Addicted | Birinci Kitap - Gençlik Kaygısı

21. Bölüm - Eski Zencefil Taze Zencefilden Acıdır

Okuldan sonra, Bai Luo Yin aklı karman çorman bir şekilde yolda yürüyordu. Bir yandan nasıl Shi Hui'yi dostça kendisinden tamamen vazgeçirebileceğini düşünüyor; diğer yandan da Gu Hai'ı, kendisiyle uğraşmayı kesmesi için gerçekten razı etmek istiyordu.

Seçeneklerini gözden geçirince, önceliğinin Gu Hai olduğuna karar verdi.

Shi Hui'nin olayı, uzun süren bir mücadele olmaya mahkumdu ve önce, onu sinir eden o gıcık sineği halletmesi gerekiyordu. Sineği öldürdükten sonra gönül işleriyle uğraşabilirdi.

Hava boğucuydu, insanı nefessiz bırakıyordu. Güya sonbaharın başıydı ama vücudu yapış yapıştı, daha birkaç adım atmasına karşın terliyordu.

Yağmur ne zaman yağacak?

Etraftaki dükkanlara, yol kenarındaki ot ve çiçeklere bakarak sokaklarda yürüdü Bai Luo Yin. Birdenbire, iki kelime gözüne çarptı ve istemsizce durdu.

Kayganlaştırıcı yağ...

~

Öğleden sonraki dersin ilk zili çaldığında, Gu Hai birden kolunda siyah bir leke gördü. Parmaklarını sıraya sürdü ve iki parmağında kara lekeler gördü. Durup dururken nasıl sıramda kara barut olabilir? Bu Bai Luo Yin'in işi olmalı...

Çok çocukça.

Gu Hai güldü, masayı bir ıslak mendille sildi ve elini kaldırıp dışarı çıkmak için izin istedi. Öğretmen Gu Hai'a izin verdi, böylece Gu Hai kalkıp dışarı çıktı. Dışarıda esen rüzgar güçlüydü, kapının arkasından kapanmasına neden oldu.

Bai Luo Yin, kapının kapanma sesini duyunca sırıttı.

Gu Hai ellerini yıkadı ve sınıfın arka kapısına geri döndü. Fark etti ki kapı kilitliydi ve ne kadar denerse denesin açılmıyordu. Kapıyı yavaşça tıklattı ve bir öğrenci ona yardım etmek için kalktı. Ama kapı tokmağını ne kadar döndürseler de yerinden oynamıyordu.

Gu Hai ön kapıya gidip açmayı denedi ama nafile.

O zaman Gu Hai, sırasındaki kara barutu düşündü ve o an ne olduğunu anladı. Bunların hepsi kesin Bai Luo Yin'in üçkâğıdıydı. Asıl amacı kolunu kirletmek değildi, onu dışarıda bırakmaktı!

Kapıları kilitlersen içeri giremeyeceğimi mi sandın?

Gu Hai okul binasından çıktı ve durup yukarı baktı. Sınıf 27'nin camları tamamen açıktı. Bina üç katlıydı ama beş altı yaşından beri tırmanma çalışan Gu Hai için bu çocuk oyuncağıydı.

Etrafına bakındı ve yakınlarda kimse görmedi. Ayağını pencerenin pervazına yerleştirdi, eliyle pencerenin yanındaki su borusuna tutundu ve hızlıca tırmandı. Hareketleri atik tetikti, her adımı hafif, sağlam ve hızlı. Yarım dakikadan kısa bir süre içinde çoktan üçüncü kata varmıştı. Bir pencereden sınıfa göz attı. Öğretmenin tahtaya yazı yazdığını görmesi üzerine fırsatı değerlendirip çabucak elini su borusundan pencere eşiğine götürdü.

Ha? Parmaklık neden bu kadar kaygan?

Bai Luo Yin dışarıdan yüksek bir ses duydu. Gu Hai'ın düştüğünü biliyordu. Kalp atışları, yüzlerce naneli şeker yutmuş gibi hızlandı. Ferahlamış ve memnun hissediyordu. Böylesine eğleneli çok uzun zaman olmuştu ve çayırlarda uzanıp kumsalda yürüyormuş gibi hissettirmişti.

Tak tak tak!

Kapının yüksek sesle vurulmasıyla birden Bai Luo Yin'in düşünceleri dağıldı.

