Imperfect Love (Love Series #1)

13 - THOUGHTS

Khaleesi's POV

Kagaya ng palaging nakagawian, nandito lang ulit ako sa itaas habang pinapanood naman ang mga nasa baba na hawak ang espada nila. After doing the mission, bumalik na kami dito ni Nolan. Zach is probably not here. Of course, he's on a date with Matilda.

Ininom ko ang alak na hawak ko. Why am I even thinking about him? Psh! I don't care about him anyways. Tsk!

“I'm not used to it. Hindi ako sanay na hindi pula ang nakikita ko sa mata mo. It's all black now. Tsk!” biglang sabi ni Nolan na nasa tabi ko.

Mula nung nakapasok na si Zach dito, kinailangan kong itago ang totoong kulay ng mata ko. Hindi niya pa pwedeng malaman na si Khaleesi at Deep Shadow ay iisa. Dahil kapag nalaman niya, siguradong maraming magbabago.

“Kung gano'n, masanay na ka dapat.” malamig ko lang na sagot.

Kita ko naman sa gilid ng mata ko ang pagkikibit balikat niya. “Ano pa nga bang magagawa ko? Pero mas lalo ka namang cool ngayon.” he said.

“Tss.” singhal ko lang.

Parehas naming pinapanood ang mga naglalaban sa baba. Bawat tunog ng espada ay rinig na rinig ko sa tenga ko. Ang sarap lang sa pandinig no'n. Parang nagugustuhan ko na ulit na makipaglaban.

“Ano kayang mangyayari kapag nakatuntong na tayo sa unang ranggo?” biglang tanong niya.

Marahan akong huminga. “Ano sa tingin mo?” tanong ko pabalik.

“Well, if that happens, I don't think it will be good for us. Knowing that Silent Snake is cunning...” he said.

Hindi na lang ako umimik matapos niyang sabihin 'yon. Walang sabi-sabi akong umalis sa gusali upang bumalik na lang sa condo ko. Tuso nga si Silent Snake, mas tuso pa sa'kin. Gusto niyang mapunta sa kaniya ang lahat kahit na hindi naman siya ang talagang boss namin. Lagi niya kaming dinadala sa mga misyon. Siguro ay hindi matatapos ang taon na ito na hindi kami nakakatuntong sa unang ranggo.

Mabilis lang na lumipas ang mga linggo. No matter how I tried to avoid that Sir Zach, he's always here. Sinasabay ako sa pagkain. Kapag naman nasa condo, lagi niya akong dinadalhan ng pagkain din. Tss. As if naman na hindi ako marunong magluto. I really hate the way he takes care of me. He had never said but I don't want to hear it either. He will just regret it.

Pagdating naman sa organisasyon, palagi pa rin niya akong kinakausap. Asking about organization we have. He's being nice. Damn it! That's not really healthy. He's just putting himself in danger.

At ngayon, nandito lang ako sa likod ng building. Nakasalpak ang earphone sa tenga ko habang nakatingin sa kawalan. Right now, I have so many thoughts in my mind. Tsk! Habang patagal nang patagal, pakiramdam ko ay may nagbabago sa'kin. I don't know. As much as I don't want to admit it, that's because of him.

“Why are you here?”

Hindi ko na nilingon pa ang pinanggalingan ng boses na 'yon. Bagkus ay pinikit ko na lamang ang mata ko.

“Just wanna be alone.” sagot ko lang.

I don't want to see him.

Naramdaman ko na lang ang pagsandal niya rin sa pader, sa tabi ko.

“Won't you mind if I'm here?” he asked.

“Hmm..” sagot ko na lang.

Pakiramdam ko ay napapagod ako ngayon. Wala akong gana sa lahat. Damn it!

“Himala, hindi mo ako sininghalan ng 'Stay away from me.' O kaya naman ay 'It's none of your fucking business.' You seem not in the mood right now.” pansin niya.