The next morning I decided go back to the Philippines. Marami pa akong gagawin. Nagpaiwan mo na si Tina rito sa Brussels. Sila nalang daw ang sasamang uuwi ni Tita Cecil.
When I went back to the Philippines, sinundo ako nang aming driver hindi muna ako uuwi nang San sebastian. Marami pa akong dapat asikasuhin sa Maynila.
Luckily if I will pass the entrance examination in San beda, it is such an honor, kung hindi naman papalarin, marami pang ibang eskwelahan jan.
"Yes ma! Ngayon pa lang ako nakarating sa condo."
"Yes I'm good! I'm fine mom, wag mo na akong aalahanin. Okay lang ako."
"Wag ka nang pumunta rito. Kaya ko sarili ko."
Eventhough I'm old enough, hindi parin nawawala ang pag-aalaga sa akin ni mommy na parang bata.
Nagpahinga muna ako nang ilang oras. Gusto kong kumain nang maraming cake. Namiss ko ang kumain. Kahit concious ako sa katawan ko hindi parin nawawala ang pagkaadik ko sa pagkain.
Pagkatapos kong magpahinga,naghanda ako kasi mag gogrocery ako. I went to Sm at hinanda ang aking bibilhin dahil magluluto ako.
Nasanay na ako na ako lang mag-isang kumakain. For four years, wala akong tagabili nang pagkain. Masakit mang isipin na nasanay ako na nanjan siya. Pero nakalimutan ko na ang mga tao pala ay naglalaho nang parang bula.
Nang makarating ako sa SM,meron palang event na gaganapin. Isa siyang bagong labas na phone, bagong model. Tiyak pagkakaguluhan na naman ito, kasi ad I can see napakaganda niya. Yung desinyo sobrang lakas nang dating. Hindi naman ako gaanong fan nang mga gadget, but these phones are really awesome.
Nanghingi ako nang brochure, kung saan makikita mo talaga ang mga feature nitong phone na ito. Gusto jong bumili pero ang sadya ko rito ay para mag grocery, hindi para bumili nang bayong cellphone.
Kaya napasiyahan ko nalang na umalis, sa susunod nalang ako bibili.
Aalis na sana ako nang may pamilyar na mukha akong nakita.
Hindi ako nagkakamali.
Kabisado ko ang mukhang iyan.
Ang mukha nang lalaking minahal ko, at hanggang ngayon mahal ko parin.
___________
"Eli."
"Ano?"
"Bilang isang napaakatalinong lalaki? Ano ang pangarap mo sa buhay?"
"Wala naman akong pangarap. Siguro ang mapasaya lang si mama at ikaw."
"Kasama ba ako sa pangarap mo?"
"Oo naman! You are here with me, and I want you to be with me tomorrow and in the next day." He was so serious saying that to me. Na para bang totoong-totoo ang sinabi niya. Ba parang sigurado na siya sa akin.
Kapag ba ang matatalino nagmamahal? Siguradong-sigurado na ba sila sa tao?
"Pareha lang naman ang tomorrow and in the next day ha."
"Magkaiba yun!"
"Sabi mo eh. Edi magkaiba."
Gusto kong ibahin ang aming usapan. Gusto kong itanong sa kanya kung ano ang gusto niyang maging paglaki. Kapag college na siya.
Gusto niya bang magibg engineer?
Architect?
Lawyer?
