Cellâdına âşık olan bir mahkûmum ben
Karşısında öleceğimi bilsem de âşığım
Elleri ecelim olsa da
Boynum, kıldan incedir
Kalan ömrümün baharına
Cellâdına âşık olan bir mahkûmum ben
Son dakikalarında gözlerinden ölümün kaçıp,
Aşkın volta attığı bir mahkûmum
Belki derler bu aşk seni mahveder
İşte o vakit silinir kafamdan acı ve keder
Ölürken bile göreceğim sevgilimi
Bu aşk bana, öldükten sonra da yeter
Cellâdına âşık olan bir mahkûmum ben
Öleceğim, öleceğim, öleceğim
Göreceğim ölürken sevdiğimi
Bir dilek dileseydim eğer
İsterdim ölümsüz olabilmeyi
Her gün, her an, her saat
Görür idim hayatımın sahibini
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Cellâdına Âşık Olan Mahkûm'
Poesía"Dakikalar kalmıştı idamına. Gelip, alıp, götüreceklerdi. Ölüm korkusu vardı gözlerinde. Ve aniden, aniden gördü; gözlerindeki ölüm korkusu yerini aşka bıraktı. Ömrünün son dakikalarında nasıl olabilirdi ki 'cellâdına âşık olan bir mahkûm'.. -Şiirle...
