My lover or My love

Chapter 22: bye bye my bestfriend :(

Carl's POV

Kriinnggggg...krinnnnngggg...

Hayyyy naku, late na naman ako ng gising tapos na naman yung first class namin. Nagulat ako nung may kumatok sa pinto ng kwarto ko. "Carl open the door please." Si mama yun :3 ano kayang problema nun. Hay mabuksan na nga baka pagalitan pa ako nun. "Ok ma here I go." Parang tinatamad pa ang boses ko hahaha. "Wag ka munang pumasok sa school mo at may aayusin tayo." Nagulat ako nung sinabi yun ni mama, bibihira kasi syang magsabi ng ganun except kapag super important. "By the way Carl may paguusapan tayo." Sabi ni mama sa'kin na parang nakaka-confuse ang boses. "Ano yun ma at parang super important naman?" Sagot ko sa kanya. "Pupunta ka ng America. At dun mo na tatapusin ang pagaaral mo." Parang gumuho ang mundo ko nung sinabi nya yun. Paano na kami ni Carla should I give up her. "But why? Hindi ko na kailangan magpunta dun." Sagot ko Kay mama. "Hangga't nandito ka, hindi ka magtitinong bata ka. At Hindi mo titigilan yang babaeng dahilan kung bakit ka nagpakamatay." Nanghina ako nung sinabi iyon ng nanay ko. Ganto na ba talaga ako ka worst ng dahil sa kanya? Nagwalk-out na ako at lumabas ng bahay namin. Pupuntahan ko nga si Angel, para naman mawala ang inis ko.

Lakad..lakad..lakad..

Nasa harapan na ako ng bahay nila Angel. Hindi na ako kumatok kasi nasa harapan din sya ng bahay nila. "Hey Angel I felt so sad to day." Sa kanya ako maglalabas ng sama ng loob ko. "Why? Bakit may nangyari na naman ba na conflict between you and Carla?" Sabi nya na parang takang-taka. "Nothing, kaya ako malungkot kasi pupunta na ako ng America. Inaayos na ni mama ang mga papers ko." Napaka lungkot kong sagot sa kanya. "Hala naman :( kailan ka babalik kung saka-sakali?" Sabi nya sa'kin. "Pagkatapos kong matapos ang collage." Sagot ko sa kanya. "Ang tagal pa!" Nagulat nyang sinabi sa'kin. Hindi nalang ako sumagot sa kanya.

(Umuwi na sila. Nasa harapan na sila ng bahay ni Angel.)

"Angel hindi na ako magpapakita sayo. Lalo lang kasi akong malulungkot kapag kasama kita. Lalo kitang mami-miss." Sabi ko sa Kanya sabay yakap. "Kapag ako bumalik gusto ko hindi mo ko nalimutan ha!" Naiiyak na sabi ko. Tumakbo nalang ako kasi baka maluha pa ako sa ka-dramahan ko.