Az önce düşmedi mi bu? Buraya nasıl böyle çabucak geldi?

Güvenlik bölümünden Müdür Zhang öfkeyle kapıya vuruyordu. Adam bağırdı, "Biri beni, öğretmenin bayıldığını söylemek için aramadı mı? Ve bu kapı neden açılmıyor? Açın şunu!"

Öğretmen çok şaşırmıştı, aceleyle kitabını bıraktı ve açmak için kapıya koştu ancak kapı açılmıyordu.

"Efendim, arka kapı da kilitli."

Müdür Zhang, kapı tokmağındaki etikete baktı.

Bai Luo Yin'in patenti

"Bir dakika."

Bai Luo Yin kapıya yanaştı ve gizlice lastik bandı kilidin içinden çekip çıkardı. Çok geçmeden kapı açıldı ve Bai Luo Yin, Müdür Zhang'ın kızgın yüzünü gördü.

"Bai Luo Yin sen misin?"

Bai Luo Yin bir an duraksadı, ardından başını salladı.

"Ofisime gel!"

Yüksek sesi, uykularından yeni kalkan bazı öğrencileri şoka uğratmıştı.

"Kibarca söylemek gerekirse, tahribe neden oluyorsun. Sertçe söylemek gerekirse, bu gösteriyor ki düşünme şeklin ve adabında ciddi sıkıntıların var! Niye o telefon şakasını yaptın? Ayrıca kapı kilitlerine her istediğini yapabileceğini mi sanıyorsun? Büyüdünüz artık, nasıl böyle bir çocukluk yapabiliyorsun?"

Bai Luo Yin'in kulakları çınlıyordu, aklı karmakarışıktı ama Müdür Zhang'ı kimin aradığını çok iyi biliyordu. Şimdi sadece ona sövebilir ve bacağının kırılmasını falan dileyebilirdi.

"Kamu malına zarar verdiğin için karşılığını ödemen gerek, yarına kadar 100 yuan getir."

"Neden ödemem gerekiyor? En azından kilitler çok kötü hasar almadı. Hemen şimdi tamir edebilirim!"

"Onları kurcaladığın için parasını vermen gerek. Kural böyle."

"Ailem fakir, veremem."

"Kilitlerle oynamasını biliyorsun ama parasını veremiyorsun, öyle mi? Bir de hâlâ patentle dalga geçiyorsun. Tamam, ödemek istemiyor musun? Bana velinin numarasını ver. Onlardan alırım."

"Ondan almaktansa benden almanız daha iyi."

"Yeter! Numarayı ver!"

Bai Luo Yin hızlıca bir dizi numara söyledi.

Arama cevaplandı ve Bai Han Qi'nin saf ve dürüst sesi hattın diğer ucundan duyuldu.

"Kimsiniz?"

"Ben, Bai Luo Yin'in okulundaki güvenlik bölümünün müdürüyüm. Bai Luo Yin, sınıfındaki iki kapının kilitlerini kırdı. Bedelini ödemesini istedim ama ailesinin fakir olduğunu söyledi. Sadece bilmek istiyorum, aileniz ne kadar yoksul? Eşyalara zarar verebiliyorsunuz ama para cezasını ödeyemiyorsunuz."

"Evimizdeki kilit neredeyse beş yıldır bozuk, yenisiyle de değiştirmedik. Buna rağmen, bu beş yılda eve tek bir hırsız bile girmedi. Siz söyleyin, ne kadar yoksuluz?"

Müdür Zhang derin bir nefes verdi, şok olmuştu.

Bai Luo Yin neredeyse kahkaha atacaktı. Beklendiği gibi, bir parça eski zencefil yeterli acı tadı veriyordu.

-

Bölümün asıl başlığı "姜还是老的辣 (jiāng hái shi lǎo de là)". Direkt çevirisi; eski, yaşlı zencefil, yenisinden, tazesinden acıdır. Yaşlandıkça bilgeleştiğiniz anlamına gelen bir deyim. (Türkçeden örnek aklıma gelmedi, siz biliyor musunuz?)

Ayrıca bir şey sormak istiyorum. Shi Hui'nin adını nasıl okuyorsunuz? Dizide duymuş olsak bile ben yazarken hep yazıldığı gibi okuduğum için ekleri de ona göre getiriyorum. Çoğunluk, esas okunuşu tercih ediyorsa ona göre değiştirebilirim :)

İyi okumalar!