When We Start The End (BoysLove)

When We Start The Chords (Rated SPG)

(This chapter is not suitable for young readers.)

Hindi niya kayang hindi lumaban. After 20years, ngayon niya lang muli natikman ang mga labi ng lalaking kaytagal niyang minahal.

Habang nilalasap nila ang sarap ng sandali na magkayakap silang dalawa at ang walang katapusang pagpapalitan ng matatamis na halik, tila ba bumalik ang mga sandaling matiyagang tinuturaan ni Miggy si Pablo kung paano mag-gitara.

"Paano ka niya sasagutin kung suko ka na agad?" Si Miggy na kinukumbinsi ang umaayaw na si Pablo. "Kaya mo yan. Di ba sabi mo gagawin mo lahat mapasagot lang si Karen?"

Umiling lang si Pablo. "Ang hirap ei," pagrereklamo niya.

"Sa simula lang yan. Natural lang naman na mahihirapan ka at masasaktan ka. Syempre nagmamahal ka ei," humarap siya at kumindat.

Ilang araw na din silang nagtuturuan na mag-gitara. Habang si Miggy ay matiyaga at pursigido na turuan siya, si Pablo naman ay unti-unti ng umaayaw.

"Pag alam mo na ang mga chords, madali na lang yan. Nangangalahati na tayo oh," nakangiti si Miggy habang pinapalakas ang loob ni Pablo.

"Para saan pa ang paghihirap mo kung aayaw ka na agad. Para saan pa ang pagtitiyaga ko at pagbibigay ko ng oras na turuan ka kung konting sakit lang ei sumusuko ka na," may halong panunumbat nito. "Kaya mo yan!" Sa totoo lang naawa na siya kay Pablo pero hindi niya pwedeng sukuan ito kahit ang kapalit nito ay ang katotohanang labis siyang masasaktan pag napasagot nito si Karen.

"Eto," binigay niya ang gitara at pumuwesto sa likuran ni Pablo. Napapikit siya ng maamoy ang mabangong buhok nito.

"Ang bango," sigaw ng utak niya. Sabay niyon ay ang pag-ihip ng hangin na tinangay ang buhok ni Pablo papunta sa kanyang mukha kaya mas lalo niyang naamoy ang shampoo na gamit nito.

"Ano na?" Tanong ni Pablo na nagpagising sa kanyang diwa. Kaya agad niyang hinawakan ang kamay nito para ituro ang susunod na chord.

Hindi siya puwedeng mahalata ni Pablo na sa mga oras na iyon ay iba na ang kanyang nararamdaman. Kaya binitiwan niya ang kamay nito bago pa siya mahalata nito na nanginginig ang kanyang kamay.

"Ihi muna ako," pagpapaalam niya at lumayo para magkunwaring iihi.

Nagulat siya ng marinig ang tunog ng gitara na nagkakaroon na ng tono. Paulit-ulit at mabagal sa umpisa pero ilang sandali pa ay nabuo ang isang sentence ng unang stanza...

Pangalawa...

Pangatlo...

Pang-apat...

At sa wakas nabuo ang unang stanza ng kanta.

Napalingon siya at napangiti kaya dali-dali niyang sinara ang kanyang zipper at excited na tumakbo pabalik kay Pablo.

Umupo siyang nakatalikod sa likuran ni Pablo habang nakikinig sa pagtugtog nito. Natatawa siya kapag nagkakamali ito pero agad naman itong bumabawi.

"Sige pa," sigaw ng isip niya. Biglang bumuka ang kanyang bibig para sabayan ng lyrics ang pagtipa ng mga chords ni Pablo.

"Ikaw....," nagulat siya dahil nagsabay pa sila sa pagbigkas ng unang salita ng chorus ng kantang iyon kaya pareho silang napatawa at medyo nawala.

"...ang pag-ibig na hinintay, puso ay nalumbay ng kay tagal ngunit ngayon nandito na....," sabay pa rin sila.

"Ikaw, ikaw..."

"....ang pag-ibig na binigay, sa akin ng Maykapal, biyaya ka sa buhay ko, pag-ibig ko'y

ikaw...."

Unti-unti napaatras si Miggy dahil sa pagtulak ng katawan ni Pablo. Nawalan siya ng balanse kaya napaupo siya sa damuhan ngunit hindi pa rin naghihiwalay ang kanilang mga labi na sa mga oras na iyon ay may kasama ng dila na tila nag-eespadahan na kung sino ang matalo ay kakagatin.

