ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ထမင္းစားလိုက္တာ
ဗိုက္ေတြျပဲကားသြားသည္။"မင္းဒီအခန္းမွာပဲေနတာေပါ့"
"အြန္း ဟုတ္တယ္"
ထမင္းစားတာကိုလက္စသပ္ရင္းျပန္ေျဖလိုက္တဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ထမင္းလုတ္နဲ႔ဖုေဖာင္းေနတဲ့ ပါးျပင္နဲ႔ကေလးဆန္ေနျပန္တယ္။
"ကုသေဆာင္ေတြဖက္သြားလိုက္ဦးမယ္"
"အင္း"
သူတို႔အထူးတပ္ဖဲြ႔ဝင္ေတြေနဖို႔ရာ အိမ္ေပးထားေပမဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔နားကသူမခြာခ်င္။အနားမွာေနၿပီးေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးခ်င္သည္။
ညေနေစာင္းေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကုသေဆာင္မွခဏထြက္လာလိုက္တယ္။ဒီညလူနာေစာင့္ရမွာကသူ႔အလွည့္ဆိုေတာ့ ေစာင္၊ျခင္ေထာင္ေတြယူရမည္။ညဖက္ဆိုႏွင္းဖဲြေလးေတြက်တဲ့ ဒီၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာေနခ်င္စရာအတိ။
ေဘးအနၱရာယ္ေတြသာမရိွရင္ေပါ့...အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္းေတြ႔လိုက္ရတာက သူ႔ကိုေနာက္ေက်ာေပးကာ အဝတ္ေတြနဲ႔အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚ.....။
"မင္းဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"
"အဟဲ ဟို ငါ မင္းနဲ႔ေနမလို႔ မင္းသိတဲ့တိုင္းငါလူနဲ႔မအိပ္တတ္ဘူးေလ"
"ကုတင္ကတစ္လံုးထဲရယ္"
"အတူအိပ္မယ္ေလ"
ဘယ္လိုအခြက္ေျပာင္တဲ့စကားမ်ိဳးလဲ။ ရိေပၚရဲ့ကူးဂိုင္းဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ဟာ သူ႔ေ႐ွ႕ဆိုၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ပင္။
ခ်စ္တယ္လို႔ အမွတ္မထင္ေျပာမယ္။ ၿပီးရင္သူမဟုတ္သလိုခပ္တည္တည္ေနမယ္။ သူဘေလာက္ပဲျငင္းပါေစ ေနာက္ဆုတ္သြားမဲ့အထဲဝမ္ရိေပၚမပါ။လွပတဲ့မ်က္ေစာင္းမျမည္ေသာအၾကည့္က ရိေပၚကိုအသည္းယားသြားေစတယ္။ဟုတ္တယ္ေလ သူမွတစ္ျခားသူေတြနဲ႔မအိပ္တတ္တာ ဒါေလးေျပာမိတာကို။

YOU ARE READING
Oh! My Lovely Doctor: Ss-1
Fanficမင္းကိုမခ်စ္ပဲမေနႏိုင္တာမို႔လို႔ ငါ့အခ်စ္ေတြကိုမ်က္ကြယ္ျပဳလဲ ငါကခ်စ္ေနဦးမွာပဲ #Yibo ငါမင္းကိုခ်စ္လာႏိုင္မယ္မထင္ဘူး ဒါေၾကာင့္ငါနဲ႔အေဝးဆံုးမွာေနေပးပါ #Xiao Zhan (June 16,2020) မင်းကိုမချစ်ပဲမနေနိုင်တာမို့လို့ ငါ့အချစ်တွေကို...