Ne zaman kaybederim yolumu ebediyen?
Mümkün sanırdım, sevdiğimin okyanusunda yüzmeyi
Mümkün sanırdım, suya dönüşmeden yüzebilmeyi
Ama durmaksızın yutuyorum, hava denen şeyi
Ayaklarıma bağlı taşlar, rahat bırakmıyor beni
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Cellâdına Âşık Olan Mahkûm'
Puisi"Dakikalar kalmıştı idamına. Gelip, alıp, götüreceklerdi. Ölüm korkusu vardı gözlerinde. Ve aniden, aniden gördü; gözlerindeki ölüm korkusu yerini aşka bıraktı. Ömrünün son dakikalarında nasıl olabilirdi ki 'cellâdına âşık olan bir mahkûm'.. -Şiirle...
