remedy [bbh+pcy]

I am one who loved not wisely but too well

I don't want

🎨🎨

Chanyeol kokusunu bile kanıksadığı kahve dükkanının üst katında pencere altında bir masada otururken önündeki kahvesiyle oynuyordu. Beyni ve kalbi yine ikiye ayrılmış oldukça gürültülü bir kavga içerisindeydiler. Beyni acilen kalkıp dükkandan çıkmasını söylerken kalbi kabul etmiyordu. Ne kaybedebilirdi en fazla? Baekhyun'la aldıkları bir yol bile yoktu ki her şey boşa gitsin. En kötü olduğu yerde dikilmeye devam eder, en iyi biraz yol almaya başlardı. Baekhyun'un ona sarılmış olması Chanyeol'ü ufacık da olsa ümitlendirmişti ancak bunun gerçekten alınmış bir yol olmadığını da biliyordu.

Kalbi haklıymış gibi olsa da Chanyeol korkuyordu. Genel olarak insanlarla iletişim kuramayan Chanyeol, söz konusu Baekhyun olduğunda hepten içine kapanıyordu.

Henüz tek yudum bile almadığı kahvesini bırakıp kahve dükkanından çıkmak için hamle yapmak üzereydi ki buraya asıl gelme amacı olan kişiyi tam karşısında buldu. Baekhyun, Chanyeol'ün önündeki sandalyeyi çekip karşısına yerleşti. Yüzü her zaman olduğu gibi ifadesiz. "Hala kahveni bitirmediğine göre konuşmak istiyorsun."

Pekala, artık çok geçti. Mecburen kalbinin fikrini dinleyecekti.

"Okul bitmek üzere," diye söze girdi Chanyeol. Baekhyun pek de ilgili görünmüyordu bu konuya. "Diğer bölümler bitirme tezlerini vererek alıyor diplomalarını. Biz de bitirme tezi yerine son eserimizi yapacağız. Final tablosu gibi. Kendimize özel bir çalışma yapacağız, konu ve diğer her türlü teknik detay bize kalmış."

Baekhyun bir süre tepkisiz yüzüyle Chanyeol'ü dinledi, sözlerin sonuna doğru kaşları çatıldı. "Sana yardım etmemi mi istiyorsun?" Chanyeol kafasını salladığında "Sana çıplak poz vermemi falan mı isteyeceksin?" diye devam ettirdi sorularını.

Duyduklarıyla Chanyeol'ün gözleri irileşti. Aniden yanaklarının ısındığını hissetti. "Hayır!" diye çıkışırken oldukça panik olmuş haldeydi. Daha önce çokça nü çalışma yapmış, çokça çıplak manken görmüştü ancak bunların hiçbiri o an bulunduğu durumda ona yardımcı olmuyordu. Daha önce kimseye böyle bir teklifte bulunmamıştı mesela. Ayrıca kendi bölümündeki insanlara göre nü çalışmalar sanatsallıktan öte bir anlam taşımasa da insanların bakış açısından haberdardı Chanyeol. Belki ani paniklemesinin sebebi buydu belki de sadece karşısındaki kişinin Baekhyun olmasıydı. Kendisi de emin değildi. "Öyle bir şey istemiyorum tabii ki. Sadece normal poz vermeni isteyecektim."

Baekhyun karşısında utançtan şekilden şekile giren adama daha fazla eziyet etmemek için kafasını sallayarak anladığını belirtti. Chanyeol tam terslenmeyi beklerken Baekhyun "Tek bir şartla kabul ederim." dedi.

Chanyeol o an ayağa kalkıp dans etmek ya da çığlık atmak istiyordu. Ne yani, sahiden kabul mü etmişti? Chanyeol reddedileceğini ve öyleyse ben de rüyalarıma Remedy'nin girmesini bekler, onu çizerim tarzı bir duygu sömürüsüyle evine dönmeyi bekliyordu ancak Baekhyun olumlu yaklaşmıştı. Chanyeol ne şartı olursa olsun kabul edecekti elbette. Bu kadar muazzam bir fırsatı tepecek değildi. Artık bölümden birincilikle mezun olacağına bile emindi. "Ne istersen." dedi yüzünde oluşan büyük gülümsemeyi saklamayı başaramayarak. İçi içine sığmıyordu oğlanın. En son ne zaman bu kadar mutlu olduğunu hatırlamıyordu bile.