KAYBOLMUŞ

Bölüm 6

Axel'ın Ağzından

Fhallen bahçesindeydim  uzun bir palmiye ağacının tepesinde güneşin batışını izliyordum.  Gözlerimi kapadım. Güzel şeyler hayal etmeye çalıştım ama hiç birşey güzel gelmiyordu. Sanki herşey ailem ölünce kendi güzelliğini kaybetmiş gibi geliyordu.  Üstüne üstün anneme verdiğim sözüde tutamamıştım. Yine ağlamıştım.  İç çektim en azından hala süikastçiliğe dönmeme sözümü tutuyordum. bir ses duydum

-Off Nicole Neredesin ? Bu sakambacında suyu çıktı hadi çık ortaya.

Dedi, Nicole'den ses seda yoktu palmiye ağacından aşağı zıpladım. Ağaç 20 metrelikti ama benim için problem değildi. Nicole'u arayan kızın önüne indim. Kız korkarak geriye çekildi. Kız o balodaki kızdı. Üstünde kırmızı uzun kollu bir kazak ve siyah renkli bir kot vardı. Beline kadar uzanan altın sarısı saçları at kuyruğu şeklindeydi. Muhtemelen bu haliylede erkekleri etkileyecek kadar güzeldi. Ama benim gözümde hiç bir değeri yoktu. Kızın yanından giderken

-Özür dilerim.

Dedim.
Maria Walecia

Aptal Nicole! Sırf onun yüzünden bu büyük vahşi bahçede kaybolmuştum. Hanım efendinin isteği neymiş saklambaç oynuyacakmışız sanki hala çocukmuşuz gibi bu kız hiç büyümeyecekti. Yorgun bir sesle

- Off Nicole nerdesin ? Bu saklambacında suyu çıktı hadi çık ortaya.

Dedim, kapkara bi şekil önüme indi. Korkuyla geri çekildim. Yabancıya baktım. Üstünde siyah bir palto ve siyah bir kot vardı. Yeşil delici gözleri ve muhteşem bir yüzü vardı. Muhtemelen tüm kızları tavlayabileceğini sanan bir züppeydi. Ama bu numaralar bana bana işlemezdi. Yabancı soğuk bir sesle

- Özür dilerim.

Dedi, birden anımsadım bu soğuk sesi o gittiğim baloda duymuştum. O benden etkilenmeyen tek erkekti ve kız kardeşimin nişanlısıydı. Kolundan tuttum. Muhteşem bir Korkmuş taklidiyle

- Yüreğime indiricektiniz beyefendi ama size rastlamak tanrının lütfu olmalı lütfen beni bu cehennemden çıkarın.
Axel'ın Ağzından

Muhteşem bir korkmuş taklidi yaparak

- Yüreğime indiricektiniz beyefendi ama size rastlamak tanrının lütfu olmalı lütfen beni bu cehennemden çıkarın.

Rol yapıyordu ve benim böyle aptalca şeylerle uğraşacak vaktim yoktu. Soğuk ve tehditkar bir sesle

-Hanımefendi gidin başkasıyla uğraşın inanın sizinle uğraşacak vaktim yok.

Dedim, kız şaşkın görünüyordu. Kızı orada sap gibi bırakarak çıkışa doğru ilerledim.  Tatmin duygusuyla sırıttım.

Fhallen bahçesinden çıktım ve küçük apartman daireme doğru ilerledim. Birden cep telefonum çaldı. Cebimden telefonumu çıkardım. Bay Colint arıyordu. Telefonu açtım. En sıcak ses tonumla

-Bay Colint nasılsınız?

Dedim, Bay Colint

-Sesini duydum daha iyi oldum Axel kusura bakma seni ufak bir rica için aradım.

Dedi, Bay Colint'in sesi bıkkın geliyordu.

-Ne oldu Bay Colint ?

Bay Colint sinirle

-Erkek kardeşimin kızı buraya geldi ve Maria'yı da alarak ortadan kayboldu onları bir türlü bulamıyorum acaba onları bulabilir misin?

Dedi, içimde çok kötü bir his vardı.

-Şey bu kızın adı Nicole mu?

Bay Colint

-Evet Nicole onu gördün mü Axel?

Sinirle

-Nicole'u görmedim. Ama Maria mıydı neydi o kızi gördüm Nicole diye birini arıyordu.

Dedim, Bay Colint

-Axel Acaba onları eve getirebilir misin ?

Dedi, Red edebilirdim. Ama Bay Colint'i kırmak istemiyordum. Bu yüzden bana mantıkli gelen şeyi yaptım.

-Peki Bay Colint .

Dedim, Bay Colint

-Saol Axel görüşürüz.

Dedi ve telefonu kapadı. 

Tek kelimeyle harika (!)