Ramdam niya ang paghawak ni Pablo sa kanyang batok kaya lalong napadiin ang kanilang mga labi sa isa't isa. Halos hindi na siya makahinga dahil hindi siya binibigyan nito ng pagkakataon na makapagpahinga lamang ng saglit.

Maya-maya pa ay naramdaman niya ang paggapang ng kanang kamay ni Pablo na pumasok sa loob ng pantalon niya sa likod at bahagyang pinisil nito ang matambok na pisngi ng kaniyang puwet.

Pinagapang naman niya ang kanyang kamay para kapain ang dibdib nito at nang matagpuan ang munting butil na nakatira doon ay saka niya ito nilaro.

Pinisil.

Nilaro.

At napaungol siya ng biglang dilaan ni Pablo ang kanyang tainga.

"Aaaaah...," at halatang nanginginig ang boses niya dulot ng sensasyon ng ginawang iyon ni Pablo.

Sumayaw ang kanyang balakang ng biglang himasin nito ang kanyang mabatong tiyan sabay pasok sa kanina pang naghuhumindik na kanyang sandata.

"Aaaaah..." napaungol siya ulit ng pinisil iyon ni Pablo.

Nawawala na siya sa kanyang sarili kaya nagpaubaya na lang siya sa mga nangyayari. Binuksan niya ang mga butones ng polo ni Pablo saka nilamas ang magkabilang dibdib nito.

Tinanggal na ni Pablo ang mga labi niya sa mga labi ni Miggy at ibinigay niya naman ang kanyang dibdib para iyon naman ang laruin ng huli.

"Uuuuuhmmm," sarap na sarap siya sa ginagawa ni Miggy sa dalawa niyang dibdib kaya napapasabunot siya sa buhok nito.

Hindi na talaga niya mapigilan kaya kumalas siya muna saglit at binuksan ang zipper ng kanyang pantalon at ibinaba ito. Wala siyang suot na brief kagaya ng nakagawian niya noong binata pa siya kaya malayang tumambad kay Miggy ang tinatago niyang ahas na handang handa nang manuklaw.

Walang pagdadalawang isip si Miggy na lumapit na nakaluhod sa harapan ni Pablo na para bang isinasamba ang isang rebultong duling.

20years niyang hinintay ang pagkakataong ito. Ang matikman ang masarap na putaheng luto ng diyos na nasa harapan niya ngayon.

Ang swerte niya kasi pagmamay-ari ito ng taong pinakamamahal niya.

Walang anu-ano ipinasok na niya ito sa kanina pang sabik na sabik na niyang bibig.

Nilaro.

Nilamon.

Ibinaon hanggang umabot sa kailaliman.

Nilabas.

Tumingala siya ngunit nakita niya ang mukha ni Pablo na parang nagmamakaawang ulitin niya ang ginawa.

Kaya muli niya itong nilaro.

Nilamon.

Ibinaon hanggang umabot sa kailaliman.

Pagkaluwa niya niyon ay hinatak siya ni Pablo patayo at pinatalikod saka siniil ang kanyang leeg na nagdulot ulit ng kuryente sa buo niyang katawan.

Siya na mismo nagbukas ng kanyang pantalon at ibinaba ito at di sinasadyang tumutok ang ahas ni Pablo sa butas at handang handa na iyong pasukin.

Napapikit si Miggy. Buong buhay niya ipinapanalangin niya na mangyari ang sandaling ito. After 20 years, ilang saglit na lang ay matutupad na ito kasama ni Pablo, ang taong minahal niya at minamahal pa rin niya.

Ngunit, aftet 20 years. Marami na nga talaga ang nagbago.

Siya.

At ang pagkakataon na nagbago sa takbo ng kanyang buhay.

It can't be.

Hindi puwedeng may mangyari sa kanila.

Hindi na pwede.

Hanggang dito na lang siguro ang pagtipa ng chords ng kanilang gitara kaya pinaandar na niya ang sasakyan kahit wala pang saplot at lumayo sa lugar kung saan una nilang tinugtog ang kanta na hindi naman sana para sa kanya.

"Mahal kita...," narinig pa niyang sigaw ni Pablo na umiiyak at nagtataka.