေနၿပီ။တျခားအဖဲြ႔ဝင္၃ေယာက္မွာလည္း ေဆးကုသမႈေအာက္တြင္အဆင္တေျပပါပင္။ရိေပၚေဆးရံုဝင္းထဲကထြက္လာၿပီး အိမ္ကိုသာ
ျပန္လာခဲ့ရေတာ့သည္။သူပင္ပန္းေနၿပီေလ....
YOU ARE READING
Oh! My Lovely Doctor: Ss-1
Fanfictionမင္းကိုမခ်စ္ပဲမေနႏိုင္တာမို႔လို႔ ငါ့အခ်စ္ေတြကိုမ်က္ကြယ္ျပဳလဲ ငါကခ်စ္ေနဦးမွာပဲ #Yibo ငါမင္းကိုခ်စ္လာႏိုင္မယ္မထင္ဘူး ဒါေၾကာင့္ငါနဲ႔အေဝးဆံုးမွာေနေပးပါ #Xiao Zhan (June 16,2020) မင်းကိုမချစ်ပဲမနေနိုင်တာမို့လို့ ငါ့အချစ်တွေကို...